Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Writersblock stoort mij?

31 mei 2010 - 22:02
Beste mensen, Ik heb heel wat over writersblock gehoord, maar kijk tussen mij en me vriendin is het kapot en ik zit nog met het verleden mee, ik heb therapie gehad, maar soms lukt het schrijven niet en zit ik met het verleden in mijn hoofd, ik heb veel ideeën voor mijn boek, maar soms als ik schrijf dan opeens weet ik het niet meer ik denk dan automatisch aan het verleden, daarna kan ik echt paar dagen niet schrijven, mijn hoofdpersoon in het boek heeft ook eerst een vriendin, later wordt ze ontvoerd en met behulp van vrienden enz komen ze erachter door wie ze ontvoerd is, maar dat heeft niks met mijn verleden te maken met mijn ex-vriendin, ik wil mijn boek echt af hebben en ik zou uitgeven rond september (begin) maar als het zo door met mij blijf gaan krijg ik het nooit af. Is dit niet allemaal een writersblock, en graag zou ik tips enzovoort ontvangen hoe ga je met zo iets om, zo iets klein vroeger 1/2 jaar geleden is er velemalen geprobeer mij en mijn vriendin uitelkaar te halen, zelf is zij ook paar keren vreemd gegaan. Ik hoop echt dat iemand mij kan helpen. Groetjes, Jonge schrijver, Chris (16)

Lid sinds

20 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
  • Administratie
  • Beheerder
31 mei 2010 - 22:47
Chris, heb je teveel ideeën (en afleiding in je hoofd) waardoor je niet aan schrijven toekomt? Daar lijkt het een beetje op. Maak eerst eens een raamwerk voor je boek. Bedenk wat je wilt gaan schrijven en maak vast een hoofdstukindeling. Zet daarna in ieder hoofdstuk in grote lijnen wat daarin gebeurt. Daarna ga je de hoofdstukken stuk voor stuk uitwerken.

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
31 mei 2010 - 22:51
Ja, wat Dries je aanraadt is heel goed, Chris. Wat ik je nog aanraad: zet die datum in september even uit je hoofd. Een boek is niet een appel die in het najaar rijp is en geplukt kan worden. Dus: stukje voor stukje, beetje bij beetje, stapje voor stapje. Rustig invullen. Volgend jaar is er weer een september.

1 juni 2010 - 12:12
@ chris: door de titel die je met een vraagteken beïndigd geef ik hopelijk een duidelijk beeld van mijn antwoord: hopelijk voor je eerst bemoedigende woorden: wanneer iemand vreemd gaat is het een dom mens die alles pakt wat los en vastzit. dan wordt er altijd zoiets gezegd dat jongens vreemdgaan, maar wanneer een meid vreemdgaat? daar wordt nooit over gesproken. wanneer iemand vreemdgaat kun je diegene beter loslaten... mensen die vreemdgaan zijn niet met zichzelf in het reine, die missen iets en accepteren niet wat ze hebben, of kunnen niet werken aan de bestaande mogelijke moeilijke omstandigheden. het zijn eigenlijk dikke egoïsten. dat het verleden jouw schrijfproces blocked, is logisch. dit zie ik dan ook niet als een writersblock. gelukkig heb je hulpverlening gehad en je omstandigheden spelen dan ook geen rol mee. waarom denk je dat ik deze uitspraken doe? ik probeer je te helpen, mijn hele leven gaat met vallen en opstaan en met hulpverleners. het enige wat ik wil zeggen, probeer hetgeen even een beetje los te laten. probeer die datum van het schrijven los te laten zodat je even ruimte hebt om te ademen. waarom doe je gewoon even een weekje niets anders dan schrijven? let op: het schrijven moet geen verplichting worden, het moet ook leuk zijn. wanneer je jezelf er toe drijft dat er iets moet, dan lukt het niet. ik zeg altijd: 'jij moet niets, alleen een hond moet'. (giguurlijk gezien, je moet natuurlijk wel je gezonde verstand gebruiken) je hebt namelijk een vrije keuze, wist je dat? Wanneer je ruimte schept creëer je ook weer tijd om adem te halen. Wist je dat? wil je toch schrijven aan je boek? ik snap ook dat je hiervan moeilijk afstand kunt doen. dan wil ik je het advies geven, ideeën op te schrijven zoals Dries ook al aangaf. probeer anders gewoon grofweg over het verhaal te schrijen zonder aan de fouten te denken. zonder punten en komma's. ‘doe het gewoon’, laat je geest vloeien en bestuur dit met je handen. door te typen of te schrijven. Dries geeft het ook al aan, je hebt veel aan je hoofd. probeer ruimte te scheppen. wanneer je niet uit je problemen kunt komen. probeer dan te kijken wat je wilt. heb je wel de juiste hulp gekregen? Thérèse geeft het ook al aan, doe iets stapje voor stapje, ook dat kan! de opties zijn legioen. hopelijk heb je mensen die je kunnen helpen. uit ervaring spreek ik dat de weg binnen de hulpverlening niet makkelijkste is. vooral loskomen van je problemen is heel erg moeilijk. Ik wil je dan ook heel veel succes wensen.

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 juni 2010 - 20:39
Ik vind dat je het erg goed verwoord hebt, JanJR Chris, probeer gewoon te schrijven wanneer het lukt, en wees blij met elk klein stapje. Als je toch graag een deadline wil stellen, moet deze wel realistisch zijn anders werkt het eerder tegen dan voor je. Het werkt dan beter om hele kleine doelen voor jezelf te stellen bijvoorbeeld een half uur (of wat realistisch voor je is) je verhaallijn uitwerken, een stukje over je verhaal te schrijven of een idee uitwerken en probeer ook te genieten als je je subdoel bereikt hebt als het niet lukt ook niet erg, dan ga je de volgende keer gewoon verder waar je gebleven was. Je hebt zo te horen heel wat te verwerken, dus neem hier de tijd voor zonder jezelf te veroordelen. Het is heel normaal dat het schrijven soms niet goed lukt als je hoofd vol zit met allerlei andere dingen wees dan ook niet te hard tegen jezelf.