Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 3 februari 2013 - 5:34

Déjà Vu als inspiratie voor de Wannabe Schrijver

Ter leering ende vermaeck: " Deja Vu" [Thriller / Sciencefiction] Film uit 2006, geregisseerd door Tony Scott, met Denzel Washington en Paula Patton. In mijn woeste pogingen een schrijver te worden put ik uit veel inspiratiebronnen. Hoe ik dat o.a. doe? Ik kijk erg veel naar films, als ik niet schrijf, en soms/vaak tegelijk. O.a. de film Deja Vu is een continu inspiratie hoe ik een roman wil schrijven. Ik doe dat door de film op verschillende manieren te beschouwen en te interpreteren. 1. Eerst gewoon als film. Leuk of niet leuk. Waarom wel leuk, waarom minder leuk. 2. De zelfde film zonder ondertiteling. 3. Zonder geluid, zonder ondertiteling. 4. Zonder geluid, met Nederlandsche ondertiteling. Hier leer ik erg veel van! 5. Met mijn ogen dicht. Luisteren naar de toon, de muziek en alles wat je maar horen kan. 6. De filosofie van de regisseur trachten te begrijpen en al schrijvende te vertalen. 7. De verschillende acteurs apart te volgen. 8. Het verspringen van de ene scene naar de andere scene. 9. Alle makers proberen te begrijpen. Editor. Picture consultant. Set decorator. Set dresser. 10. Camera standpunt. Point of vieuw. Schrijvers standpunt. 11.Et cetera, et cetera. Ik maak tijdens de film schrijf-oefeningen 'Show, don't tell', Ik maak tijdens de film dialoog-schrijfoefeningen. Ik maak tijdens de film schrijver-standpunt [camera-standpunt] oefeningen. Niet tegelijk. Elke keer een ander facet. En dit mag je vermenigvuldigen maal honderden verschillende films. En zo hoop ik ooit eens een boek te schrijven. Mijn vragen aan jullie. Hebben jullie ook een film waar je zo naar kijkt als schrijver of als wannabe-schrijver? Een tip. Welke film in aanmerking komt voor, doe het zelf schrijfoefeningen? Mag ook een scene zijn uit een andere film dan je eigen favoriete film. Waarom die scene? NB van Yrret. Iedereen weet wat de regels zijn op SO t.a.v. On-topic blijven. AUB zoveel als mogelijk On-topic blijven, maar dat is eigenlijk een waarschuwing voor mijzelf. Ik weet, het is mijn eigen valkuil en daarom, tik mij gerust hard op mijn vingers als ik Off-topic ben.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Thérèse 3 februari 2013 - 12:59
Mijn vragen aan jullie. Hebben jullie ook een film waar je zo naar kijkt als schrijver of als wannabe-schrijver? Een tip. Welke film in aanmerking komt voor, doe het zelf schrijfoefeningen? Mag ook een scene zijn uit een andere film dan je eigen favoriete film. Waarom die scene?
Ja, ik wel. Onderstaande films vind ik uitermate geschikt voor schrijfvoorbereiding. Het zijn vooral de twee vragen: waar is dat personage?, en: wat doet hij daar? (*), die je zou kunnen uitschrijven. Maar je kunt ook heel secuur kijken naar de omgeving, de rekwisieten. Waarom laat de regisseur dit zus of zo zien? Wat impliceert die zon, wat impliceert het water? De voetstappen? Waar gaat het personage naartoe? Et cetera, et cetera. Wat ziet het oog, wat hoort het oor? En wat denk jij daarbij? Paris Texas, Wim Wenders, 1984: http://www.youtube.com/watch?v=b44paD20O3M Gadjo dilo, Tony Gatlif, 1997: http://www.youtube.com/watch?v=4R-7XXOL0HI (*) Twee wezenlijke vragen voor het schrijven van een verhaal. Het waren de vragen die God stelde aan Adam, toen hij zich verstopt had: Adam, waar ben je? Wat doe je daar?

