Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opbouw van een roman vol wetenschap en maatschappijkritiek.

4 juli 2012 - 17:04
Dag iedereen, de zoektocht naar hoe ik het best mensen kan bereiken heeft dus naar het schrijven van een roman geleidt. Iemand stelde me voor om met fictieve personages te werken, hetgeen me in het begin niets leek. Het idee zat wel in mijn hoofd, en stond me meer en meer aan met dat de tijd vorderde. Gezien ik een echte leek ben, jaag ik achter feedback. De persoon die me momenteel bijstaat zit mogelijk op dit forum, en indien die dat wil komt diens naam of schuilnaam er evenwaardig bij. (Ook al is hij de meerwaarde... ^^) Momenteel zit ik niet verder dan personages waar ik een opbouwende verhaallijn kan aan vastknopen, al zitten er wel wat flarden verhaal in mijn hoofd. Voordat ik daar meer mee doe, wil ik graag het grove idee laten beoordelen. (Aangepaste tekst uit een mail.) - Een clochard die mensen probeert te overtuigen van hun verkeerde levenswijze. Niet in Parijs, maar ik Griekenland, waar de huidige economische crisis in volle bloei is. Hij heeft zich nooit kunnen vinden in de huidige maatschappij, en de focus ligt op het afwijken van de maatschappelijke norm. Zo kunnen oa de rechten van de mens verduidelijkt worden, het kapitalisme uitgelegd worden en het educatieve systeem onder handen genomen worden. Zijn vader was altijd met werken en geld bezig, tot hij het rond zijn twintiger jaren afstapte. Rond die tijd schrijft hij. Hij is niet jarenlang clochard, maar even zijn weg kwijt in de maatschappij. - Een wetenschapster, maar liever eentje die met atoomfysica bezig is. Na een carrierewending als gevolg van het verlies van haar zoon gaat ze kwantummechanica doctoreren, en maakt ze tijd voor reizen naar het verre oosten. Ze wordt boeddhistisch, en de nadruk ligt op haar groeiend boeddhisme. Zeg maar de tao van de fysica in wetenschappelijk en spiritueel deel gescheiden door een personage. - Een nieuwkomer die een ecodorp intrekt dat in harmonie met de natuur leeft, dmv permacultuur en respect. Allen zijn ze uit het kapitalisme gevlucht. Hij legt enerzijds de nadruk op enkele maatschappelijke punten die aangekaart worden en waardoor hij vertrokken is, en anderzijds de ontdekking van hun vrijheid en het ecodorp. - De vrouw van een koppel uit de wereld zoals The Venus Project het dichts benadert qua technologie, op wereldreis. Hun overheersende gedeelde interesse is de bron van mogelijkheden, zodanig dat ze bij gewone zaken uit hun tijd, zoals een kerncentrale of watertoren vandaag, uitkwamen bij uitvindingen en theorieën van bvb Nicolas Tesla, Einstein, John Dalton e.d. De draad doorheen alles is dat de clochard zijn moeder de wetenschapster is, en dat de nieuwkomer de clochard is. De vrouw van het koppel is de vrouw van de vroegere clochard, die nu enkele tientallen jaar ouder is. Dit wordt liefst duidelijk uit het hele verhaal, zonder er de nadruk op te leggen. Zo komt bewustwording chronologisch aan bod, alsook de huidige en te bereiken mogelijkheden voor wie zich niet meer kan vinden in de westerse maatschappij. Doordat dit in de buurt komt van het pad dat ik bewandel, kan ik me in alle personages inleven. Dat de wetenschapster een vrouw is, komt door mijn band met mijn moeder, hetgeen weer ten goede komt van het realisme van het verhaal. (Nuja, realisme... Jullie verstaan wel wat ik bedoel, toch?) Ter verduidelijking: Mijn naam hoeft niet eens op de kaft te staan. Indien een ervaren persoon het voortouw wil nemen, zal ik me als leerling gedragen en verdient die persoon de eer. Om het inkomen gaat het me logischerwijs ook niet, of het zou maar al te hypocriet zijn. De titel is snel gekozen om herkenbaar te zijn op het forum. Groetjes, Da_Tonio

