Geen afbeelding
ensignyoshi

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijven (proberen te doorgronden) met een vleugje asperger

 8 oktober 2012 - 19:52
Hoi allen, Ik zit met wat aparte vragen. Ik moet toegeven dat ik niet zo goed weet hoe ik het degelijk kan omschrijven. Maar ik zal een poging wagen. Ik ben een man van 27 jaar en ik ben nog niet zo lang geleden gediagnoseerd met asperger (een vorm van autisme). Zoals ik het begrijp heb ik autisme maar doordat ik over een bovengemiddelde intelligentie beschik, kan ik dat compenseren en vrij ‘normaal’ door het leven gaan. Het verklaart waarom ik me altijd zo misbegrepen voelde in het leven. Nu ben ik op het idee gekomen om een boek te schrijven. Ik zou namelijk heel graag ooit een boek willen uitbrengen. Niet over mezelf, daar lijkt mijn leven me niet interessant genoeg voor en ik denk dat het weinigen gaat aanspreken, maar eerder een science fiction verhaal. Ik ben namelijk een grote science fiction fan en kijk al sinds ik heel jong was naar zo’n series. Ik denk dus wel dat ik een goede fantasie heb en interessante verhalen kan verzinnen. Maar ik vind het eigenlijke schrijven heel moeilijk. Ik heb wat grafische ervaring en daar is het simpel. Je kijkt naar iets en je hebt een totaalbeeld. Je ziet onmiddellijk waar er iets anders moet of niet. Met schrijven lijkt het onmogelijk om een totaalbeeld te hebben. Je kan namelijk niet elk woord onthouden in je tekst. Ik vind het zeer vreemd werken zonder totaalbeeld. Ik heb het gevoel dat ik altijd verdwaal en overstelpt wordt door alles waar je rekening mee moet houden. Ik heb eigenlijk moeite met het hele precieze schrijfproces te vatten. Ik vraag me daarom ook zeer af wat er precies door iemand zijn hoofd gaat als die schrijft. Welke stappen die doorloopt. Hoe het moet eigenlijk. Momenteel ben ik bezig op de volgende manier: 1) Ik heb een hele tijd zitten nadenken over mijn verhaal. En ik heb de grote lijnen uitgetypt in een bestand. 2) Ik ben vervolgens bij het begin begonnen. Het voelt me echt noodzakelijk aan dat ik chronologisch werk. 3) In mijn hoofd stel ik me de situatie voor. Vervolgens probeer ik uit te leggen wat ik in mijn hoofd zie. Ik denk niet echt na over taal en woordenschat. Ik vertel het gewoon, zoals ik het aan iemand anders zou vertellen. Het is stap 3 waar ik me echt vragen bij stel. Hoe werkt schrijven namelijk? Wat gaat er door een schrijver zijn hoofd? Ziet die een beeld en legt die het gewoon uit? Of gebeurt er iets in het taalcentrum waardoor je plots met woorden gaat toveren? Kan iemand me zijn denkproces stap voor stap uitleggen aub? Ik ben namelijk erg benieuwd. Momenteel heb ik het gevoel dat ik compleet blind aan het werken ben. Ik ben niet zo thuis in de exacte werking van taal. Ik spreek en schrijf (in algemene situaties) gewoon al jaren Nederlands. Het is mijn moedertaal, maar ik ken er de regels niet echt van. Ik doe het gewoon. En dat is momenteel mijn aanpak bij het schrijven. Ik doe het gewoon. Ik zou eigenlijk niet goed weten hoe ik het anders moet doen. Hoe ik iets op een andere manier zou uitleggen. Ik vraag me af … moet je taal echt begrijpen? Waarmee ik wil zeggen: de regels vanbuiten kennen. Ergens ben ik bang dat ik gewoon niet kan schrijven. Ik heb verschillende boeken gekocht om meer te leren over schrijven. Sommige zeggen dat je het kan leren, anderen zeggen dat je het niet kan leren. Nog anderen zeggen dat je aanleg of talent moet hebben. Maar wat is dat eigenlijk? Aanleg of talent? Is schrijven iets dat gewoon in een mens inzit? Een soort hersenverbinding waarmee die gedachten op papier kan zetten. Als je iets op papier kunt uitleggen? Ben je dan een schrijver? Ik vraag me af: zijn mijn hersenen in staat om te schrijven? En speelt mijn asperger daar een rol in? Ik weet het, het zijn complexe en soms filosofische vragen maar ik ben zeer benieuwd naar jullie inzichten. Ik hoop alvast dat jullie een beetje aan mijn uitleg uit konden. Tot slot vraag ik me nog iets af. Stel dat ik een prachtig science fiction verhaal heb, maar het gewoon niet op een mooi geschreven manier op papier kan krijgen. Kan ik dan een ghost writer inhuren? Iemand waartegen ik zeg: dit zijn de grote lijnen van het verhaal. Verbind het en maak er iets mooi van. En waar vind je zo iemand? Een professionele ghostwriter … En is dat te vertrouwen? Gaan ze misschien niet met jouw ideeën lopen? Ergens doet me dat dan wel afvragen. Is het dan nog wel jouw kindje? Als je het niet zelf geschreven hebt. Maar dat is een discussie voor een andere keer … Alvast bedankt voor jullie aandacht en inzichten. Ik ben erg benieuwd.