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ajstinad 3 februari 2013 - 13:17
Sinds tv-reclames bestaan is mijn concentratieniveau om een film uit te kijken niet meer zo groot, dus een film moet heel goed zijn wil ik niet tussendoor ineens iets anders ga doen. Daarom kijk ik het liefst naar Buffy the vampireslayer, een tv-serie met afleveringen van ong. 45 minuten. Spannend, grappig, leuke personages die niet constant hetzelfde blijven en ook heel veel fantasie. Van deze serie heb ik veel geleerd over spanningsopbouw, wisseling van scènes en humor. Ook Angel, een spin-off, kijk ik wel, hoewel ik die minder leuk vind, omdat het allemaal wat volwassener is (en dat past dus minder bij mijn schrijfdoelgroep). Verder kijk ik bijna geen tv (hoewel ik hier nog een vampierserie heb liggen die ik 'moet' kijken, hoewel ik nu al weet dat ik die veel minder leuk ga vinden dan Buffy...) http://nl.wikipedia.org/wiki/Buffy_the_Vampire_Sl…

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Alicc 3 februari 2013 - 17:49
Ja, ik ga ook voor Buffy the vampire slayer. Toen ik een jaar of negen was kwam het voor het eerst op TV en ik raakte behoorlijk verslaafd. Ik was toen te jong om te beseffen waarom ik die serie zo goed vond. Laatst heb ik weer eens alle seizoenen gekeken en het begon mij steeds meer op te vallen welke 'technieken' die serie zo goed maken. Er zijn heel wat aspecten die je kunt bestuderen, maar het liefst gebruik ik deze serie als voorbeeld voor personage-ontwikkelingen. De personages zijn levensecht. Vanaf het begin tot het eind van de serie zijn ze allemaal die zelfde vertrouwde personen, toch hebben ze realistische ontwikkelingen doorgemaakt. De slechten zijn niet alleen maar slecht en de goeden zijn niet alleen maar goed. Niemand is perfect, ook onze heldin Buffy heeft heel wat te leren. Wat films betreft zou ik het niet zo snel weten. Ik kijk vrij weinig films, maar ik zal er vanaf nu eens op gaan letten. Goed idee!

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 3 februari 2013 - 18:27
Het zijn vooral de twee vragen: waar is dat personage?, en: wat doet hij daar? (*), die je zou kunnen uitschrijven. Het waren de vragen die God stelde aan Adam, toen hij zich verstopt had: Adam, waar ben je? Wat doe je daar?
Ik hoorde Uw stem in den hof, en ik vreesde; want ik ben naakt; daarom verborg ik mij.
Texas, Wim Wenders, 1984: http://www.youtube.com/watch?v=b44paD20O3M Gadjo dilo, Tony Gatlif, 1997: http://www.youtube.com/watch?v=4R-7XXOL0HI
Dankjewel.

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 3 februari 2013 - 18:34
Ajstinad en Alicc, dankjewel. Sarah Michelle Gellar als Buffy the vampire slayer, een beetje eng maar wel leuk.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach O… 3 februari 2013 - 20:39
De volgende titels raad ik je aan als uitdaging: One flew over the cuckoo's nest (1975) (Milos Forman) met Jack Nickolson Over een gedetineerde die opgenomen wordt in een gesloten inrichting, prachtige karakters en scènes Waarom deze film? Omdat het verhaal niet alleen het verhaal vertelt maar ook vertelt over psychisch lijden, confrontatie hiermee The sixth sense (1999) ( Night Shiyamalan) Een jongen ziet doden en spreekt met ze. Prachtige scènes en karakters. Waarom deze film? Hoe is het als je mensen ziet die er niet zijn? Wat als er een grond van waarheid is in wat hij ziet? Wat voor beslissingen neem je dan? La lectrice (1988) (Michèle Deville) met Miou Miou over een vrouw die voorleest, prachtige scènes Waarom deze film? Hoe gevaarlijk is het om boeken voor te lezen, wat is de grens? Waar hou je op met delen? Hoe maak je een tableau vivant van kleuren? Iedere scène heeft een eigen decor met kleurschakering.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 3 februari 2013 - 22:39
Mooi onderwerp, Yrret! Ik had het gisteren toevallig met een lid van onze schrijfgroep, onder het genot van een sigaretje, over Blade Runner. En als je het over Blade Runner hebt, dan kom je altijd op de laatste scene, met de volgende monoloog: "I've seen things you people wouldn't believe. Attack ships on fire off the shoulder of Orion. I watched c-beams glitter in the dark near the Tanhauser Gate. All those moments will be lost in time, like tears in rain. Time to die." Dat houd me dus bezig. Wat is de magie van die woorden, die scene? Type Blade Runner op Youtube in en je krijgt o.a. deze scene. Bij elkaar (fragment staat er een aantal maal op) miljoenen keer bekeken. Waarom? Waarschijnlijk omdat de essentie van de universele angst dat al je ervaringen, indrukken en gevoelens verloren gaan als je sterft hierin gevangen is. Dat boeit me. Hoe je met een scene, een paar zinnen iets kunt zeggen, dat iedereen herkent en raakt. En dat je je blijft afvragen waarom. Suggesties: Uiteraard: 'Blade Runner' 'Thelma and Louise" . 'Le samouraï'

