Ik ben twintig jaar geleden journalist geworden omdat ik zo graag wilde schrijven.

Achteraf had ik best graag een schrijfopeleiding gedaan. Er zijn er niet veel, maar je hebt de school van journalistiek en een afdeling van een kunstopleiding in Utrecht. Dat is volgens mij gericht op toneelschrijven. Dat zijn de echt officiele opleidingen en verder wemelt het natuurlijk van de cursussen.

Cursussen genoeg en ook on-line te vinden en te volgen. Hier bij sol zijn er ook genoeg. Misschien daar eens mee beginnen? Heb ik zelf ook gedaan, jaren geleden (maar bij een school die er niet meer is).

Oh ja, dat had ik wel even kunnen checken nu die nieuwe icoontjes er zijn. Wie weet is er nog wat leuks in Belgie te vinden?

Ik heb even gesurfd naar de 'uitvinder' van de 10.000-uren regel. Malcolm Gladwell krijgt de eer maar anderen vinden dat K. Anders Ericsson de dader is? De stelling is dat 'talent' niet aangeboren zou zijn maar het resultaat van 10.000 uren oefenen en dat dat overal voor geldt, of het nou voetballen is, pianospelen of .. inderdaad, ook schrijven. Ik geloof daar niet voor 100% in. Wat wel een feit is, dat ik er die 10.000 uren er nu wel ruimschoots heb opzitten. Dagboeken, correspondentie, zomaar wat van me afschrijven om een probleem helder in beeld te krijgen, enzovoort. Gewoon doen. Daar leer je, volgens mij, het meest van!

Waarom denk je dat een cursus Copywriting te hoog gegrepen is voor je?

Schrijven is jammergenoeg iets wat niet in een opleiding zit. Over het algemeen. De voorbeelden die zijn genoemd zijn waarschijnlijk de enige. Ik wil graag naat Utrecht, Journalistiek is niets voor mij omdat ik niet geïnteresseerd ben ik politiek, economie etc. Ik zou er erg graag mijn beroep van maken dus ik sla die weg in. :) En cursussen kunnen ook heel leerzaam zijn.

Een copywriter is iemand die vooral voor reclame schrijft. Dat is een heel specifiek soort schrijver. Als je fictie wil schrijven kun je beter een van de suggesties hierboven kiezen.

Ik heb een blauwe maandag als freelancer advertorials geschreven voor een huis-aan-huiskrantje. Dat betekende naar klanten toegaan en een niet-objectief verhaaltje over hun bedrijf schrijven dat in de krant als advertentie werd geplaatst. Leuk werk, maar goed betaald werd het niet (dus vooral leuk om ervaring op te doen!). Als sollicitatietest kreeg ik een verhaal dat ik in 500 woorden moest samenvatten, dus dat is te doen (ook zonder veel schrijfervaring). Zelf heb ik die school voor journalistiek dus nooit gehaald, omdat wiskunde toen nog verplicht was... grrr... Wel heb ik, doordat ik redelijk goed in Nederlands schijn te zijn, vaak zakelijk redigeerwerk gedaan. Bij grote instanties (denk aan provincies, gemeentes, vergunningafgevers enzo) hebben ze vaak een eindcontroleteam dat uitgaande brieven controleert voor ze verstuurd worden (om de -d en -t foutjes en andere belangrijke taal- en spelfouten eruit te vissen). Bij enkele bedrijven werd voor zo'n sollicitatie een taaltest afgenomen, dus als je daarin goed kan scoren, liggen daar ook perspectieven. Ik vond dat leuk werk, omdat je lekker met taal bezig kon zijn. Een nadeel is wel dat ik er lang over heb gedaan om het formeel taalgebruik in mijn verhalen af te leren ;).

Ik ben ook niet echt in politiek geïnteresseerd en ook maar in beperkte mate in economische onderwerpen. Toch ben ik al meer dan de helft van mijn leven werkzaam in de journalistiek. De journalistiek houdt zich met nog zo veel andere onderwerpen bezig. Gelukkig maar.