Geen afbeelding
Hilde Cornelis

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2012 - 20:47
Dag Ensignyoshi. Ik zit met hetzelfde probleem, ivm dat schrijven bedoel ik. Ik ben op twee manieren aan het schrijven. Eén is mijn biografie (waarom zou jouw verhaal overigens niet interessant zijn om te lezen?!) en dat schrijf ik heel gevoelsmatig. Ik duik in mijn herinneringen, dat gebeurt heel visueel, ik kijk erin rond en het gevoel erbij komt spontaan naar boven. Dat pen ik neer, dat gaat spontaan, zonder dwangarbeid in mijn hoofd. Alleen, ik heb daar geen vooropgezet verhaal bij, of geen vorm waarin ik dat wil gieten. Het bijzondere eraan is, dat wanneer ik dat na enkele weken terug lees, dat ik merk dat er een verhaal in komt bovendrijven, of beter gezegd thema's. Een tweede manier waarop ik schrijf is net andersom: ik heb een heel heldere, afgeronde verhaallijn, en ik weet precies wat erin gebeurt, welke personages erin mee doen, hoe het verhaal verloopt en hoe het eindigt, wat de onderstroom is. Ik zie het echt als een film in mijn hoofd. Het werk is dan voor mij: die scènes woorden geven: beschrijvingen en dialoog. En het moeilijke eraan is: wat is genoeg? waar moet ik wat meer schrijven, hoe bouw ik de spanning op,... De eerste manier voelt als 'bottom-up' schrijven, en de tweede als 'top-down', en ik blijf beiden doen omdat ik denk dat ik ze zo uiteindelijk zal kunnen laten samenvloeien in een gestructureerd maar toch organisch geheel. Om maar te zeggen dat ik samen met jou heel erg benieuwd ben naar de reacties van anderen.

Geen afbeelding
Johan Bordewijk

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2012 - 21:24
Ik zou niet kunnen uitleggen hoe het schrijven precies werkt in mijn hoofd. Ik doe hetzelfde als jij:
Ik doe het gewoon.
Ik denk dat de meesten zo werken.
Ergens ben ik bang dat ik gewoon niet kan schrijven.
Daar zou ik niet bang voor zijn. Uit het bericht dat je hier plaatst blijkt dat je goed en helder kan formuleren. Daar is niets mis mee.
En speelt mijn asperger daar een rol in?
Dat weet ik niet, ik heb geen idee of asperger je mogelijkheden om begrijpelijk te schrijven beinvloed. Maar zoals gezegd lijk jij er geen last van te hebben. Voorlopig zou ik me geen zorgen maken en gewoon lekker gaan schrijven.