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 3 februari 2013 - 23:20
Dankjewel, Angus. Ik moest even speuren op wiki. Jean-Pierre Melville - Quentin Tarantino - Ridley Scott - John Woo Dat zijn indrukwekkende regisseurs. 'Blade Runner' en 'Thelma and Louise' weet ik welke je bedoeld. Mooi. 'Le Samouraï', is een gangsterfilm uit 1967 Bedoel je deze? Bovendien zorgde de film, ondanks het eenvoudige scenario, al voor heel wat discussies over o.a. de diepere betekenissen van de film. Le Samouraï wordt vaak beschouwd als één van de beste misdaadfilms ooit. Je maakt mij heel nieuwsgierig, Angus. 'Storm and Echo' by Frederic Prokosch. " And that night for the first time I came face to face with it. The real unutterable thing: the thing I'd never dared to visualize. Death. My own death. The possibility, corrupt and glaring, of my own extinction. It was like swimming alone at night in a hot, shoreless sea.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Angus 3 februari 2013 - 23:40
Geen dank, Yrret. Ja, die bedoel ik. Schitterende film. Mooi citaat trouwens. (Terwijl ik het lees, hoor ik de stem van Richard Burton).

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 3 februari 2013 - 23:42
One flew over the cuckoo's nest (1975) (Milos Forman) met Jack Nickolson Over een gedetineerde die opgenomen wordt in een gesloten inrichting, prachtige karakters en scènes Waarom deze film? Omdat het verhaal niet alleen het verhaal vertelt maar ook vertelt over psychisch lijden, confrontatie hiermee The sixth sense (1999) ( Night Shiyamalan) Een jongen ziet doden en spreekt met ze. Prachtige scènes en karakters. Waarom deze film? Hoe is het als je mensen ziet die er niet zijn? Wat als er een grond van waarheid is in wat hij ziet? Wat voor beslissingen neem je dan? La lectrice (1988) (Michèle Deville) met Miou Miou over een vrouw die voorleest, prachtige scènes Waarom deze film? Hoe gevaarlijk is het om boeken voor te lezen, wat is de grens? Waar hou je op met delen? Hoe maak je een tableau vivant van kleuren? Iedere scène heeft een eigen decor met kleurschakering.
Dankjewel, Odile. Mooi zoals je beschrijft om welke reden en scenes. Prachtig. The Reader (French title: La Lectrice) is a 1988 film based on Raymond Jean's novel "La Lectrice". Deze ken ik niet. Filmmuziek van Ludwig van Beethoven. ik ga die gauw zoeken. Doet mij denken aan. The Reader (2008) geregisseerd door Stephen Daldry met met Kate Winslet. Maar dat is echt iets anders zo te lezen. "Hoe maak je een tableau vivant van kleuren?" Tableau vivant. Groep personen als beeldengroep, levend schilderij. Een vorm van toneel waarbij de spelers in een fraaie of karakteristieke pose zwijgend iets uitbeelden. Dikwijls had een tableau vivant een allegorische voorstelling of een dramatische situatie uit de geschiedenis of bijbel tot thema. Moest ik even opzoeken wat het zou kunnen zijn. Maar ik snap het nu nog niet te vertalen naar schrijf oefeningen. Ik zoek nog verder. Dankjewel.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mirandala 4 februari 2013 - 0:20
Niet per se mijn mooiste films, maar het concept spreekt mij aan. Dat zou ik zelf ook willen gebruiken in een verhaal. concept Memento. http://www.youtube.com/watch?v=0vS0E9bBSL0 Wat als je geen nieuwe herinneringen meer kunt maken. Concept Sliding doors. http://www.youtube.com/watch?v=4u7akRLnGyk Als je tien minuten later thuis was gekomen, als je iets niet had gedaan, of juist wel, wat zou er anders zijn geweest. concept Ronin http://www.youtube.com/watch?v=-TqaVEIUw4U Het verhaal draait om de koffer, maar eigenlijk weet niemand wat er in zit, de kijker ook niet. En dat wordt de hele film ook niet duidelijk. concept Cube http://www.youtube.com/watch?v=MY5PkidV1cM Hoe reageren mensen als ze plotseling in een situatie gedumpt worden waar ze zelf uit moeten zien te komen. Ten koste van? Niet voor het concept, maar voor het geheel: Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain http://www.youtube.com/watch?v=sECzJY07oK4 Als ik beelden, kleuren, mensen, zo kon beschrijven ... Al kwam ik maar een piepklein beetje in de buurt, dat zou geweldig zijn.