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2012 - 18:20
Waarom zou je naam niet op de kaft hoeven staan? JIJ bent toch degene die het schrijft. Maar dit terzijde. Het boeit mij, wat je hier ter tafel legt, het boeit mij zeer. Ben je wetenschappelijk geschoold en denk je dat je daarover zodanig kunt schrijven dat de leek er een touwtje aan kan vastknopen? Atoomfysica en kwantummechanica zijn immers niet bepaald onderwerpen die leven bij de gemiddelde mens c.q. lezer. Hou daarom goed je beoogde publiek voor ogen. Er is helemaal niets mis mee om je personages neer te zetten voordat je een concrete verhaallijn hebt. De rode draad heb je immers al. Ik weet niet precies waarom maar toen ik de ideeën in je posting las kwam direct Jostein Gaarder en zijn De Wereld van Sofie in mijn gedachten. Als jij voor de leek de wetenschap net zo kan verduidelijken en toegankelijk maken als Gaarder dat deed met de filosofie en Bill Bryson met zijn Een Kleine Geschiedenis van Bijna Alles - waarbij ik opmerk dat Gaarder de romanvorm koos en Bryson het essay - heb je al goud in handen, vooral als het in verhalende vorm wordt gebracht. Je schrijft dat je "een echte leek" bent. Dat is te merken aan je rare zinswendingen en op sommige plekken vreemde Nederlands. Veel lezen dus - en dan bedoel ik geen wetenschappelijke literatuur.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2012 - 19:05
Ik ben niet wetenschappelijk geschoold. Ik heb zelfs mijn technische humaniora niet afgemaakt. (Zie de clochard die zich niet in de maatschappelijke norm kon vinden.) Laatste jaren ben ik dagelijks bezig met bij te leren via documentaires, artikels, gesprekken, fora, etc, hoofdzakelijk in het Engels. Het is mij gelukt om de kern van kwantummechanica te verstaan zonder wetenschappelijke scholing, en het zou me ten zeerste verbazen dat anderen dat niet zouden kunnen. Ik denk dat ik er, mits de nodige begeleiding of opleiding, wel in zou kunnen slagen een verhaal te bedenken waarin de onderwerpen aan bod komen. De personages zijn zodanig gekozen dat ze te midden van de 'leerstof' leven. Daardoor kan een dagdagelijkse situatie of een doodgewoon gesprek veel informatie bevatten zonder dat het opvalt dat men bijleert. Dat mijn teksten vol rare zinswendingen zitten heb ik al vaker gehoord, maar gezien de situatie's heb ik daar nooit belang aan gehecht. Op een forum ben ik namelijk blij als de boodschap er staat, en kan ik eventueel verduidelijken achteraf. Dat zal een werkpunt worden. Allereerst zal ik moeten afleren om eindeloos lange zinnen te maken, en die op te splitsen in duidelijke zinnen. Wat bedoel je met vreemd Nederlands? Toch niet een foutief gebruik van het AN dat ik en mijn landgenoten Vlaams noemen? :p Je bent niet de eerste die me De wereld van Sofie aanraadt, hetgeen mij curieus maakt. Momenteel ben ik De Tao van de fysica nogmaals aan het lezen, maar ik weet wat mn volgende boek wordt! Boeit het je genoeg om samen met een andere geïnteresseerd persoon een schrijfgroep op te richten, of schrikt mijn gebrek aan kunde ende kennis van zaken af? De reden dat mijn naam niet op de kaft hoeft is omdat er mensen meer werk met mij gaan hebben dan ikzelf met het schrijven zal hebben, vrees ik... :p Ik ga niet graag met een ander zijn of haar pluimen lopen, zie je?

4 juli 2012 - 19:21
De draad doorheen alles is dat de clochard zijn moeder de wetenschapster is, en dat de nieuwkomer de clochard is. De vrouw van het koppel is de vrouw van de vroegere clochard, die nu enkele tientallen jaar ouder is. Dit wordt liefst duidelijk uit het hele verhaal, zonder er de nadruk op te leggen.
