Ja, absoluut. De titel is het eerste waar ik naar kijk, in combinatie met de kaft. Dan lees ik de achterkant, boeit het me nog, dan lees ik de helft van de eerste pagina, en dan besluit ik of ik het boek interessant genoeg vind om te lezen. Ik zou nooit 'Alles is verlicht' van Jonathan Safran Foer hebben gelezen als hij ook niet 'Extreem luid & ongelooflijk dichtbij' had geschreven. En dan had ik toch een pareltje misgelopen. Maar toch, je kunt nog zo'n pakkende titel hebben, zonder promotie ben je nergens. Promotie staat op 1. Hm, nu ik erover nadenk, een titel is natuurlijk wel onderdeel van promotie, hoe zet je het boek in de markt neer. Dus dat hangt wel degelijk samen.

De titel lijkt me zeker van belang. Misschien moet je het vergelijken met liefde op het eerste gezicht. Eerst bekijk je de buitenkant en als je dat aanspreekt dan.....het klinkt cliché en oneerlijk maar zo werkt het wel. Dan loop je mogelijk de liefde van je leven mis, dat is waar. Een uitgever kan er aan elke vinger tien krijgen dus die gaat voor de eerste indruk. Titel, kaft en beginzin.

je slaat een traject over: je moet eerst een uitgever 'versieren'. Speelt ook daar de titel een rol?

Minder, vermoed ik. Hoewel je natuurlijk wel nieuwsgierigheid op kan wekken en aandacht kan trekken met een originele titel. En dan heb je nog kans dat ze die veranderen, mochten ze interesse hebben in je verhaal. :)

Robert Vuysje werd afgewezen door twaalf uitgevers. Hij herschreef zijn boek en moest zijn titel uiteindelijk veranderen voor het een succes werd. Persoonlijk zou ik een boek met de titel 'Ik date maar wat' niet snel kopen al is het leuk gevonden. Het boek van Paulien Cornelisse ( dadelijk 13.00 u in de herhaling van zomergasten) heeft een te lange titel maar spreekt aan vanwege het genre, luchtig amusement en hapklare brokken. Ik lees nu 'Hoe Proust je leven kan veranderen' van Alain de Botton waarin staat dat Proust ervoor pleitte om verder te kijken dan je neus lang is, om de ware schoonheid onder de oppervlakte te zoeken. Ik bedenk nu dat een titel ook inwerkt op je gevoel als je het onder ogen krijgt. Pakte ik dat boekje omdat ik op zoek was naar zingeving of sprak de naam van Proust me aan? Het blijft een complex gegeven, de ene uitgever is de andere niet. Als je een boek wilt uitgeven zijn alle aspecten van belang en verdienen de volle aandacht maar het begint toch met het de eerste oogopslag, de flirt en dan de vonk.

Hoe het bij anderen gegaan is weet ik niet, maar ik heb mijn uitgever ook gevonden omdat hij de titel zo sterk vond. Het sprak hem meteen aan (Katharenbloed). Maar aangezien de titel van een boek de doelgroep aan moet spreken, wordt er nog steeds over nagedacht. De titel moet 1) de lading dekken 2) geheimzinnig zijn 3) griezelig zijn 4) maar niet te griezelig 5) jongens en meisjes van 10 tot 15 jaar aanspreken. Over een titel blijkt eindeloos te worden nagedacht, en volgens mijn uitgever kan de titel tot op het laatste moment nog veranderen. Dat wist ik eerlijk gezegd niet. De titel en de cover moeten samen zeggen 'Lees mij!' anders red je het niet. En toch denk ik regelmatig hoe kunnen ze het verzinnen. Schaduw van de wind van Zafon staat nog steeds ongelezen in de kast. Samen met de saaie cover spreekt het boek mij absoluut niet aan. En toch heeft een uitgever ooit besloten dat dit de beste combinatie was. Volgens mij is een pakkende titel dus inderdaad bijna het halve werk. Maar als een boek niet goed gepromoot wordt houdt het natuurlijk snel op.

Als je mij pardoes een titel zou moeten laten noemen, dan zou ik zeggen: Ik, Jan Cremer. Waarom? Omdat die zó duidelijk is, zo'n appèl ook doet op mezelf door het Ik, en omdat het heel communicatief is (iemand stelt zich voor) en uitdagend tegelijkertijd (zo, daar ben ik). Ik ken eigenlijk geen sterkere titel. Alle andere titels moeten je een boek binnenlokken, maar Ik, Jan Cremer confronteert meteen. Steekt de hand naar je uit. En je pakt hem. Daarna pakt hij jou. Ultiem boek, titel én omslag.

