Aantal personen in een kinderboek

Je zou de kinderen een 'naam' kunnen geven die direct aansluit bij hun karakter, dan hoeven de kinderen niet het hele persoontje + het etiketje te onthouden. Bijvoorbeeld: ik weet het niet, zei het verlegen meisje ik ozu het niet doen zei de piraat enzovoorts

Dat is ook wel een goeie ja.. Maar dan zal ik ze toch eerst echt als persoon naar voren moeten halen voor ik ze zo kan noemen denk ik. Want het zijn geen kinderen die er allemaal anders uitzien, ik bedoel dan dat ze allemaal dezelfde soort kleding van bladeren dragen en allemaal kinderen zijn. Bijvoorbeeld "het verlegen meisje" moet dan al eerder in het boek naar voren zijn gekomen voordat ze zomaar wat kan zeggen. En voor één zin heeft dat ook weinig zin denk ik. Het gaat dan echt maar om kleine dingen die ze zeggen, even één zin tussendoor. Voorbeeldjes: Een van de jongens klimt een grote boom. Hij blijft klimmen tot de rest hem bijna niet meer ziet. Als hij helemaal in het topje van de boom is aangekomen kijkt hij om zich heen. In de verte ziet hij de gobbelgrotten. Het gebergte is zo hoog dat de bovenkant van de berg tot in de wolken reikt. 'Het zal ongeveer nog drie uur lopen zijn.' vertelt hij de anderen als hij beneden is. Hierna verdwijnt die jongen gelijk weer uit het hele verhaal. 'Zijn we vanavond wel op tijd bij de gobbelgrotten?' vraagt een van de meisjes. En daarna is zij ook gelijk weer weg uit het verhaal als iemand die iets zegt zegmaar. (Alles moet nog herschreven worden e.d. dus aub niet op spelling en zinsopbouw letten ;) )

Als ik het goed begrijp heb je nu maar 2 personen in je boek die een naam hebben? Dat kunnen er toch wel meer zijn, of heb ik dat mis? Een bijpersoon, die af en toe wat doet en toevallig ook een naam heeft, moet wel kunnen denk ik, met zo'n grote groep kinderen.

Met een teveel aan (hoofd)personen wordt een verhaal niet duidelijker. Ik denk dan ook dat je hoofdpersonen moet beperken tot 1 persoon. Daarbij zouden er 1-2 personen in voor kunnen komen die belangrijk zijn voor de hoofdpersoon in de loop van het verhaal. De rest zijn 'passanten.' De mensen die belangrijk zijn voor de hoofdpersoon verduidelijken/verstevigen eerder de rol van de hoofdpersoon en het verhaal dan dat ze zelf een rol hebben. Vooral bij kinderboeken is het denk ik belangrijk dat er zo min mogelijk (hoofd)personen zijn. Alhoewel ik het persoonlijk (als volwassene) ook prettig vindt als er een duidelijke verhaallijn ligt rondom 1 persoon. Je zou de hoofdpersoon en belangrijke personen in detail kunnen beschrijven, in de loop van het verhaal. De passanten, in jouw geval de 20 (of minder) kinderen in het bos, zou ik oppervlakkig beschrijven. Je kunt dit bijvoorbeeld doen door te zeggen wat je ziet. Het giechelende meisje, de jongen die altijd een snottenbel aan zijn neus heeft hangen, dat grietje met dat al huppelend het bos in loopt, het mannetje dat stottert etc. Ik ben zeer benieuwd hoe meer ervaren schrijvers en sters hierover denken!

Het meisje met het rode krullenkopje, de jongen met het te lange zwarte sluike haar enz. Eén hoofdrol en een paar belangrijke bijrollen kunnen wel. Twee hoofdpersonen kunnen ook. Een jongen en een meisje. Meisjes vinden het leuk om over meisjes te lezen en jongens over jongens zodat ze zich er een beetje mee kunnen identificeren.

Je kan er gerust een boel meer toevoegen, en je geeft ze uiteraard elk een naam. Je moet erop letten dat je elk personage voldoende typeert, zodat de kinderen het onderscheid kunnen maken. Geef ze een achtergrond, een eigen verhaal, een welomschreven uiterlijk, onhebbelijkheden en goede kanten enz. Je mag je publiek nooit onderschatten. Kinderen zijn heus wel in staat om een tiental personages uit elkaar te houden, zolang de auteur er maar voor zorgt er voldoende criteria zijn op basis waarvan ze dat kunnen en willen doen.