Geen afbeelding
Earthlady

Lid sinds

18 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2012 - 21:32
Hoi Ensignyoshi, Ik heb zelf ook asperger en schrijf al jaren boeken (onuitgegeven nog wel, maar al 10 jaar). Ik geloof niet dat asperger in de weg hoeft te zitten bij het schrijven van een fantastisch boek, wij moeten gewoon nog meer ons best doen om de gesprekken en gedachtengangen van de karakters zo "normaal" mogelijk te laten overkomen. Mijn vriend las ooit eens een paar hoofdstukken en zei toen: "Dit vind ik nou zo asperger-achtig; weg ermee!" Haha. Soms heb je dat, want we hebben die afwijking nou eenmaal. Het is alleen de kunst om in te zien "wanneer" het naar boven komt en deze elementen in je verhaal dan ook grondig na te gaan en te verbeteren. Ik denk dat je het leren van dit soort dingen alleen kan bereiken door inderdaad veel boeken te lezen in het genre dat je zelf wil gaan schrijven (in dit geval dus science fiction lees ik). Let vooral op hoe die schrijvers hun woorden kiezen en de gedachtengangen en gesprekken neerzetten. Ik kan je ook aanraden om van tevoren met post-it's aan de gang te gaan op een groot stuk papier. Zet op alle post-it's de verschillende hoofdpunten van het verhaal (de belangrijkste dingen die moeten gebeuren) en plak ze dan in volgorde op het papier (zet er desnoods nummering bij). Dan kun je later nog schuiven. Handig hieraan is dat je alles duidelijk voor jezelf hebt en altijd nog terug kunt grijpen naar de hoofdlijn van het verhaal. Ik vind het persoonlijk beter werken dan een WORD synopsis. Ik schrijf zelf gewoon op wat er gebeurt. Sommige woorden vind ik mooi om te gebruiken, maar het gaat vooral om het graven. Graven naar het juiste woord, de essentie, van wat je wil zeggen. Wat wil je nu eigenlijk zeggen? Ja, dat is de vraag die denk ik elke schrijver zichzelf stelt wanneer hij een zin opschrijft. Zolang je dat maar in je hoofd houdt, komen de woorden vanzelf. Talent, aanleg? Geen idee. Ik denk gewoon dat je er plezier in moet hebben en van je schrijfsels moet houden. Dan komt het wel goed.

Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2012 - 21:35
Beste ensignyoshi, Jij schrijft dat je op de volgende manier werkt: '1) Ik heb een hele tijd zitten nadenken over mijn verhaal. En ik heb de grote lijnen uitgetypt in een bestand. 2) Ik ben vervolgens bij het begin begonnen. Het voelt me echt noodzakelijk aan dat ik chronologisch werk. 3) In mijn hoofd stel ik me de situatie voor. Vervolgens probeer ik uit te leggen wat ik in mijn hoofd zie. Ik denk niet echt na over taal en woordenschat. Ik vertel het gewoon, zoals ik het aan iemand anders zou vertellen.' Lijkt me helemaal niets mis mee. Daarna schrijf je: 'Ergens ben ik bang dat ik gewoon niet kan schrijven.' Nou, dat gevoel hebben de meesten hier wel. Ik in ieder geval. Misschien is het een idee om een fragment van wat je geschreven hebt op 'proeflezen' te plaatsen. Dan krijg je reacties aan de hand waarvan je weer vragen kunt stellen.

Geen afbeelding
Richard van T.

