Klinkt niet direct bekend, maar zou het misschien kunnen helpen wanneer je scènes uitwerkt van tevoren? Dus niet alleen de lijnen van je hele plot, maar ook de lijn van een specifieke paragraaf. Dat je actie voor actie aangeeft wat je moet gaan schrijven. En dan tijdens het schrijven die opzet volgen. Als je vastloopt, kijk je terug in je opzetje om te zien wat je hoofdpersoon nu moet gaan doen.

Als je dit "steeds" overkomt zou ik in jouw plaats op zoek gaan naar een schrijfcoach.

Misschien heb je gewoon nog te weinig ervaring met fictie schrijven. Toen ik net begon met schrijven, had ik ook allemaal half afgemaakte verhalen, omdat ik geen idee had hoe ik beginnen moest, wat ik schrijven moest of hoe ik iets schrijven moest. Misschien kan een cursus je daarbij helpen?

Het probleem is vaak ook dat ik met alle winden mee waai. Dan heb ik een idee dat ik uitwerk en begin te schrijven en ook echt denk: Dit is het! Maar dan zie ik weer een film, of lees ik een boek in een compleet andere stijl en denk ik: NEE dit wil ik!

De truc is om zulke nieuwe inspiratie uit films en dergelijk, toe te passen op het verhaal dat je al hebt, in plaats van voor elke flard inspiratie een nieuw verhaal in elkaar te zetten. Zo doe ik dat tenminste.

Schrijven jullie aan een stuk door? Of slaan jullie af en toe scenes over en gaan dan beginnen aan een stuk waar je wel inspiratie voor hebt? Om vervolgens later de 'gaten' op te vullen?

Ja, precies. Gatenkaas, dat zijn mijn verhalen. En zo eens in de maand zet ik mezelf er toe om een paar gaten te vullen zodat alle scènes die ik schrijf toch wat op een samenhangend verhaal gaan lijken. En wees niet verstoord door het feit dat het misschien niet leuk of goed genoeg. Hoe meer je schrijft hoe beter je wordt, en wanneer je beter bent, kun je een scène waarover je ontevreden bent altijd opnieuw uitwerken, beter ditmaal. Herschrijven is iets waar je je van te voren bij neer moet leggen. Van alles wat ik schrijf, weet ik bij voorbaat dat de kans minder dan 1% is dat dit schrijfsel in het uiteindelijke verhaal komt. Waarschijnlijker heeft het herschrijvingen nodig.

Schrijven jullie aan een stuk door? Of slaan jullie af en toe scenes over en gaan dan beginnen aan een stuk waar je wel inspiratie voor hebt? Om vervolgens later de 'gaten' op te vullen?

Ik schrijf aan een stuk door. Ik moet echt alles opvullen, omdat ik het moeilijk vind om anders het grote geheel te overzien. Al leer ik nu wel in een cursus die ik aan het doen ben, om alleen een begin-, midden- en eindscene op te schrijven. Dat vind ik lastig, maar het helpt me wel in mijn eigen schrijven. Ik kan deze methode bijvoorbeeld een stuk makkelijker toepassen bij mijn korte verhalen. Hoe korter, hoe beter ik het overzicht kan behouden :P

Ik begrijp helemaal wat je bedoelt! Ik heb er ook erg last van. Ik heb een hoop MB's aan verhalen op mijn computer staan en een hoop ideeën in een boekje geschreven. De meeste verhalen vind ik echter 'niet goed genoeg' (ik ben erg kritisch op mezelf, ja). Er zijn een paar verhalen waar ik al een eind mee ben, maar iedere keer denk ik "er mist nog wat...iets heel belangrijks...", maar vervolgens kan ik mijn vinger er niet op leggen. Ik heb twee of drie verhalen waar ik uiteindelijk best een roman van zou kunnen maken, maar ik wil geen romans schrijven, ik wil manga maken! Dus het schrijven van die verhalen stel ik meestal uit tot later. (Die verhalen lopen dus niet per se vast ;-) ) Ik denk dat je aan Diana's adviezen wel het meeste hebt, ik ben de laatste tijd ook maar gewoon alles gaan uitschrijven wat er aan ideeën voor mijn huidige werk in me opkomt en mijn verhaal bestaat nu ook uit een aantal losse scènes die ik nog aan elkaar moet knopen. Maar dan weet ik tenminste wel waar ik naartoe moet werken. Ik zou je overigens niet teveel zorgen maken of je tekst leuk genoeg is, om daar achter te komen moet je 't gewoon op proeflezen zetten. Tenslotte heb je alleen nog doorzettingsvermogen nodig om alle gaten op te vullen! (Dat is het saaiste werk, maar zeker nodig!) Succes met schrijven! Groetjes, Himawari

Schrijven jullie aan een stuk door? Of slaan jullie af en toe scenes over en gaan dan beginnen aan een stuk waar je wel inspiratie voor hebt? Om vervolgens later de 'gaten' op te vullen?

Onbewust laat ik 'gaten', doordat ik aan allerlei dingen tegelijk, maar ook door elkaar denk. Het is niet zo dat ik begin en rechtstreeks naar het einde ga. Neen, ik ga in alle richtingen, afhankelijk van wat mijn inspiratie mij ingeeft. En dat tot het langzaamaan vorm begint te krijgen. Gewoon schrijven en doorzetten. Telkens aan iets nieuws beginnen en niets afwerken, geeft op de lange duur niet echt voldoening. Eens één verhaal 'af' -in hoeverre dat dan mogelijk is- hebben, dat geeft pas een goed gevoel. Zolang je weet wat je wilt vertellen, zie ik weinig problemen. Je mag gewoon niet teveel aan dat 'hoe' denken. Gewoon doen dus. Veel succes!

Weet je, ik heb dat nou ook. Echt stom is dat. Maar ik weet een oplossing: Kijk om je heen schrijf over wat je leuk vindt, bijvoorbeeld ijs (Weet ik veel.) . Dan kan je misschien schrijven over dat je personage van ijsjes houd. Opzich ben ik niet zo goed in advies geven, maar dit probleem heb ik altijd.