De personen in het boek: - Vienne, het meisje waar het over gaat dan. - Nissa, het meisje dat de "leider" van de groep is en dus samen met Vienne een soort hoofdpersoon is, ze zijn altijd samen in het boek in die wereld. - Haar oma, waar ze gaat logeren voor ze in die andere wereld komt. - Haar vader en moeder, die zetten haar af bij oma als ze daar gaat logeren, verder spelen ze geen rol. - De andere kinderen, die dus in die wereld wonen. - De ratten, het zijn de "huisdieren" die bij de kinderen in het bos wonen. - Fee, één van de ratjes die als enig ratje met een naam en karakter naar voren komt. - Lady, een hondje die ze onderweg tegen komen die mee gaat op het avontuur. - De gobbels, de enge wezens die een belangrijke rol spelen, komen in het algemeen naar voren en niet als individueel (tot nu toe dan). Dus dat is behoorlijk wat als ik het zo opnoem, maar het is allemaal heel logisch als je het leest, niet verwarrend of zo. Maar ik vind het wel een goed idee om misschien sommige kinderen wat duidelijker naar voren te laten komen, ipv "één van de meisjes" kan ik er misschien ook wat karakter trekjes of uiterlijke kenmerken bij geven als iemand iets zegt of doet. Zoals bij de jongen die in de boom klimt, misschien hangt zijn lange blonde haar voor zijn gezicht bijvoorbeeld, simpel, maar misschien beter als helemaal niets. Al blijf ik er over twijfelen of het niet te ingewikkeld wordt als ik meer ga vertellen dan "één van de..". Extra belangrijke personen aan het verhaal toevoegen wordt teveel denk ik.

Kinderen van 7-8 jaar kunnen zeker meer aan dan twee hoofdpersonages, maar nog belangrijker dan het aantal en het wel/niet noemen van de namen, is in hoeverre de personages van elkaar te onderscheiden zijn. De personages die je een rol laat spelen, moeten hun eigen voorkomen hebben, hun eigen manier van praten, hun eigen karaktertrekjes etc. Als je dat er goed inbrengt, zijn de personages voor je doelgroep beter herkenbaar en zullen ze ook meer personages "aankunnen". Ter illustratie: in Broodje Koosburger (voor dezelfde doelgroep) voer ik vier hoofdpersonages op, waarvan twee het verhaal vertellen. Daarnaast komen ze in nieuwe klassen ook weer een hele bubs kinderen tegen, daarvan noem ik er een stuk of vijf bij naam. Deze bijpersonages heb ik doelbewust een iets grotere rol gegeven door ze ook in gemeenschappelijke situaties op te laten draven. Als bijvoorbeeld een hele club buiten op het schoolplein staat, laat ik één van die bijpersonages iets uitroepen/zeggen/doen oid om te voorkomen dat ik vaak gebruik zou moeten maken van constructies als: "dat jongetje", "de krullenbol". Maar lastig blijft het, dat variëren.

in plaats van een van de jongens zou je ook kunnen zeggen: een jongen met een zwarte bloes, of een blonde jongen. Dat maakt het volgens mij al een stuk minder onpersoonlijk

Je kan er gerust een boel meer toevoegen, en je geeft ze uiteraard elk een naam. Je moet erop letten dat je elk personage voldoende typeert, zodat de kinderen het onderscheid kunnen maken. Geef ze een achtergrond, een eigen verhaal, een welomschreven uiterlijk, onhebbelijkheden en goede kanten enz. Je mag je publiek nooit onderschatten. Kinderen zijn heus wel in staat om een tiental personages uit elkaar te houden, zolang de auteur er maar voor zorgt er voldoende criteria zijn op basis waarvan ze dat kunnen en willen doen.

Dat advies zou ik dus nooit geven voor die leeftijd. Kinderen hebben op die leeftijd nog alle aandacht nodig voor de verschillende letters die aan elkaar een woord moeten worden. De woorden die samen een zin moeten zijn. Dan moet je het verhaal niet nodeloos ingewikkeld maken door een boel personen op te voeren, waardoor ze van alles moeten onthouden. Zeker niet omdat er ook nog een aantal ouders, ratten en weet ik wat zijn. Dat houden ze echt niet vol om dat uit te lezen. Zorg er in ieder geval voor dat de namen helemaal niet op elkaar lijken. En dat ze heel verschillende eigenschappen en kenmerken hebben. Houd je er wel rekening mee wat kinderen aankunnen wat woordenschat en zo betreft?