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2012 - 22:33
Beste ensignyoshi, Misschien is dit stukje software iets voor je: http://www.spacejock.com/yWriter5.html Hiermee kun je op redelijk eenvoudige wijze een goed overzicht krijgen van wat je hebt geschreven en wat je nog in de planning hebt staan. Het programma is freeware, dus gewoon downloaden en als het je wat lijkt, gebruiken. Momenteel ben ik bezig op de volgende manier: 1) Ik heb een hele tijd zitten nadenken over mijn verhaal. En ik heb de grote lijnen uitgetypt in een bestand. Prima manier van werken, wat mij betreft, zelf doe ik het ook zo. 2) Ik ben vervolgens bij het begin begonnen. Het voelt me echt noodzakelijk aan dat ik chronologisch werk. Zo heb ik ook mijn ms geschreven, gewoonweg doen wat voor jou het beste aanvoelt. 3) In mijn hoofd stel ik me de situatie voor. Vervolgens probeer ik uit te leggen wat ik in mijn hoofd zie. Ik denk niet echt na over taal en woordenschat. Ik vertel het gewoon, zoals ik het aan iemand anders zou vertellen. Prima manier. Als je een hoofdstuk klaar hebt, laat het iemand lezen. Vraag om haar/zijn reactie, op- en aanmerkingen. Heeft jouw proeflezer begrepen wat je wilde vertellen? Zo ja, prima. Nee, vraag dan waar het aan schort. Schrijven kan je echt wel leren, vooral door het veel te doen c.q. te oefenen. Schrijfboeken kunnen je daarbij helpen, maar zij verkondigen niet de absolute waarheid hoor. Succes met je schrijven, en vooral... veel plezier met het schrijven.

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2012 - 2:05
een vleugje asperger
Dat is je eerste woordgrapje.
Ik ben namelijk een grote science fiction fan en kijk al sinds ik heel jong was naar zo’n series.
Kijken kan helpen. Lezen zal je meer/anders helpen. Zoek een paar SF schrijvers die bij je passen. Lees hoe zij de beelden in hun hoofd verwoorden.
Het voelt me echt noodzakelijk aan dat ik chronologisch werk.
Prima, dan doe je dat. Maar... noodzakelijk is het beslist niet.
Of gebeurt er iets in het taalcentrum waardoor je plots met woorden gaat toveren?
Neen, geen enkele schrijver kan toveren. Keihard werken. Hier komt je vleugje asperger goed van pas.
Ergens ben ik bang dat ik gewoon niet kan schrijven.
Misschien vandaag nog niet. Maar morgen beslist al een stuk[je] beter. Je hebt nu al bewezen dat je kan schrijven. Nu SF nog.
Nog anderen zeggen dat je aanleg of talent moet hebben.
Moet hebben? Kletskoek! Je zal iets eerst moeten doen om te kunnen bepalen of je talent hebt of aanleg. Je hebt in ieder geval aanleg om een mooie post te schrijven.
Ik vraag me af: zijn mijn hersenen in staat om te schrijven? En speelt mijn asperger daar een rol in?
Neen, jouw hersenen kunnen niet schrijven. Maar jouw hersenen zijn mogelijk in staat SF verbanden te leggen [linkjes] die voor een ander niet zijn te bedenken. Dus ja, in jouw voordeel kan asperge daar een rol in spelen. Maar pas als je 'gewoon' begint met het schrijven van je boek zullen we dat weten.
het zijn complexe en soms filosofische vragen
Zo oud als Socrates. En zelfs hij snapt het niet. Of misschien snap ik hem niet. Misschien had Socrates ook asperge.
Een professionele ghostwriter … En is dat te vertrouwen? Gaan ze misschien niet met jouw ideeën lopen?
Ja, die kan je vertrouwen zoals wij met z`n allen de directeuren van de banken vertrouwen. En als je schatrijk bent is dit best een aardig idee. Je mag mij ook inhuren. Geen professional. 100% onbetrouwbaar. Het idee dat iemand met mijn ideeën gaat lopen. Gruwelijk en angstaanjagend. Ik zou zoeken naar de Ghost in jouw eigen geest.
Is het dan nog wel jouw kindje?
Neen, neen en nog eens neen.