Eerlijk gezegd vind ik een titel niet zo belangrijk en een omslag ook niet. Het doet wel wat met me natuurlijk, maar ik lees toch de eerste pagina en besluit op basis daarvan of iets koop ja of nee. Ik weet dat er mensen zijn die heel goed zijn in het verzinnen van titels. Ik weet ook dat een goede titel geen goed boek maakt. Een mooie omslag ook niet. Al zegt dit laatste wel vaak iets over de sfeer, maar niet altijd. Nee, ik heb niet zoveel met titels. Of ik hang er niet teveel aan op.

Ik vind de titel denk ik het allerbelangrijkste, belangrijker dan de omslag. Ik zoek boeken vooral uit op internet en vaak is dan de titel het eerste dat je ziet en zelfs zie je vaak helemaal geen afbeelding van het boek. Bij de melding "geen afbeelding beschikbaar" wordt de titel van een boek toch ineens veel belangrijker. Wat EstherQ zegt herken ik wel dat je eerst nog iets van de eerste pagina wil lezen, zodat je eigenlijk ook meteen weet of de schrijfstijl je aanspreekt, minstens zo belangrijk dan een goede inhoud van het verhaal. Maar hoe geweldig schrijfstijl en verhaal ook zijn, ik kom daar niet aan toe als het boek een saaie titel heeft. Je denkt toch niet "Wat een saaie titel zeg, laat ik de eerste pagina eens lezen om te kijken wat het voor iets is?" Daarvoor worden er toch iets teveel boeken uitgegeven lijkt mij. 'Ik date zomaar wat' spreekt mij overigens totaal niet aan. Ik val meer voor titels als De helaasheid der dingen (omdat het zoiets ontevredens in zich heeft dat ik nieuwsgierig word waardoor de hoofdpersoon dit blijkbaar zo ervaart) of van Bernlef De schaduw van een vlek (omdat een vlek op zich mij iets onbelangrijks lijkt, de schaduw ervan eigenlijk dus nog minder maar juist daarom word ik nieuwsgierig naar wat er dan in het boek kan staan dat interessant genoeg is om er een verhaal over te schrijven), Het begin van tranen (omdat het aangeeft dat er een hoop staat te gebeuren), Verbroken zwijgen (bijna hetzelfde, maar dan dat er iets heftigs gebeurd moet zijn) en De kunst van het verliezen (omdat het klinkt als iets positiefs over iets negatiefs, dat maakt me nieuwsgierig).

Een titel en de cover. Dat is natuurlijk het eerste dat je ziet. Maar is dat beslissend. Hm, weet ik niet. Maar, man, wat is dat onderhevig aan smaak. Wiske vindt de titel 'Schaduw van de wind' eigenlijk maar niets. Ik vind hem geweldig, zo beeldend, magisch, origineel. Het zegt zo veel, als je bereidt bent te kijken. 'Ik date zomaar wat' zie ik eigenlijk alleen maar als een slecht voorbeeld van de hedendaagse maatschappij, onverschillig en egocentrisch. Daar zit verder niets achter, is leeg. Maar ook ik lees eerst wat, ik kijk enkele alinea's door en vorm me dan een beeld. Daarna neem ik pas de beslissing, kopen of niet kopen.

Ik vind de titel juist minder belangrijk. Als ik een boek wil kopen/lenen bij de bieb kijk ik naar de omslag, lees ik de flaptekst en soms de eerste pagina. Zelf ben ik een ramp in het verzinnen van titels, dus misschien vind ik het daarom niet zo belangrijk. Op fora heb je echter geen omslag/flaptekst, alleen een topictitel. Ik merk dat ik dan wel naar de titel kijk. Een titel als 'Mijn leven' trekt me minder aan dan een titel als 'Geen ontsnapping mogelijk' - maar ik moet erbij vermelden dat ik meer van spannende fictie houd dan van autobiografieën, dus dat zal ook wel meespelen :P

Grappig Spirit, dat je daarover begint, ik kijk helemaal niet naar de titel in proeflezen. Elk verhaal open ik en ik lees de eerste regels. Afhankelijk van tijd/zin en interesse in wat ik daar lees reageer ik of niet. Ik vergeet daardoor vaak waar ik al geweest ben, omdat ik de titel niet ken en per ongelijk bij dezelfde topics kijk :p