Dat advies zou ik dus nooit geven voor die leeftijd. Kinderen hebben op die leeftijd nog alle aandacht nodig voor de verschillende letters die aan elkaar een woord moeten worden. De woorden die samen een zin moeten zijn. Houd je er wel rekening mee wat kinderen aankunnen wat woordenschat en zo betreft?

Vanaf een jaar of negen hebben de meeste kinderen al het hoogste AVI niveau bereikt, en kunnen ze dus technisch wel de meeste teksten aan. Als ik er even de bekroonde boeken van de voorbije jaren voor die leeftijd op na sla, kom ik bij de meeste boeken al snel op meer dan tien personages, die bij naam en toenaam genoemd worden. Maar Zjors, ratten en ouders zijn toch ook personages? Die hoeven er heus niet meer extra bij gerekend te worden. En zoals ik al zei: je moet je doelpubliek niet onderschatten! Vanaf negen lezen ze tegenwoordig de Potter-reeks. Van personages gesproken...

Maar Charlene heeft het over groep 4. Dan leest een gemiddeld kind M4 of E4. Ze zijn gemiddeld pas AVI-uit eind groep 7. En ja, dat is dus wat ik bedoelde met die personages. Ze heeft al zo veel personages door de ouders de ratten het hondje. En jij geeft het advies 'Je kan er gerust een boel meer toevoegen'. Dat advies zou ik dus niet geven. Dat bedoel ik.

Bedankt :) Ik zal eens proberen om wat meer toe te voegen dan alleen één van de.. Dan vraag ik me nog iets af. Als die persoon dus niet eerder in het verhaal voorkwam dan kan je toch niet zeggen: 'Blabla' zegt de jongen met het blonde haar. Dan wordt het toch: 'Blabla' zegt een jongen met blond haar. Maar dat klinkt misschien ook weer raar? En ik heb er ook goed op gelet dat de namen heel verschillend zijn. Dat kan je ook de post van mij hierboven zien waar ik de namen noem. Voornamelijk gaat het over Vienne en Nissa en dat is toch wel een heel verschil van namen. :) De karakters en het uiterlijk zijn ook zeer verschillend, zowiezo heeft de één blond haar en de ander bruin, dus dat maakt het al makkelijker. Met de moeilijkheid van de woorden let ik ook goed op, en de zinnen. Dat moet aardig op één lijn zitten. Er zijn wel woorden waar ik over twijfel maar dat komt later vanzelf goed met herschrijven en anders bij kinderen die het gaan proeflezen. Het gaat alleen nogal lastig om de "één van de.." iets meer te geven in het verhaal tijdens het schrijven, dat doe ik toch maar achteraf als ik er rustig overna kan denken, anders kan ik niet lekker doorschrijven ;)

Over wel niet rekening houden met AVI is een keuze die je maakt, Zjors. Natuurlijk moet je opletten dat je taalgebruik is afgestemd op de doelgroep, dus al te volwassen woorden of omschrijvingen passen hoe dan ook niet in een kinderboek, maar met het schrijven van een gewoon lekker lezen boek, hoef je heus niet op AVI te letten. Dat ze uit de AVI zijn in eind groep 7, is trouwens niet meer wat op basisscholen als richtlijn wordt gehanteerd. Onze school wordt nu door de SBD ondersteund en het streven is om "de" kinderen halverwege groep 6 uit de hoogste AVI te hebben.

Maar Charlene heeft het over groep 4. Dan leest een gemiddeld kind M4 of E4. Ze zijn gemiddeld pas AVI-uit eind groep 7. En ja, dat is dus wat ik bedoelde met die personages. Ze heeft al zo veel personages door de ouders de ratten het hondje. En jij geeft het advies 'Je kan er gerust een boel meer toevoegen'. Dat advies zou ik dus niet geven. Dat bedoel ik.