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2012 - 23:06
Bill Gates heeft ook Asperger en zie wat hij heeft bereikt. Niks mis met je denkproces. Ik denk dat voor jou gewoon schrijven (doen) werkt, en daarna rücksichtlos schrappen en veranderen. Het moeilijkste voor jou is inleven in een figuur, en op dit punt denk ik dat je iemand nodig hebt om je te helpen. Niets mis mee natuurlijk. Suc7!

8 oktober 2012 - 23:07
Een toevoeging op de anderen: onthoud dat de eerste versie niet perfect hoeft te zijn. Sterker nog, in één keer goed schrijven lukt bijna niemand. Het mooie van schrijven is dat je altijd kunt veranderen en verbeteren.

Geen afbeelding
Hekate

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 oktober 2012 - 23:12
Jouw manier van schrijven lijkt me niet zo afwijkend. Misschien heb je iets aan de sneeuwvlokmethode? http://www.advancedfictionwriting.com/art/snowfla… Daarmee heb je veel meer overzicht over je verhaal, en tegelijkertijd ook over het schrijfproces. Nadenken over woordkeuze etc., is voor mij iets typisch voor de latere herschrijfrondes. Bij het schrijven van de eerste versie denk ik daar ook niet of nauwelijks over na. En hoewel ik het Nederlands toch bovengemiddeld goed beheers, moet ik vaak nog iets opzoeken. Je kunt niet alle regeltjes kennen.

9 oktober 2012 - 0:18
wij moeten gewoon nog meer ons best doen om de gesprekken en gedachtengangen van de karakters zo "normaal" mogelijk te laten overkomen.
Waarom wil je dat? Er zijn al normale schrijvers genoeg, toch? Het is toch veel interessanter iets ook eens van een andere kant te zien? Zie ook: http://nl.oldeheuvelt.com/?p=703

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2012 - 1:38
Een kleine simpele kansberekening maakt het mogelijk dat Thomas Olde Heuvelt dit gelezen heeft. http://www.humo.be/humo-archief/24240/de-slimste-… n.b. 75% van de asperge gediagnosticeerden zijn mannen. Dat moet wel kloppen, want er zijn meer mannen vele malen slimmer dan enkele vrouwen. Het bovengemiddelde IQ van asperge gediagnosticeerden is een fabel. Berichten dat asperge niet meer beschreven zal zijn in DSM V zal een bovengemiddeld IQ [getest] mens niet verbazen. Dat betekent dat er niemand meer asperge heeft vanaf 2013-2014. Dat is vreemd. Of toch niet? Behalve mijn tweeling broer, op wie ik sprekend lijk, wie is normaal?

Geen afbeelding
Earthlady

Lid sinds

18 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 oktober 2012 - 13:52
Dat betekent dat er niemand meer asperge heeft vanaf 2013-2014.
Hoe kom je in vredesnaam tot die conclusie? Asperger is zoveel meer dan alleen "een bovengemiddeld IQ" (wat ik overigens totaal geen aanwijzing vind voor asperger - bij mij zijn het namelijk heel veel andere dingen die juist de boventoon hebben). Als iemand zichzelf een label opplakt met "ik heb asperger, want ik heb een bovengemiddeld IQ" vind ik dat echt bizarre onzin. Je zou eens wat meer onderzoek kunnen doen naar de afwijking. Zo is bijvoorbeeld bewezen dat mensen met asperger een degelijk aan te wijzen defect hebben in hun hersenen. Dat hebben ze met een MRI scan aangetoond. Asperger is niet zomaar een label dat op mensen die een beetje raar zijn wordt geplakt.

9 oktober 2012 - 17:33
Dat het Syndroom van Asperger verdwijnt, klopt. Het wordt geïntegreerd in een veel breder "autistisch spectrum" (waar vermoedelijk ook introvertie deel van zal uitmaken). Dat wil dus zeggen: de naam zal verdwijnen, de symptomen blijven bestaan en krijgen een andere naam. De oorzaak ervan is dat het niet langer een syndroom is. Zie definitie van syndroom. Maar volgens mij ging het daar hier niet om.

