Waar gaat dit bombastische gezwam over?

Zo, zo. Duidelijk niet jouw stijl (mijn stukje). Maar zou je er taaltechnisch nog wat kritische noten bij kunnen plaatsen? Overigens, vind ik de toon van je reactie niet helemaal in lijn met de bewering dat je steeds minder in Nederland verblijft vanwege onder andere de verharding van het persoonlijke klimaat. Kijk, mij persoonlijk raakt het niet zo. Maar ik vind het nogal hard overkomen. Ik kan me voorstellen dat je andere mensen daar wel mee raakt. Voor de rest. Succes met je roman. Plaats eens wat alinea's.

Dat vraag ik me ook wel af. Zowel literair, filosofisch of geëngageerd raakt het iig kant nog wal. Wat is de bedoeling van dit staaltje mooischrijverij?

Er zit literair, filosofisch noch geëngageerd een bedoeling achter. Zo serieus neem ik een column niet. Wij gaan het niet snel eens worden, ben ik bang.

Ik vind het een leuk idee, maar te zwaar geschreven om de boodschap goed over te brengen vrees ik.

Dank je. Wat maakt 't te zwaar volgens jou?

Ik moest er om lachen. Zal ook niet de bedoeling zijn. Mjammie vind ik trouwens een lelijk woord.

Dank je. Ligt eraan waarom je moest lachen. Vond je het grappig of belachelijk? Ik vind Mjammie trouwens ook een lelijk woord, maar ja..het werd me in de mond gelegd.

Ik vind het een leuk idee, maar te zwaar geschreven om de boodschap goed over te brengen vrees ik.

Dank je. Wat maakt 't te zwaar volgens jou?

Ben het eens met Zieveraar. Het is een te grote woordenbrij. De zinnen zijn "te lang" voor een column, naar mijn smaak. Je kan wat je wilt vertellen korter en krachtiger neerzetten, volgens mij de essentie van een column? Nu moet ik mij behoorlijk inspannen wil ik de lijn in je verhaal kunnen volgen. Schrapen dus en de kern van je betoog zien te behouden.

Dank je. Duidelijke mening. Kortere zinnen kan ik me iets bij voorstellen. Ik maak ze inderdaad graag (te?) lang.

(Ook vind ik het niet prettig dat je mijn gedachtengang , die ik ooit nog eens wil uitbreiden en/of aanpassen, als het ware overneemt, voortzet en dientengevolge eventueel gras voor mijn voeten gaat maaien terwijl ik zelf zo graag maai in eigen tuin, maar dit even terzijde.)

Sorry. Je gedachtegang prikkelde mijn fantasie. Het was niet mijn opzet om even het gras te maaien of de perkjes te schoffelen. Nu ik weet dat je er zo over denkt, zal ik in de toekomst het tuingereedschap thuislaten.

Bedankt voor de reacties. Waardevol. Maar, ik twijfel toch over hoe ik er nu zelf tegenaan moet kijken. Ik kan jullie kritiek wel volgen, maar van de andere kant heb ik toch het gevoel dat er een verschil in uitgangspunten is. En dat vind ik pas echt moeilijk om onder woorden te brengen, omdat ik daarbij het risico loop over te komen als iemand die het beter meent te weten of anderen niet in hun waarde laat. En dat is niet mijn bedoeling. Maar voor mij ligt er bijvoorbeeld net een soort zelfspot en zelfrelativering in zoiets als "in het flakkerende schijnsel van mijn virtuele toorts". Ik hou er wel van om 'over the top' te gaan. (En zo'n formulering is duidelijk overdreven maar dan toch weer met 'n functie.) Voor mijn gevoel zit daar iets paradoxaals in, overdreven serieus waardoor een lezer net het idee krijgt dat ie me niet te serieus moet nemen. Kan ik moeilijk uitleggen, 'n soort travestie in taalgebruik zou ik zeggen (of vlieg ik nu weer de bocht uit?). Dus daar ga ik zelf eens over nadenken, hoe ik dat óf beter kan laten blijken, óf toch voor een andere vorm zou moeten kiezen.

Als ik lachen schrijf, bedoel ik lachen, anders zou ik uitlachen schrijven. Ik zou bijbel, koran en thora trouwens met een kleine letter schrijven. De Dode Zee niet, want die is echt. O, jee.

Mooi. Met een glimlach was ik ook tevreden geweest. Ik denk dat je begrijpt wat ik bedoel. Over die hoofdletters of kleine letters twijfel ik. Ligt eraan of je het over het geschrift hebt, of het gedrukte exemplaar heb ik begrepen. (Opgezocht, wist ik niet. Zoektocht beperkt tot de Bijbel. Andere behandel ik dan gelijkwaardig).

Dank je. Ook voor de kritische noot.