Hm, ik kan er niet goed over oordelen omdat ik je verhaal niet ken. Je mag mij wel een korte samenvatting van je eerste deel sturen via een privébericht en het aantal woorden dat je verhaal ongeveer gaat worden, maar ik denk eigenlijk dat je het verhaal (het eerste deel dus) eerst gewoon moet afschrijven. Lees het over als het af is, laat het mensen lezen... het is nooit te laat om verhaallijnen of gebeurtenissen eruit te knippen en die in een later deel te plakken. Succes ermee!

Wil je één verhaal vertellen maar in meerdere boeken, zoals Lord of the Rings? Of wil je meerdere verhalen schrijven met steeds terugkerende personages, zoals De Vijf of Artemis Fowl? Als het een enkel, lang verhaal is, schrijf dan gewoon dat ene verhaal en maak je geen zorgen over verschillende boeken. Zorg dat het lange verhaal een kop en een staart heeft en een afgerond geheel vormt. Dat is al moeilijk genoeg. En als je een serie in gedachten hebt, geef ik je eigenlijk hetzelfde advies. Focus op deel 1, zorg dat het zo goed is als je maar kunt maken, en ga pas nadenken over een vervolg als je de eerste af hebt.

Uitgevers zijn er niet echt happig op als je een ms aanlevert waardoor ze gelijk in meer dan één boek moeten investeren om het verhaal te publiceren. Zorg dat je verhaal in deel 1 tenminste grotendeels wordt afgerond. Ze worden gevangen - ze ontsnappen herhalen is inderdaad saai. Het wordt pas interessant als er tijdens zo'n periode iets gebeurt dat het verhaal verder dwingt. Als je het hele verhaal al min of meer in je hoofd hebt, kun je per hoofdstuk bepalen wat er moet gebeuren om het verhaal verder te brengen. Wat is binnen het grotere geheel het belang van opnieuw gevangen worden genomen? Wat doet het voor de ontwikkeling van de personages, van de plot? Leren je personages er iets van, en is het daarom aannemelijk dat ze de volgende keer weer gevangen worden genomen?

Uitgevers zijn er niet echt happig op als je een ms aanlevert waardoor ze gelijk in meer dan één boek moeten investeren om het verhaal te publiceren. Zorg dat je verhaal in deel 1 tenminste grotendeels wordt afgerond.

En voor de duidelijkheid; het is zoiets als 'De Hongerspelen' en 'Harry Potter'. Het zijn dus dezelfde personages en de delen zijn uiteindelijk deel van één groot verhaal. Het is dus niet dat ze in deel 2 iets heel anders beleven ofzo, het gaat gewoon verder waar deel 1 is opgehouden.

Je zou eens wat series moeten vergelijken. Dan zie je denk ik het punt van Schlimazlnik. In Harry Potter & the philosopher's stone heb je na deel 1 gelijk een afgesloten verhaal. De steen is veilig, Voldemort is tegen gehouden en voor wat de lezer weet gaat Harry's school carrière ongestoord verder. Pas later in de serie worden de verhalen gekoppeld. Deel 1 en 2 zijn losse boeken. Prisoner of Azkaban is de proloog voor het verhaal dat in 4-7 wordt verteld. In Hunger Games geldt het zelfde. Katniss & Peeta hebben het spel overleefd, lijken het laatste interview in de Capitol te hebben doorstaan en gaan terug naar District 12. Pas in Catching Fire blijkt dat Snow toch nog niet helemaal blij is met de truuk die Katniss heeft uitgehaald. Zo ook Star Wars. In A New Hope, het eerste deel van de klassieke trilogie, wordt de Death Star opgeblazen. Ook een afgerond verhaal. Wat je vaak ziet bij series boeken, en dit heeft met het beperken van risico door de uitgever, is dat het eerste boek een afgesloten verhaal is waarbij wel een belangrijke slag door de goodguys wordt gewonnen, maar nog niet de oorlog. Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. The Fellowship of the Ring wordt naar mijn gevoel gewoon maar afgekapt en Gone eindigt met een (mislukte) cliffhanger (die voor mij reden was om deel 2 en 3 niet meer te hoeven lezen). (errr.. ja... ik lees de meeste boeken in het Engels dus ik ken niet overal de Nederlandse namen van)

@ SchrijverX Wow, dat zijn behoorlijk wat personages. Raak je zo het overzicht niet kwijt?

Ja, in Harry Potter zitten ook veel personages, maar die komen in de loop van het verhaal erbij. Jouw verhaal begint gelijk met 26 personages In ieder geval knap van je dat je zoveel personages zonder probleem in je verhaal kunt verwerken. :thumbsup:

Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. The Fellowship of the Ring wordt naar mijn gevoel gewoon maar afgekapt en Gone eindigt met een (mislukte) cliffhanger (die voor mij reden was om deel 2 en 3 niet meer te hoeven lezen).

Dat is niet helemaal waar: Lord of the Rings is één boek, één verhaal. Het is door de schrijver nooit als een trilogie bedoeld. Alleen druktechnisch was het noodzakelijk om er drie boeken van te maken. Een verhaal in drie delen moet je zien te verkopen, als het je lukt het eerste (zelfstandig te lezen) deel te verkopen aan een uitgever, en het boek wordt veel verkocht, dan kun je met de uitgever de volgende delen bespreken. Die hoeven dus niet zelfstandig leesbaar te zijn.

dan kun je met de uitgever de volgende delen bespreken. Die hoeven dus niet zelfstandig leesbaar te zijn.