Als dat het "conflict" is van je roman, dat naar de ontknoping toegaat, kan dat enorm afleiden van de boodschap die je wilt brengen, of andersom, de boodschap kan de rode draad in de weg zitten. Volgens mij zijn er wel meer van dit soort boeken geschreven. Het doet me ook denken aan What the bleep do we know?! Kijk eens hoe anderen het gedaan hebben (fictie met een new age boodschap verbinden), en wat je eigen roman daar aan toe kan voegen.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 juli 2012 - 20:11
Neeneen, dat is zeker het probleem niet, noch de hoofdzaak. Het is een idee dat de afzonderlijke verhalen kan verbinden. Ieder personage zou om de beurt aan bod komen, en niet in hetzelfde verhaal zitten. Ieder personage zou in de weergegeven volgorde aan het woord komen. Of ze zelf de verteller worden weet ik nog niet, en zal ik waarschijnlijk pas beslissen als ik wat romans achter de kiezen heb geslaan. De clochard zal als activist actualiteit en geschiedenis brengen, en weinig wetenschap, filosofie of spiritualiteit bevatten. - Stap 1: bewustwording van de realiteit in het dagdagelijkse leven. Bvb aantonen hoe oorlogen opgezet spel zijn, waarbij monsterwinsten worden geboekt, en hoe de mainstream media intussen corrupt is geworden door monopolisering van aanwezigen van de Bildenberg meetings. (Of dacht je dat het huidige zaakje rond Sarkozy het enige financieel gesjoemel is waarvan men momenteel kennis heeft?) De wetenschapster zal de essentie van kwantummechanica kort verduidelijken, en vooral haar Boeddhistische groei zal worden weergegeven. - Stap 2: Bewustwording van de realiteit volgens de exacte wetenschap, en bevestiging van die realiteit vanuit spiritueel en filosofisch standpunt gezien. Ook wil ik verduidelijken hoe de exacte wetenschap niet de enige juiste wetenschap is, zoals de westerse wereld dat over het algemeen denkt. (Het observeren en het bergijpen van het leven is en blijft de essentie van de moderne wetenschap, en is en blijft de basis van oa het Boeddhisme, maar evenzeer van de Egyptische mythologie, het Christendom, en zoveel andere vormen van levensbeschouwing.) De nieuwkomer zal vooral de natuur voor zijn rekening nemen, alsook aantonen dat geld niet nodig is. Mensen zullen kennis maken met permacultuur, de kracht van de natuur, en hopelijk beseffen dat wij afhankelijk zijn van da natuur. - Stap 3: Zich bewust worden van het feit dat het niet verder kan hoe we bezig zijn, alsook dat het mogelijk is om het anders te doen. Van een maatschappelijk slaafse houding zie je hem veranderen in een vrij en zelfverantwoord persoon. De vrouw van het koppel toont de mogelijkheden in de toekomst, iets waar men vandaag al naartoe kan werken. De olieafhankelijkheid van vandaag zal als een schaamrode vlek in de humane geschiedenis gezien worden, en bestaande doch ongebruikte technologieën zullen aangetoont worden. Ook de financiele belangen die zulke praktijken mogelijk maken zullen aan bod komen. - Stap 4: Aantonen wat er bereikt kan worden indien het algemeen bewustzijn van de mensheid een waarheidsgetrouw wereldbeeld en realiteitsbeeld krijgt. De relatie tussen de personages dient louter ter illustratie, of beter gezegd kanttekening, van hoe iemand de waarheid voorgeschoteld kan krijgen zonder effect, en dat ieder op zijn eigen manier te bereiken valt.

4 juli 2012 - 20:35
Neeneen, dat is zeker het probleem niet, noch de hoofdzaak. Het is een idee dat de afzonderlijke verhalen kan verbinden. Ieder personage zou om de beurt aan bod komen, en niet in hetzelfde verhaal zitten.
Waarom dan die "ontknoping" dat het dezelfde of verwante personen zijn? Dat leidt alleen maar af van de rest.
De clochard zal als activist actualiteit en geschiedenis brengen, en weinig wetenschap, filosofie of spiritualiteit bevatten.