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 oktober 2012 - 16:35
Ik denk te weten dat er voor een topic-starter geen verplichting is zich te bemoeien met de topic. [Is dat echt zo?] Je dumpt gewoon 1001 vragen op deze site en dan ga je 3 weken naar Ameland en je vergeet het gewoon. Af en toe kijk je even op je topic en je neemt de antwoorden mee in een persoonlijk onderzoek. Je wil bv promoveren met een artikel over de Asperger Schrijver en je zoekt gratis [live] info die je kan verwerken in je proefschrift. Mij persoonlijk maakt het geen moer uit wie wel/niet een topic/reactie plaatst. Ik reageer omdat de topic mij iets doet, niet een mij onbekend persoon van wie dit de 1e en enige topic/reactie is. Ik weet niet zo heel veel van het Syndroom van Asperger. Hoewel. Noch weet ik iets over schrijven en hoe je een schrijver kan worden. Maar vorderingen positief/negatief maak ik zeker. Dus speciaal voor de aan Asperger lijdende wannabe schrijver heb ik nog een tip. Schrijven hoeft niet een Top-Down of Bottom-Up strak gestructureerd project te zijn. Juist de wannabe Asperger schrijver moet door zijn [in jouw geval] bovengemiddelde IQ in staat zijn ergens midden in de woestijn te beginnen. Je hebt niets te verliezen. Alleen maar te winnen. Gewoon bij 1 zandkorrel die zich lang ontplooit over misschien wel 30 jaar tot een boek [zandsculptuur] dat wereldgeschiedenis kan zijn. Ik denk eigenlijk dat iemand met Asperger zich in zoveel hoedanigheden en/of denk-bochten kan friemelen dat Asperger geen handicap is of zoals @Earthlady schrijft: "een defect in hun hersenen hebben aangetoond door een "MRI." Ik zou zeggen dat je een gave hebt. Voor de rest ben je gelijk als elk ander mensch. Niets meer, niets minder. Om een 'gevoel' wat ik heb bij deze topic neem ik dan ook de vrijheid om het volgende te schrijven. It sucks.{used as in an interjection in a probably bad situation}

Geen afbeelding
Earthlady

Lid sinds

18 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 oktober 2012 - 11:00
@Earthlady schrijft: "een defect in hun hersenen hebben aangetoond door een "MRI." Ik zou zeggen dat je een gave hebt. Voor de rest ben je gelijk als elk ander mensch. Niets meer, niets minder.}
Right, want iemand die iets heeft aangetoond met onderzoek en degelijk research heeft natuurlijk ongelijk. Wat? O.o We zijn niet hetzelfde als elk ander mensch. Zou je dat ook zeggen tegen iemand die het syndroom van Down heeft? Oké, nou ja, dan zijn we allemaal hetzelfde. -.-'

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 oktober 2012 - 13:24
Wees voorzichtig in het mij volgen in Off-topic zijn. Een mensch met syndroom van Down. IS een Mensch. Dus wederom, we zijn allemaal gelijk. Niets meer, niets minder! Dat we ons niet gedragen als zodanig is de vervloeking van de mensheid.

Geen afbeelding
neileor

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 april 2013 - 13:38
Op TenPages las ik een manuscript waarbij ik me afvroeg of er sprake was van een stoornis uit het Autistisch Spectrum. Hetzij bij de hoodpersoon, hetzij bij de schrijver. Het roept in elk geval die sfeer op door de minutieuze schrijfstijl. www.tenpages.com/manuscript/beheerst_leven/lezen Als het de bedoeling was om de hoofdpersoon zo neer te zetten, moet ik zeggen dat het knap gedaan is.