Over groep 4 weet ik niets, want dat hebben we hier bij ons niet :-) En van die ratten en de hond wist ik ook nog niets toen ik dat schreef, want ze had alleen nog maar de kinderen vermeld... toevoeging: als groep 4 8 à 9 jaar is, dan komt dat overeen het derde leerjaar bij ons, denk ik. Ik schrijf zelf voor die leeftijd, en ik hou geen rekening met AVI. Is me ook nog nooit gevraagd. Wel, zoals Ing zegt, aangepast taalgebruik, thema dat bij de doelgroep aansluit en geen te lange zinnen. En dat is het zowat denk ik.

In groep 4 zijn de kinderen jonger, uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Meestal worden ze acht jaar in groep 4.

Groep 4 is in Belgie klas 2.

'Blabla' zegt een jongen met blond haar: dat vind ik niet gek klinken. Of : 'blabla zegt een jongen met een rood shirt aan' . Of : 'blabla zegt een jongen met sproeten'. Of : 'blabla 'zegt een jongen terwijl hij zenuwachtig over zijn nogal grote neus wrijft' Mogelijkheden genoeg denk ik. Ik zou ze zeker geen naam geven als ze eigenlijk alleen maar figuranten zijn. Ik vond het trouwens wel een leuk stukje over die gobbelgrotten. Benieuwd wat daar te beleven is!

Mijn zusje zit dan nog in groep 3 omdat ze het jaar ervoor is blijven zitten, na de vakantie gaat ze naar groep 4, en ze wordt in februari 9jaar. Eigenlijk zou ik voor haar dan nog het boek simpeler moeten houden omdat ze nu pas woordjes leert (ik schrijf het boek voor/over haar), ze is echt nog maar aan het begin, echt zinnen lezen kan ze niet. Ik hoop het boek dit jaar nog af te krijgen voor de kerst en anders voor haar verjaardag, maar dan zal ze het nog niet echt kunnen lezen denk ik, nouja om te oefenen wel. Maar als ik het via een POD kan uitgeven dan is het natuurlijk ook maar afwachten wanneer het echt klaar is en dat ik een exemplaar thuis heb om aan haar te geven. Heb eigenlijk geen idee hoe snel dat leren gaat in groep 4, inelkgeval aan het einde van die klas moet ze het boek wel zelf kunnen lezen denk ik. Tot ze het zelf kan zal het wel voorlezen worden. Maar ik baseer de moeilijkheid dan gewoon op de woordenschat die ze nu heeft en met haar 9jaar ongeveer zal hebben, niet moeilijker dan dat.

Nog even een vraagje. Als één van de ratjes iets zegt die niet eerder in het boek is voorgekomen, is het dan "raar" als ik het zo doe: 'Blablabla.' zegt Piep de rat. ipv één van de ratjes. Bij mensen vind ik het dan niet echt klinken als je zomaar zegt: 'Blabla.' zegt Kees. terwijl hij niet eerder voorkwam in het boek. Maar bij de ratjes klinkt het voor mijn gevoel toch anders. Of zien jullie het dan nog hetzelfde?

Ik zou dat niet op die manier doen, je dropt dan informatie die je personage (en je lezers) logischerwijze niet kunnen weten. Ik vind het dan geen verschil maken of het om menselijke of dierlijke personages gaat, het principe blijft hetzelfde. Je zou het iets meer kunnen inkleden, bijvoorbeeld: 'Blablabla,' zegt een ratje met piekerige haren op zijn kop. 'Dat is Piep,' fluistert bekend personage in mijn oor, 'die spoort niet, hoor. Hij weet alles beter en heeft altijd wat te piepen, dus trek je van hem maar niks aan.'

Het ligt er denk ik ook aan vanuit welk oogpunt je de gebeurtenis beschrijft. Ziet Vienne bijvoorbeeld die gebeurtenis en wat valt haar op? Beschrijf wat zij ziet en wat haar opvalt. "Ze ziet in haar ooghoek iemand in de boom klimmen' Elke groep heeft ook bepaald soort mensen: de macho, de stille/verlegen, de prater, de lange/kleine, de 'sukkel'. Een type zegt al meer dan een naam. Ik heb zelf 5 personen die een grote rol spelen, waarvan 2 echt hoofdpersonen zijn. Daarnaast heb ik nog wel meerdere personen die op de achtergrond werken, maar deze keren regelmatig terug, dus die kan ik rustig een naam geven.