Je zult een zwerver heel wat gedegen achtergrond moeten geven om dit aannemelijk te maken. Hoe kan hij dat allemaal weten als zwerver? En: denk er eens goed over na hoe jij zelf je stellingen overtuigend wilt onderbouwen. Ik ken diverse websites die over dergelijke "samenzweringstheorieën" gaan, maar daar zijn al te makkelijk gaten in te schieten.
De wetenschapster zal de essentie van kwantummechanica kort verduidelijken
Als je het daarover wilt hebben, zou je vandaag beter het wereldnieuws over het higgsdeeltje bestuderen dan op het forum schrijven.
(Het observeren en het bergijpen van het leven is en blijft de essentie van de moderne wetenschap, en is en blijft de basis van oa het Boeddhisme, maar evenzeer van de Egyptische mythologie, het Christendom, en zoveel andere vormen van levensbeschouwing.)
Het gaat lastig worden dat in een roman te verwerken, omdat dat jouw mening is en niet de zienswijze van de kant van wetenschap of religie. Hierover zijn talloze wetenschappelijke werken verschenen, maar een simpele definitie van wetenschap en religie kan je ook het onderscheid tonen. Daarbij moet je dus oppassen dat zo'n personage geen wandelende encyclopedie wordt die te pas en te onpas jouw mening moet vertolken om te verklaren wat er in het verhaal gebeurt.
De vrouw van het koppel toont de mogelijkheden in de toekomst, iets waar men vandaag al naartoe kan werken. De olieafhankelijkheid van vandaag zal als een schaamrode vlek in de humane geschiedenis gezien worden, en bestaande doch ongebruikte technologieën zullen aangetoont worden. Ook de financiele belangen die zulke praktijken mogelijk maken zullen aan bod komen.
Misschien kun je beter een pamflet schrijven. Je zou Max Havelaar eens moeten lezen. Dat is immers een aanklacht tegen de toestanden in Indonesië. Multatuli schreef een zogenaamde roman, maar het is meer dan dat, het is een verzameling verhalen, ideeën, een pamflet, meningen, autobiografische observeringen.
- Stap 4: Aantonen wat er bereikt kan worden indien het algemeen bewustzijn van de mensheid een waarheidsgetrouw wereldbeeld en realiteitsbeeld krijgt.
Ik raad je aan om naast de natuurwetenschappelijke werken je ook eens in de filosofie onder te dompelen: wat is waarheid, wat is realiteit? Als jij in een roman wilt aantonen dat mijn wereldbeeld onjuist is, zul je goed beslagen ten ijs moeten komen.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juli 2012 - 3:37
Wat is het verschil tussen een algemene oproep tot hulp en een algemene vraag om hulp? :confused: De vraag waar ik verder moest met mijn zoektocht om hulp bleef onbeantwoord, en ik dacht hier geen regels te breken... My bad, I guess. :rolleyes:

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juli 2012 - 15:00
Neeneen, dat is zeker het probleem niet, noch de hoofdzaak. Het is een idee dat de afzonderlijke verhalen kan verbinden. Ieder personage zou om de beurt aan bod komen, en niet in hetzelfde verhaal zitten.
Waarom dan die "ontknoping" dat het dezelfde of verwante personen zijn? Dat leidt alleen maar af van de rest.
Het is niet noodzakelijk, maar het leek me gewoon een mogelijkheid. Ook kunnen weer enkele ervaringen en bevindingen uit mijn leven hier ingewerkt worden. Bijvoorbeeld het volgende... Moederlief hier is erg intelligent, maar heeft naar haar vermogen weinig kennis. Mits de nodige kennis, zou ze erg wijs kunnen zijn. (Intelligentie = capaciteit om kennis op te doen, Kennis = informatie, Wijsheid = het versmelten van kennis.) Moederlief zit echter al lang te midden van de overvloed aan desinformatie, en dus met foutieve kennis. Dat helpt niet bij het versmeltingsproces, en zorgt ervoor dat sommige correcte informatie botst met haar huidige wijsheid. Als ik haar vertel hoe we allemaal verbonden zijn, en hoe alles wat we al dan niet kennen en doen eenzelfde golf energie is die we maar kunnen ervaren, botst dat met haar realiteitsbeeld. Volgens moeder's foutieve of onvolledige kennis is alles immers statisch, en bestaat alles uit vaste bouwstenen. Zulke ervaringen zou ik ook graag delen, en ook de gesprekken tussen mensen vanuit verschillende standpunten, met verschillende gronden van kennis, andere wijsheden en overtuigingen, etc wil ik aan bod laten komen. Er zijn immers enorm veel vragen die vaak gesteld worden, die zo in het boek gesteld én beantwoord kunnen worden. Dezelfde vraag kan in alle hoofdstukken tevoorschijn komen, met een even correct antwoord vanuit elk standpunt vertrekkende erbij.