Tuurlijk kunnen een goede titel en een mooie omslag aanspreken. Maar de meeste mensen kijken toch verder dan hun neus lang is, willen weten waar het over gaat, lezen de achterkant en een stukje in het boek. Op internet bestaat gelukkig steeds vaker de mogelijkheid om in het boek te 'bladeren', zodat je ziet wat je koopt. Idealiter zou alles moeten kloppen: titel, cover, inhoud... Titels zijn idd ook aan smaak onderhevig, iedereen valt weer op iets anders. 'Ik date maar wat' (dus niet 'Ik date zomaar wat') vind ik persoonlijk niet echt een boeiende titel en het is verder een onderwerp dat me totaal niet interesseert. Vind ik hem sterk? Voor dat genre klinkt hij niet gek, hij blijft wel hangen. Uitgevers kijken wel degelijk naar inhoud trouwens, dus alleen strikken met een titel werkt niet (dat zou ook heel raar zijn). En die titel kan idd altijd nog veranderen, zoals sommigen al aankaartten. Verder heb ik zat boeken met de slechtste titels en lelijkste omslagen gezien die goed verkopen.

Een pakkende titel maakt de lezer nieuwsgierig, dat wel. Maar mensen die echt van lezen houden, kijken verder dan een leuke titel en een mooie kaft. Alhoewel kinderen hier weer wel gevoelig voor zijn. Ligt een beetje aan je publiek denk ik.

Sommige kinderen zijn er gevoelig voor, anderen niet. Als kind ben je meestal nog niet zo bezig met: 'O, wat een leuke kaft, dus dát ga ik lezen' (althans, dat was in mijn tijd zo :D). Ik keek als kind ook altijd naar de inhoud en las alles wat me maar interesseerde. Maar een vriendin van mij lette als kind juist wél op de kaft. Als die haar niet aansprak, las ze het niet.

Hoe het bij anderen gegaan is weet ik niet, maar ik heb mijn uitgever ook gevonden omdat hij de titel zo sterk vond. Het sprak hem meteen aan (Katharenbloed). Maar aangezien de titel van een boek de doelgroep aan moet spreken, wordt er nog steeds over nagedacht. De titel moet 1) de lading dekken 2) geheimzinnig zijn 3) griezelig zijn 4) maar niet te griezelig 5) jongens en meisjes van 10 tot 15 jaar aanspreken. Over een titel blijkt eindeloos te worden nagedacht, en volgens mijn uitgever kan de titel tot op het laatste moment nog veranderen. Dat wist ik eerlijk gezegd niet. De titel en de cover moeten samen zeggen 'Lees mij!' anders red je het niet. En toch denk ik regelmatig hoe kunnen ze het verzinnen. Schaduw van de wind van Zafon staat nog steeds ongelezen in de kast. Samen met de saaie cover spreekt het boek mij absoluut niet aan. En toch heeft een uitgever ooit besloten dat dit de beste combinatie was. Volgens mij is een pakkende titel dus inderdaad bijna het halve werk. Maar als een boek niet goed gepromoot wordt houdt het natuurlijk snel op.

Ai, ai, Wiske, lees ik daar dat de titel en cover van SvdW van Zafon je niet aanstaan? Ik vind die juist geweldig! En passend bij het verhaal, want een van de hoofdpersonen beweegt zich voor door het verhaal, niet meer dan een schaduw in donkere, winderige steegjes, wachtend op...nee, ik zal je het net verklappen. Ik heb het afgelopen mei gelezen, en ben echt geen boekengroentje: SvdW steeg meteen mijn top tien in! Wat een boek, wat een verhaal en wat een verteller. Dus zet je weerzin opzij (Scheur die kaft er desnoods af :D ) en lezen maar: een meesterwerk om je vingerbotjes bij af te kluiven.

Nou, dat kaft afscheuren zal niet veel helpen, want ik ben er zelfs in begonnen. Maar nee hoor, vreselijk :o . Smaken verschillen gelukkig. Ik kijk altijd verder dan de cover, maar soms maar een paar bladzijden verder. Ik geloof trouwens wel, dat het belang van titel en cover daalt naarmate de leeftijd van de doelgroep stijgt. Ik durf te beweren dat het bewuste boek van Zafon ook heel veel gelezen zou zijn als het 'Wit konijn' zou heten. Ik geloof zelfs dat sommige schrijvers alleen nog hun naam op de kaft nodig hebben om te verkopen (heren als King bijvoorbeeld).

Het is natuurlijk het eerste dat je opvalt, vooral als je de schrijver niet kent, maar dit topic alleen al bewijst dat dat zodanig onderhevig is aan smaak dat je toch niet kunt voorspellen wat aanslaat en wat niet. "Ik date maar wat" vind ik verschrikkelijk, "De helaasheid der dingen" ook. "De schaduw van de wind" vind ik prachtig (zowel de titel als de rest van het boek), "Everything is Illuminated" ook, al klinkt het in het Nederlands inderdaad wat minder. De allermooiste titels vind ik "De ondraaglijke lichtheid van het bestaan" en "Liefde in tijden van cholera". maar ook hele simpele titels van één woord kunnen mij aanspreken.