Klopt. Kijk maar naar de series die ik al noemde. Harry Potter is vanaf deel 3 een doorlopend verhaal. Star Wars (vooruit, een film, maar zelfde commerciële benadering) eindigt in deel 2 met verschillende cliffhangers. (Han is meegenomen en "Luke. I am your father") En ook de Hunger Games serie eindigt in deel 2 met een cliffhanger. ("there is no district 12')

dan kun je met de uitgever de volgende delen bespreken. Die hoeven dus niet zelfstandig leesbaar te zijn.

Klopt. Kijk maar naar de series die ik al noemde. Harry Potter is vanaf deel 3 een doorlopend verhaal. Star Wars (vooruit, een film, maar zelfde commerciële benadering) eindigt in deel 2 met verschillende cliffhangers. (Han is meegenomen en "Luke. I am your father") En ook de Hunger Games serie eindigt in deel 2 met een cliffhanger. ("there is no district 12')

Harry Potter is vanaf deel 1 al een doorlopend verhaal, en elk deel staat in zekere zin op zichzelf terwijl het tegelijk het overkoepelende plot voortzet. Star Wars was (in tegenstelling tot wat George Lucas ons wilde doen geloven) nooit bedoeld als trilogie. De allereerste bioscoop uitgave had ook niet de naam 'Episode IV' in de opening. Dat is pas bij een volgende 'print' toegevoegd toen duidelijk was dat deze zeer low budget film (slechts 5 miljoen dollar budget, zelfs in 1976 was dat weinig) zo veel succes had, en vervolgen onvermijdelijk waren. Inderdaad is Empire Strikes Back overduidelijk een half verhaal, maar toen waren wel al een aantal jaren verder ;) :ontopic: Zesentwintig pesonages... allemachtig... Krijgen ze wel voldoende aandacht dan? En hoe introduceer je ze? Mijn vuistregel is altijd: nooit meer dan twee belangrijke personages introduceren in een hoofdstuk (en liefst slechts een tegelijk), en nooit meer dan drie bijfiguren tegelijkertijd. Maar dat is mijn persoonlijke regel, dat staat niet in schrijfboeken. Het is echter mijn ervaring dat als je er meer tegelijk opvoert, het hoofdstuk al snel verandert in een presentielijst in plaats van iets dat het plot voortzet.

Even totaal offtopic: realiseer jij je hoeveel over je verhaal je nu op internet zet? Als ik kwade bedoelingen zou hebben, zou ik het letterlijk kunnen kopiëren. Het is maar een waarschuwing, ik doe dat niet, maar je weet nooit wat voor mensen er meelezen...

Elk hoofdstuk heb ik ca. 7 bladzijdes gemaakt. Ik ben nu halverwege Hoofdstuk 10, en heb 57 bladzijdes. Dus in 57 bladzijdes heb je 18 personages, waarvan er eigenlijk 4 een belangrijke rol vervullen, met nog belangrijke bijrollen van 4. Dat valt opzich wel mee toch?

Ik vind het wel veel klinken in elk geval. Het hangt er natuurlijk van af hoe je het presenteert. En vooral wiens oogpunt we als lezer volgen. Als je bijvoorbeeld over een schoolklas schrijft, dan is het niet gek dat de lezer een groter aantal personages tegelijkertijd voor zijn kiezen krijgt. Zo lang je de focus bij een persoon houdt, kunnen we door zijn/haar ogen best een wat grotere groep oppervlakkig leren kennen, en een paar ervan wat beter. Toch loop je bij zo veel personages het risico dat je te veel informatie in een te korte tijd wilt proppen, met als gevolg een info dump. Ik kan me herinneren toen ik Harry Potter and the Philosopher's Stone voor het eerst las, ik de scene met de sorteerhoed op het randje vond; opeens kwamen er wel heel wat personages voorbij en ik wist niet wie nou wel en wie niet belangrijk waren. En in Lord of the Rings gaat Tolkien mijns inziens over de schreef met zo ontzettend veel informatie in de eerste honderd bladzijden, zonder dat er werkelijk iets interessants gebeurt, waarbij Tolkien zelfs nog diep in gaat op de stamboom van bijfiguren. Over een slecht begin van een boek gesproken.

Het lijkt me een mooi schema SchijverX, op die manier is het voor je lezer goed te onderscheiden wie wie is. (Edit, ik had de weggehaalde post nog wel gezien, was alleen heel laat met het plaatsen van het bericht dat ik al getikt had. X introduceert alle karakters mooi in hapklare brokken).

Het staat met tijdstempel op internet, dus zal iedereen weten dat het gekopieerd is.

Sommige personages zijn pas belangrijk in andere delen, maar die kunnen niet dan pas worden geïntroduceerd. Dus vandaar dat ze even opduiken, 1 of 2 zinnen zeggen en daarna zo'n beetje uit het beeld verdwijnen. Maar ik weet genoeg, nu wordt het denk ik tijd om eens iets te plaatsen bij Proeflezen! ;') Bedankt!

Succes!