De clochard zal als activist actualiteit en geschiedenis brengen, en weinig wetenschap, filosofie of spiritualiteit bevatten.
Je zult een zwerver heel wat gedegen achtergrond moeten geven om dit aannemelijk te maken. Hoe kan hij dat allemaal weten als zwerver? En: denk er eens goed over na hoe jij zelf je stellingen overtuigend wilt onderbouwen. Ik ken diverse websites die over dergelijke "samenzweringstheorieën" gaan, maar daar zijn al te makkelijk gaten in te schieten.
De zwerver is zwerver op het moment van schrijven. Hij is eerder een vluchteling uit het kapitalisme, die nog niet uit de maatschappij gevlucht is. Hij was zich bewust geworden van de essentie van geld, eindeloze groei en dergelijke miskramen van het kapitalisme voor hij clochard werd. Hoewel hij heeft besloten van 'hier' te vertrekken, weet hij nog niet waarheen hij vertrekt, en zo belandt hij op straat. Hij leert bij via bvb social media voor zijn vertrek, en uit de ervaringen van mensen die hij tijdens het ronddolen tegenkomt. Een gesprek tussen een groepje clochards kan enorme variatie brengen. Eén van hen kan ooit een relatief rijke bankier geweest zijn, de andere kan altijd in armoede hebben geleefd, en de uiteenlopendste redenen kunnen hun bij mekaar gebracht hebben. Dat de basis steeds maatschappelijk gerelateerd is, kan de lezer zelf ontdekken. Ik heb het niet zo voor samenzweringstheorieën, maar voor samenzweringswetenschap, zeg maar. Net zoals bij de exacte wetenschap, is alles waar tot het tegendeel bewezen is. (Elke bevestiging is niet meer dan het elimineren van een andere mogelijkheid.) Een bewijs is het logisch verklaren van opgedane kennis dmv observatie, om zo wijsheid te worden. Het voorbeeld van de wtc torens: Of het nu een inside job was of niet, er klopt genoeg niet aan. Het officiele rapport klopt van geen kanten, en wie genoeg informatie heeft, kan dat logischerwijs zelf beseffen. Zo zou een geheel vliegtuig gevaporiseerd zijn door de hitte, terwijl men wel vingerafdrukken van inzittenden zou gevonden hebben. Mijn vermoeden van een inside job, met dezelfde opzet als gekende en bewezen feiten uit de geschiedenis, zal ik niet als feit brengen. Het is zelfs iets dat ik niet als bewering breng, noch als theorie. Zo'n zaken neem ik anders aan. Ik breng bevestigde feiten in logisch verband, en hoop zo een persoon zelf zijn conclusies te laten trekken. (Anders zoekt die persoon gewoon een nieuwsuitzending van toen op, en daarin wordt het tegengestelde gezegd. Geen van beide heeft een vatbaar bewijs, noch een logische redenering gegeven. In zo'n geval is een nieuwsuitzending geloofwaardiger indien men de feiten en logica achter mainstream media niet kent)
De wetenschapster zal de essentie van kwantummechanica kort verduidelijken
Als je het daarover wilt hebben, zou je vandaag beter het wereldnieuws over het higgsdeeltje bestuderen dan op het forum schrijven.