Geen afbeelding
be proud be happy

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 juli 2013 - 7:10
Hey ik heb speciaal voor dit een account aangemaakt want ik lees dat jou verhaal niet boeiend zou zijn? Jij heb de mogelijkheid om fantasie gebruiken tot je beschikking en geloof mij maar je kan alles doen wat je wil doen als jt e maar in jezelf gelooft, ik heb zelf autisme en kon vroegen totaal geen contact maken met mensen aankijken was al moeilijk en als een persoon iets tegen me zei was ik in de war, ik had ongelovelijk veel fantasie die ik losliet in mijn wereld om het een prettige omgeving te maken waar ik me fijn voelde. Ik heb toen ap mijn moed bij elkaar gehaald en ben gaan kijken naar hoe mensen praten tegen andere mensen jij kan ook een structuur maken en aparte dingen vallen jouw op, dit is jouw voordeel met het comuniseren met mensen. Mensen gebruiken een bepaalde manier van praten en hoogte van het stemgeluid, ook de lichaamstaal is zer belangrijk bij een gesprek hieraan kan je zien hoe diegene zich voelt bij een bepaald onderwerk of bij een bepaald persoon.ik heb toen tegen mezelf gezegt ik ben een autist maar niet zomaar iemand, ik heb fantasie en het vermogen om banden te zien die andere niet zien, en dit is mijn voordeel. Er is niets wat ik niet kan bereiken, ik geef niet op voordat ik iets kan doen wat ik wil doen. Het brein van een mens is zo ongelovelijk sterk dat onmogelijkheid niet bestaat, dit is een woord voor mensen die de inzet niet willen tonen en hierdoor de inzet niet hebbeik ben iemand die die geloof dat 1 man de wereld kan veranderen door het goede voorbeeld te geven en dit wordt gebruikt om andere weer te helpen. Mijn wens is de wens die iedereen stiekem heeft en dat is dat iedereen zichzelf zou zijn en geen masker ophebben. Ik heb nog nooit iemand gezien die geen masker opgeeft om zich voor te doen als een ander persoon zodat deze in de maatschappij kan infitreren. Ik zou nooit van mijn leven in deze maatschappij willen deelnemen ik beneen persoon die geeft om andere door mensen te tonen wie ik ben en ik heb niks om me voor te schamen ik kan je vertellen dat ik heel erg verslaafd ben eweest aan harddrugs dat ik elke dag bijna dood ging van een overdosis en ben hierdoor in een psychose geraakt. Dit is echt een hell die niet op wil houden en voor de mensen die niet zoals ons een gave hebben om dingen tebfantaseren isbdit al een bijna onmogelijke situatie om uit vandaan te komen en allemaal medicijnen en hulp, ik heb dit volledig op eigen krachten gedaan door mijn tegen mijzelf te zeggen dat ik het kan en heb deze taak die vaak als onmogelijk wordt beschreven volbracht. En ik zie alle dingen die ik heb meegemaakt als een ervaring waar ik andere mee kan helpen en ze te leren dat met een lach door het leven gaan en in jezelf geloven de sterkste kracht is die wij mensen bezitten en jij denkt ook anders als mensen zonder die enorme fantasie dus waarom zou je het niet delen met de wereld en zeggen hey ik heb fantasie en denk niet zoals de meeste mensen ik kan de mensen leren hoe het is om als mij te leven, beloof mij dat je voortaan in jezelf gelooft en je altijd jezelf ben want de mensen die je niet mogen om wie je ben zijn jaloers op wat jij heb en willen het ook. Denk altijd dat elk probleem een goed punt heeft want je leert er van, loop altijd met een lach want het leven is mooi en als jij lacht naar mensen lachen ze terug. En wees nooit bang om iets te vragen want een stomme vraag bestaat niet want alles wat je leert maakt je sterker op deze wereld. Ik geloof in je en als je stripboek af is wil ik het zeker van je horen goed :) succes je kan het man.