Dat is meer voorbereiding dan ik ooit heb gedaan :) Heb je al aan perspectief gedacht? Verder kan je volgens mij gewoon beginnen.

Wat dacht je van: centrale thema van het boek en personages uitdiepen? Maar er zijn, zoals Waus al schrijft, ook mensen die gewoon beginnen.

Wie is de hoofdpersoon? Wat wil hij? Wie is zijn vijand om hem dat te beletten? Wie helpt de hoofdpersoon? En beginnen maar :D .

Gewoon beginnen, die lijstjes kun je altijd nog maken tijdens het schrijven.

Volgens mij wil je het echte schrijven zo lang mogelijk uitstellen door eeuwig bezig te blijven met het voorbereiden. ;)

@Via Maar dan komt het boek er dus nooit ;)

Ook mijn ervaring is inderdaad gewoon beginnen met het verhaal. Werk dan nog zonder te veel glansverf te willen aanbrengen. Al grondverfend en overlezend komen ideetjes vanzelf uit de krochten. Ik heb ooit eens gelezen dat het verdiepende kan worden bevorderd door je af te vragen : wie wat waar waarom hoe. En nog vele andere wat ik noem: 'oproepwoorden' Henk

Mijn ervaring is ook dat je gewoon moet beginnen met schrijven. In het verleden heb ik ook vaak ideetjes eerst op papier gezet, maar in de praktijk bleek dat mijn personages heeeeeeel eigenwijs zijn en gewoon hun eigen gang gaan. Dus mijn verhalen eindigen altijd anders dan dat ik in gedachte had. Al schrijvend ontstaan vaak de beste ideetjes.

Ken je de sneeuwvlokmethode? http://www.advancedfictionwriting.com/art/snowfla… "Gewoon beginnen" werkt voor mij niet, ik wil op zijn minst de plot en het einde goed uitgedacht hebben op voorhand, anders steek je misschien veel tijd in een verhaal dat nergens naartoe gaat. En hoe meer planning vooraf, hoe minder herschrijfwerk achteraf, is mijn ervaring (en hoe vlotter het schrijven van de eerste versie gaat, meestal). Maar iedereen werkt op een andere manier, uiteraard. Het is het resultaat dat telt. Toch denk ik dat de meeste schrijvers wel gebaat zijn bij een gestructureerde planning zoals je die met de sneeuwvlokmethode krijgt.

Kijk eens waar het verhaal over zou moeten gaan. Wat is de rode draad? Welke subplots heeft het? Welke dingen symboliseren datgene waar het verhaal over gaat? Wat is het karakter van de personages? Welke setting gebruik je en in hoeverre reflecteert die de kern van je verhaal? Wat is je doelgroep, en daarmee: welk taalregister wil je gebruiken? Waar begin je, wat is het einde, welke stappen heb je nodig om van het begin naar het einde te komen? Wat zijn de omslagpunten in het verhaal, en wat leidt daartoe? Gewoon gaan schrijven. De schrijvers die die methode gebruiken, vinden over het algemeen geen uitgever tenzij ze ernstig herschrijven, dus ga vooral je gang.

Kijk eens waar het verhaal over zou moeten gaan. Wat is de rode draad? Welke subplots heeft het? Welke dingen symboliseren datgene waar het verhaal over gaat? Wat is het karakter van de personages? Welke setting gebruik je en in hoeverre reflecteert die de kern van je verhaal? Wat is je doelgroep, en daarmee: welk taalregister wil je gebruiken? Waar begin je, wat is het einde, welke stappen heb je nodig om van het begin naar het einde te komen? Wat zijn de omslagpunten in het verhaal, en wat leidt daartoe? Gewoon gaan schrijven. De schrijvers die die methode gebruiken, vinden over het algemeen geen uitgever tenzij ze ernstig herschrijven, dus ga vooral je gang.

Dus jij denkt dat mensen die gewoon beginnen te schrijven over het algemeen geen uitgever vinden? Iedere schrijver heeft zo zijn eigen methode. Ik vind dat je plezier moet hebben in het schrijven, dat moet je ook uitstralen. Als je begint met schrijven, dan komen de goede ideetje, de plot, de personages er ook echt wel. Al schrijvende weet je welke je richting je op wilt. Je kunt niet alles plannen.

Ik begin altijd gewoon maar wat. Met als resultaat dat ik ongeveer de helft in de prullenbak kan mikken. Het is een risico dat ik incalculeer. Moet er wel bijzeggen dat ik na het eerste begin, op zeg maar een derde, weldegelijk ga plannen. Anders wordt het hoedanook niets.

Gewoon beginnen? Is waardeloos advies. Denk goed na over het boek, daar begint het boek als je er niet goed over nadenkt dan kom je zo vaak in de situatie dat het uiteindelijk niks wordt. Tjah, als je het niet erg vindt om telkens ergens aan te beginnen en tot de conclusie te komen dat het niet goed genoeg is of dat je niet meer weet hoe je verder moet gaan en dat je ermee stopt dan ben je ontzettend veel tijd kwijt. Denk gewoon na over het plot, inleiding, middenstuk, einde, de belangrijkste gebeurtenissen, twists, denk je personages en motieven uit; dit allemaal in grote lijnen natuurlijk.

Voor iemand anders kan jouw advies net zo waardeloos zijn. Dus.. Dit is gewoon voor iedereen anders, sommigen werken het beste wanneer alles ingepland is en uitgedacht. En anderen beginnen gewoon en zien dan verrassende dingen gebeuren. Soms gaat het mis, maar dat kan in jouw geval ook zomaar gebeuren. Doen wat goed voelt dus.

Is het niet een algemeen iets dat mensen ontzettend veel niet afgewerkte verhalen hebben? Dat ze gewoon beginnen en uiteindelijk vast komen te zitten. Hoe meer je nadenkt over een boek hoe meer je dat kunt tegengaan. Uiteindelijk moet je doen wat je zelf het fijnste vindt maar denk dat je in het algemeen eerst beter kunt nadenken over je verhaal voordat je begint.

Tja, Thomas Rosenboom is het met je eens en Renate Dorrestein denkt er anders over. Er is geen goed of fout, je moet uitzoeken wat voor jou werkt.

Een waardeloos advies is het pas als het voor niemand werkt. Voor veel schrijvers werkt het nou eenmaal het beste om hun creativiteit de vrije loop te laten. Maar misschien voel jij je er prettig bij om vooraf veel dingen uit te denken. Wil niet zeggen dat het een beter is dan het andere. Voor mijzelf is het grootste probleem als ik te veel ga zitten nadenken over die zogenoemde 'belangrijke gebeurtenissen'. Schrijvende gaat dat veel beter.