Het Higgs-boson deeltje is maar een bevestiging van iets, door middel van observatie. Het verstaan van wat ze observeerden komt doordat de voordien opgedane kennis in logisch verband met de observatie gebracht kon worden. De ontdekking dat licht uit fotonen bestaat veranderd niets aan het licht, maar brengt ons kennis over het licht bij. Je mag nog zoveel kennis over het nieuwste nieuwtje hebben, maar als je het niet in logisch verband met al je kennis en ervaring kan brengen, haal je er geen wijsheid uit. Uiteraard trekt het Higgs-Boson mijn aandacht terug, en bekijk ik nu weer gerelateerde interviews, docu's en artikels. Eerder dan die kennis prediken, zal ik die overdenken om in logisch verband met alles te brengen. De wijsheid die ik daardoor kan oplopen zal ik willen delen. Pas als ik dat 'Ahah!-moment' heb gehad, zal ik kennis en logica over dit Boson delen. (Haal je wereldnieuws trouwens niet enkel uit de mainstream media.... Nieuwsdienst van vtm sloeg de begrippen massa en gewicht door mekaar, terwijl zoveel mensen die ongegronde desinformatie blindelings slikken! :crybaby: )
(Het observeren en het begrijpen van het leven is en blijft de essentie van de moderne wetenschap, en is en blijft de basis van oa het Boeddhisme, maar evenzeer van de Egyptische mythologie, het Christendom, en zoveel andere vormen van levensbeschouwing.)
Het gaat lastig worden dat in een roman te verwerken, omdat dat jouw mening is en niet de zienswijze van de kant van wetenschap of religie. Hierover zijn talloze wetenschappelijke werken verschenen, maar een simpele definitie van wetenschap en religie kan je ook het onderscheid tonen. Daarbij moet je dus oppassen dat zo'n personage geen wandelende encyclopedie wordt die te pas en te onpas jouw mening moet vertolken om te verklaren wat er in het verhaal gebeurt.
Religie is niet de essentie van een geloofsovertuiging. Waarnemingen en observatie liggen aan de basis, waar het onverklaarbare vergodelijkt wordt. (Of in sommige gevallen het verklaarbare dat men uit eigenbelang niet wil verklaren.) Zo kan je doorheen enorm veel religies dezelfde lijn trekken, namelijk astrologie. Het willen verstaan van die fenomenen heeft tot goden en mythen geleid. Meer observatie heeft gewoon gezorgd dat de toen gebruikte logica foutief bleek te zijn. De kennis die men door de observatie had opgedaan is nog steeds even correct. Zo hadden de Egyptenaen een god voor de dag en de nacht. Elke ochtend en avond hadden ze een gevecht, waarbij Dag het gevecht 's morgens won, en Nacht het gevecht van 's avonds. Zonder verdere kennis zit hier een logisch verband, en zelf kan je beginnen fantaseren over er weersinvloeden logischerwijs aan toe te voegen. (Eigen poging uit het niets: Regendruppels waren tranen van de god, ten gevolge van de pijn van het voorgaande gevecht.) Zo dachten Asterix en Obelix dat donder een neervallende hemel was, en dat er goden mee te maken hadden. Het geobserveerde is dat het donderde, hetgeen kennis opleverde. Gebrek aan kennis heeft dan weer tot godenverhalen geleidt, omdat men wijsheid wou bereiken door middel van logica. Ik heb het over de essentie, hetgeen waarneming is. Religie is een ongegronde logische verklaring, terwijl ik gegronde feiten zal gebruiken. Goden bestaan als ongegronde logische verklaringen voor fenomenen bij religie, terwijl ze bij spiritualiteit als metafoor gebruikt worden. Hier zal een duidelijk onderscheid gemaakt worden.
De vrouw van het koppel toont de mogelijkheden in de toekomst, iets waar men vandaag al naartoe kan werken. De olieafhankelijkheid van vandaag zal als een schaamrode vlek in de humane geschiedenis gezien worden, en bestaande doch ongebruikte technologieën zullen aangetoont worden. Ook de financiele belangen die zulke praktijken mogelijk maken zullen aan bod komen.
Misschien kun je beter een pamflet schrijven. Je zou Max Havelaar eens moeten lezen. Dat is immers een aanklacht tegen de toestanden in Indonesië. Multatuli schreef een zogenaamde roman, maar het is meer dan dat, het is een verzameling verhalen, ideeën, een pamflet, meningen, autobiografische observeringen.