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
dwe 4 februari 2013 - 0:47
Ik kan erg lachen om de films van Charlie Chaplin. De personages kunnen heerlijk wegdromen en tegelijkertijd gewiekst handelen. Voor mij een inspiratiebron.

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 4 februari 2013 - 0:58
Ik kan erg lachen om de films van Charlie Chaplin. De personages kunnen heerlijk wegdromen en tegelijkertijd gewiekst handelen. Voor mij een inspiratiebron.
Hoewel ik je heel serieus neem, moet ik vaak erg om je lachen.

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 4 februari 2013 - 1:05
Niet per se mijn mooiste films, maar het concept spreekt mij aan. Dat zou ik zelf ook willen gebruiken in een verhaal. concept Memento. http://www.youtube.com/watch?v=0vS0E9bBSL0 Wat als je geen nieuwe herinneringen meer kunt maken. Concept Sliding doors. http://www.youtube.com/watch?v=4u7akRLnGyk Als je tien minuten later thuis was gekomen, als je iets niet had gedaan, of juist wel, wat zou er anders zijn geweest. concept Ronin http://www.youtube.com/watch?v=-TqaVEIUw4U Het verhaal draait om de koffer, maar eigenlijk weet niemand wat er in zit, de kijker ook niet. En dat wordt de hele film ook niet duidelijk. concept Cube http://www.youtube.com/watch?v=MY5PkidV1cM Hoe reageren mensen als ze plotseling in een situatie gedumpt worden waar ze zelf uit moeten zien te komen. Ten koste van? Niet voor het concept, maar voor het geheel: Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain http://www.youtube.com/watch?v=sECzJY07oK4 Als ik beelden, kleuren, mensen, zo kon beschrijven ... Al kwam ik maar een piepklein beetje in de buurt, dat zou geweldig zijn.
Dankjewel Miranda. Je bent volgens mij, en velen hier op SO al in de buurt. Binnenkort ga je daar overheen en kijken ze uitsluitend naar jouw woorden. Ik ga je You-Tube bekijken. Er is geen enkel verhaal waar ik ooit van heb gehoord. Millennium!

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 4 februari 2013 - 1:19
:) dan weet je nu waar de mosterd vandaan komt.
Ik heb Charlie Chaplin een keer ontmoet in Interlaken. Zo oud ben ik al en weet dus van die mosterd.

Geen afbeelding

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Anaïd Haen 4 februari 2013 - 7:51
Sinds ik schrijf is mijn onbevangenheid jegens boeken en films ernstig aangetast. Ik kan niet meer kijken zonder een draaiboek mee te laten lopen. Plot, personages, belichting, dialogen, kleding, stijl ... pas als een film me helemaal grijpt, realiseer ik me later: die móet goed geweest zijn. Pulp Fiction

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 4 februari 2013 - 10:07
Pulp Fiction
100%, deze film is ook voor mij een continu bron van inspiratie en schrijf oefeningen plezier.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach O… 4 februari 2013 - 10:46
"Hoe maak je een tableau vivant van kleuren?" Tableau vivant. Groep personen als beeldengroep, levend schilderij. Een vorm van toneel waarbij de spelers in een fraaie of karakteristieke pose zwijgend iets uitbeelden. Dikwijls had een tableau vivant een allegorische voorstelling of een dramatische situatie uit de geschiedenis of bijbel tot thema. Moest ik even opzoeken wat het zou kunnen zijn. Maar ik snap het nu nog niet te vertalen naar schrijf oefeningen. Ik zoek nog verder. Dankjewel.
Wat ik bedoel met tableau vivant is meer letterlijk een levend schilderij. Voor ieder (overigens literatuur-) boek dat ze voorleest heeft de scène een decor met kleuren en beelden, een eigen sfeer waardoor de verschillen tussen de personages en boeken worden onderstreept. Voorbeeld van een boek dat wordt voorgelezen is 'Le rouge et le noir' van Stendhal. Een schrijfoefening zou kunnen zijn hoe je de sfeer oproept in de tekst door een mengeling van literaire passages, beeld, kleuren en karakterbeschrijving, en gedachten, gevoelens.

