Ooh dat ken ik wel. Alleen ze gaven er toen de naam 'naamdichten' aan. Is wel ontiegelijk moeilijk. Ik heb het ook wel eens geprobeerd...

Deze heb ik ooit gemaakt als voorbeeld voor een lesidee. Nu teruglezend klopt het ritme niet echt. Felle wind, fijne regen En de kou houdt nog steeds aan Buiten kom je niemand tegen Recht naar huis zijn ze gegaan Uitzondering die man met zijn hond Ach, de koude boeit hen niet meer Rennend, springend, steeds maar rond In het februari-weer

't Is leuk voor bijvoorbeeld een trouwerij, dat je dan zo'n acrostichon voorleest, en bij elke nieuwe zin een letter weggeeft - met bv een cadeautje erin. Of bij een jubileum. Voor de rest is het volgens mij nauwelijks te gebruiken. O ja, als geheugensteuntje zal het wel bedoeld zijn, oorspronkelijk.

Het Wilhelmus is ook een acrostichon. Met de beginletters van de coupletten.

Zo moeilijk is het toch niet? Vroeger maakte ik allemaal van dit soort gedichten met namen of woorden onder elkaar maar tegenwoordig dicht ik niet meer.

Als puber heb ik er ooit een op parijs gemaakt: Passion eternelle, Amour si bel, reigne de mon coeur, Invincible fureur, simplement: Paris.