Toegevoegd aan de wachtlijst. Het klinkt allersinds als een bruikbare manier om de boodschap te brengen.
- Stap 4: Aantonen wat er bereikt kan worden indien het algemeen bewustzijn van de mensheid een waarheidsgetrouw wereldbeeld en realiteitsbeeld krijgt.
Ik raad je aan om naast de natuurwetenschappelijke werken je ook eens in de filosofie onder te dompelen: wat is waarheid, wat is realiteit? Als jij in een roman wilt aantonen dat mijn wereldbeeld onjuist is, zul je goed beslagen ten ijs moeten komen.
Je hebt een realiteit volgens iedere bewustzijnsvorm, en dan is alles wat als waarheid wordt aangenomen een realiteit, of alvast een mogelijkheid. Dit kan naast het onzekerheidsprincipe gelegd worden, waar de realiteit ook afhankelijk is van de observatie. Kort samengevat kan je zeggen dat een realiteit het bewustzijn van wijsheid is. Wederom begin je met observatie, die je via logica tot wijsheid maakt. Een realiteitsbeeld is waar tot het foutief blijkt te zijn. Filosofie is een manier van met feiten om te gaan, of de feiten nu correct zijn of niet. Zo kunnen twee mensen anders omgaan met een feit, hetgeen je kan vertalen in het hebben van een eigen filosofie. (Ik ga nu helpen bij een verhuis, hetgeen je misschien enkele pagina's leeswerk bespaard. De vragen die je stelt zijn heerlijk! Ik ga graag in debat, zoals je kan merken. Dat wil niet zeggen dat ik niet opensta voor je opmerkingen, of niet te overtuigen ben van mijn fouten. De manier dat ik ermee omga maakt het een bevestiging, les of overtuigende terechtwijzing in plaats van blind aangenomen commentaar. Blijf gerust zo uitgebreid reageren, want ik heb niet liever! ) Bedankt voor je tijd. ;)

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 juli 2012 - 3:03
Een wat ruimere uitwerking van het hoofdpersonage uit het eerste hoofdstuk. Deels autobiografie, die waarschijnlijk gedramatiseerd zal worden, en deels enorm aannemelijke nabije toekomst. (De betekenis van de naam Alex is mensenredder. Gezien ik niet wist welke naam te kiezen zocht ik griekse namen tot er een naam en bijhorende betekenis me aanstonden. ) Hoofdstuk 1: De eerste stappen richting de rand. Alex, een twintigjarige jongeman uit Griekenland blikt terug op zijn pubertijd. Qua gedrag ontwikkelt zich tijdens de puberale fase een gezicht met twee zijden. Enerzijds staat een respectvolle kerel die heel gemanierd is, net zoals hij is opgevoed en is opgegroeid tot aan de pubertijd. Anderzijds kan je echter een impulsieve en rebellerende tiener terugvinden die van het standaard pad begon af te wijken wegens zijn dalende interesse op school. Wat begon met tekenen, nadenken en schrijven tijdens de les, eindigde met spijbelen en wangedrag tot het pesten van leerlingen en leerkrachten toe. Overvloedig drank- en cannabisgebruik zijn een eerste ontsnappingspoging uit de realiteit zoals ze lijkt. Zijn eerste grote liefde is enkele jaren ouder, en studeert psychologie aan de universiteit. Veel romantiek is er niet te zien bij het terugblikken, gezien Alex mentaal tot een puinhoop gereduceerd wordt door haar. Na enkele bezoeken aan een sociaal assistente beland hij stapsgewijs tot in een psychologisch ziekenhuis. De doktersbegeleiding was er ondermaats en zijn verblijf leek meer op een gestructureerde vakantie dan op een onderzoek. Veel tijd werd al lezend doorgebracht, al dan niet tijdens het roken van nog steeds zoveel mogelijk cannabis. Het drinken is geen dagelijkse bezigheid of kopzorg meer, maar kent nog steeds zijn piekmomenten. Uit de puinhoop tot wie hij gemaakt was, begint Alex langzaam terug recht te kruipen. De nieuwe versie van