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 4 februari 2013 - 11:12
Wat ik bedoel met tableau vivant is meer letterlijk een levend schilderij. Voor ieder (overigens literatuur-) boek dat ze voorleest heeft de scène een decor met kleuren en beelden, een eigen sfeer waardoor de verschillen tussen de personages en boeken worden onderstreept. Voorbeeld van een boek dat wordt voorgelezen is 'Le rouge et le noir' van Stendhal. Een schrijfoefening zou kunnen zijn hoe je de sfeer oproept in de tekst door een mengeling van literaire passages, beeld, kleuren en karakterbeschrijving, en gedachten, gevoelens.
Mooi, ik denk dat ik het snap. Volgens Nietzsche is Stendhal de laatste grote Franse psycholoog. Stendhal is een van de mooiste "toevalligheden" in mijn leven. Zo heb ik alles wat ooit een gedenkwaardige indruk op me heeft achtergelaten, door toeval ontdekt en niet op aanraden van een ander. Stendhal bezit een eigenschap van onschatbare waarde : een dubbel psychologisch inzicht, een werkelijkheidszin die zijn verwantschap met de grootste realist aller tijden verraadt (ex ungue Napaleonem ofwel aan de kaak kent men Napoleon), enfin, en hiervoor komt hem alle eer toe, een ongeveinsd atheïsme dat men in Frankrijk maar zelden tegenkomt, om niet te zeggen bijna nooit. (...) Misschien ben ik zelfs jaloers op Stendhal. Hij heeft de mooiste zin gestolen die ik als atheïst had kunnen bedenken: "Het enige excuus voor God is dat Hij niet bestaat." Dankjewel voor je uitleg en Stendhal.

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Egni 4 februari 2013 - 11:33
Weet je hoe Chaplin aan zijn Charlot kwam? (of tenminste, het verhaal dat ik gehoord heb) Door onvoorbereid naar een auditie te gaan. In de coulissen vond hij schoenen van een acteur met grote voeten, een bolhoed, een wandelstok. Zo waggelde hij het podium op. De regisseur barstte in lachen uit en BOEM, daar was Charlot. Off-topic? Nee. Soms ligt inspiratie gewoon voor je voeten in de vorm van een paar oversized schoenen. De clue is: gewoon doen. 'There's nothing to writing, just sit behind the computer and bleed.' Wie zei dat ook alweer? Of om een bekend sportmerk te citeren: 'just do it'. (Zeg ik, die te weinig de voeten op de grond heeft, en die wel achter de computer zit, maar helemaal weg is in haar eigen gedachten, en op zoek naar aanmoediging vanaf de zijlijn om in het hier en nu te blijven. Dit terzijde.) Leuk topic! Als uitsmijter, mijn bijdrage: http://www.youtube.com/watch?v=QZPykJJ2l_g Heerlijke film, poëtisch, van de makers van Amélie P., hun vroegere werk.

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 4 februari 2013 - 13:33
Zeg ik, die te weinig de voeten op de grond heeft, en die wel achter de computer zit, maar helemaal weg is in haar eigen gedachten, en op zoek naar aanmoediging vanaf de zijlijn om in het hier en nu te blijven.
Paul Gallico. Thomas Wolfe. Red Smith. Jeff MacNelly. Ernest Hemingway. Gene Fowler. & Egni. "It is only when you open your veins and bleed onto the page a little that you establish contact with your reader." Egni, niet alles is in het hier en nu te vinden. Dankjewel voor je Youtube, Heel apart filmpje. Ik zou dit niet kunnen beschrijven.

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 4 februari 2013 - 20:15
@Yrret: ik kan het ook niet beschrijven, maar in mijn hoofd ruikt het naar melk
Nee, nee niet weer, kaneelzoet wil ik ruiken. Maar aan de andere kant heb je volkomen gelijk. Het is een kunstje om dat te beschrijven wat niet alledaags is, met niet alledaagse ingrediënten

Profile picture for user Yrret

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Yrret 4 februari 2013 - 20:21
Life of Pi vond ik trouwens ook geweldig.
Was mij onbekend. Film van Ang Lee, prima director. Mooie tip, zal ik beslist gaan kijken.