De voorkant, korte titel en foto, is het eerste wat ik zie en nodigt mij wel/niet uit om verder te kijken. Als het me aanspreekt, ga ik naar de achterzijde om de samenvatting te lezen. Daarna besluit ik pas of ik wel of niet over ga tot aankoop. Ongeacht of het boek wel of niet populair is. Het meest belangrijke vind ik de inhoud. En als ik het boek (bijna) uit heb, ben ik zeer geïnteresseerd in het plot. Ofwel; waar eindig ik mee, met welke boodschap, visie e.d. Wel valt het me op dat de hoofdstukken steeds minder vaak een titel krijgen, maar eerder een nummer. Of ligt dit aan de uitgever?

Er zijn in mijn ogen twee soorten titels: - de literair met het verhaal verbonden titel: zonder de titel begrijp je het verhaal niet. - de titel als middel van promotie. Als schrijver hoef je je alleen met de eerste soort bezig te houden. Probleem: "zonder titel" is in de schilderkunst gebruikelijker dan in de schrijfkunst. Je wordt bijna gedwongen een titel te kiezen (hoewel de ontwikkeling van de ISBN nummers daar een oplossing voor zou moeten zijn, maar kijk ook naar titelloze muziek CD's die toch lastig zijn om over te communiceren) Promotie van je boek hoort in mijn ogen thuis bij de uitgever of de literair agent. Als je geen literaire titel hebt, luister dan naar mensen die van verkopen weten voor een goede titel. Zij weten wat goed verkoopt, wat lekker bekt bij de doelgroep, of er al soortgelijke boeken met dezelfde titel zijn. "Ik date maar wat" lijkt mij een typische chick-lit titel. Bij een titel als Het Saenredam Complot weet je bij wijze van spreken ook al dat iets in de door Saernedam geschilderde kerken verwijst naar het door Dan Brown opgerakelde mysterie van Maria Magdalena en de kinderen van Jezus. En dat het vermoedelijk wel goed verkoopt.

Er is ook nog een traject vóór het bezoeken van de boekwinkel: de recensie, of het interview met de auteur (op papier, internet of tv). Doet het uiterlijk van een boek of een titel er dan nog toe? En als je geïnteresseerd bent in een bepaald thema (als je dus behoort tot de doelgroep)? Ik heb laatst een dure, dikke pil gekocht omdat ik hem lezen wilde. De titel is niet interessant, het gaat om de inhoud. De kaft heb ik eraf gehaald en weggegooid, omdat ik hem verschrikkelijk vond. Dat heb ik, nu ik erbij nadenk, bij meerdere boeken gedaan. Ik noem geen titels :). Uiterlijk is één, interesse is van een andere, maar even belangrijke orde.

Daantje, ik ben het helemaal met je eens. Schaduw van de Wind in één zucht uitgelezen, wat zit dat geweldig in elkaar, het vervolg trouwens ook. Ik heb zolang achterelkaar gelezen, dat ik sinds hele lange tijd weer het gevoel had een marathon gelopen te hebben toen het boek uit was :-). "Helaasheid der dingen" heb ik puur op de titel gekocht in de haast bij de boekhandel op het station. Prachtige omschrijving van een wereld die ook bestaat. Juist de titel, het zal de dichteres in mij zijn, maar het woord helaasheid proef ik op mijn tong, het zegt precies wat het is. Ik volg zelf de workshop Ontdek je schrijftalent bij de SOL academie en ja, ik werd ook gewezen op het belang van titels, spannender maar niet dat de titels direct alles verraadt. Nu begrijp ik het belang ervan, daarvoor dacht ik er niet over na. Zag ik het puur als een mogelijkheid om het in Word op te slaan...

Ik heb net een boek uit dat 'daddy' heet. Wat een stomme titel, vond ik. Het boek echter is fantastisch! En dus denk ik dat in dit geval een betere titel meer voor het boek had gedaan. @Inzicht: het vervolg ligt op tafel :d . Yes!

je slaat een traject over: je moet eerst een uitgever 'versieren'. Speelt ook daar de titel een rol?

Dat denk ik niet. Vaak bepaalt een reguliere uitgever de titel. Uiteraard in overleg met de auteur.

@Asdale: dat dacht ik ook. Een aangezien ik de uitgever meer commercieel inzicht toedicht dan mezelf, pin ik me ook niet op titels vast. Tenzij die geheel met het verhaal verbonden zijn.