Alex staat enorm sceptisch en wantrouwig tegenover alles en iedereen als gevolg van de afgelopen ervaringen. Hij stelt meer om meer in vraag, en denkt meer en meer na over waarom zaken zijn zoals ze zijn. Uiteindelijk zorgt het intussen volledige gebrek aan ambitie dat hij op zijn achttienjarige leeftijd stopt met studeren. Een baan aanhouden lukt niet, zelfs als het werk en de sfeer hem aanstaan en de bazen tevreden zijn. Alex gaat niet slapen als het nog gezellig is omdat hij de dag erna moet opstaan, en heeft problemen met autoritair gedrag dat zowat onvermijdbaar is op de werkvloer als je wel eens in bed blijft liggen in plaats van te gaan werken. Op een moment dat hij werkloos is, ontmoet Alex iemand die hem in contact brengt met boeddhisme en hoogtechnologische uitvindingen en wetenschappelijke mogelijkheidstheorieën. Dit is een waar kantelpunt, want hier begint Alex alle onzekerheid rond zijn denken en eigenheid te verliezen. Hij begint het internet, boeken en magazines als informatiekanalen te zien, en ontdekt zo dat veel van zijn bevindingen overeen kwamen met wat zowel wetenschappers als het boeddhisme hem wisten te vertellen. Het groeiende besef van de mogelijkheden die er zouden ontstaan uit louter het gebruiken van bestaande mogelijkheden en het vrij toegankelijk maken van informatie brengt Alex terug naar de vraag waarom alles is zoals het is. Meer en meer antwoorden leiden naar eenzelfde oorzaak, namelijk het kapitalisme. Eenmaal overtuigd, ziet Alex het als een levensdoel om zoveel mogelijk mensen bewust te maken van datgene dat hij zich gerealiseerd heeft. Iedereen moet weten dat geld de grootste oorzaak van lijden is. Alex besluit geld achterwege te laten, en komt op straat terecht nadat hij thuis wordt buitengegooid. Nu is het bereiken van andere mensen het enige waar Alex nog voor leeft, en dat doet hij sinds enkele maanden als dakloze. Enkel indien er geen geld mee gemoeid is aanvaard hij hulp, zoals een maaltijd bij een boer in ruil voor hulp op het veld. Zo komt Alex met veel mensen in contact. Al deze mensen probeert hij te verduidelijken dat het beter kan, en dat ook zij een verschil kunnen maken voor zowel zichzelf als voor anderen. Het tegenstrijdige is dat hij weg wil lopen van zijn omgeving, maar ook de mensen wil helpen. Het hoofdstuk stopt terwijl Alex zich afvraagt wat hem te midden van de maatschappij houdt.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 juli 2012 - 15:48
Wat is je vraag of zijn je vragen m.b.t. bovenstaande tekst?
ALLE vragen! Alle meningen. Het is een vervolg op de lopende discussie, niets nieuws. Het uitbreiden is een reactie op de vragen die Schlimazlnik, waarbij ik een duidelijker beeld probeer weer te geven. Ik heb nog geen specifieke vragen, want ik weet niet waar me op te focussen. Als ik nu vraag om op zinsbouw te letten, kan iemand zich onthouden van een bruikbare commentaar over allinea's. Dat wil ik vermijden. Focus je op wat je wil, vermeld hetgene dat je in het oog springt, ... Heb je een ideetje voor een leuke toevoeging, hoort er iets niet in thuis, of heb je andere opmerkingen over de verhaallijn, waar ik me momenteel zelf op focus? Vuur maar af! Merk je bepaalde spellingsfouten die terugkeren en denk je mij die af te kunnen leren, hetgeen noodzakelijk is maar waar ik me zelf nog niet op concentreer? Hou je niet in asjeblieft! Staan er te weinig witregels, te lange zinnen, of overmatig gebruik van hetzelfde woord in de tekst? Zeg het maar! Elke mening is welkom, en hoe onderbouwder, hoe liever. Ik zoek hulp allerhande, en iedereen is vrij om te helpen waar en hoe hij of zij kan.