Daarvoor gebruik je niet de tab knop, maar een knop in WORD. Gebruik je WORD2010? Dan kun je naar het blok "pagina-indeling" kijken. Hier staat ergens "alinea" (met inspringen erbij). Helemaal rechts onderin staat een minuscuul pijltje (in dat alinea blok). Klik daarop. Er verschijnt een menu-tje met een aantal dingen over inspringen. klik op het blokje onder "speciaal" en selecteer: eerste regel. Bij "met" komt dan automatisch een getal te staan, dit kun je vergroten of verkleinen naar wens. Druk op "OK". Klaar. :)

Elida, wat bedoel je precies? Een nieuwe alinea maak je door op de Enter-knop te drukken. Twee keer Enter en je hebt een nieuwe paragraaf. Ik kan me niet voorstellen dat je dat niet hebt gedaan (hoewel het voor komt bij beginnende schrijvers). Je kunt er voor kiezen in te springen bij het begin van een nieuwe alinea. Dat is echter niet verplicht. Als je naar een uitgever wilt met je manuscript, lees dan goed hoe die het aangeleverd wil hebben. Meestal zijn ze niet zo dol op opmaakfratsen. En sommigen vragen wel om een "Tab". Earthlady bedoelt volgens mij het tabblad Pagina-indeling, en dan de groep (of het blok) Alinea-opmaak. Maar ik heb thuis geen Word, dus ik kan het niet controleren. Je kunt hetzelfde effect krijgen door met de bovenkant van de horizontale lineaal te schuiven. Alleen gaat de eerste regel van een paragraaf dan ook mee. En die hoort niet in te springen.

Alleen gaat de eerste regel van een paragraaf dan ook mee. En die hoort niet in te springen.

De eerste regel van een alinea moet inspringen, de rest van de zinnen niet.

Earthlady bedoelt volgens mij het tabblad Pagina-indeling, en dan de groep (of het blok) Alinea-opmaak. Maar ik heb thuis geen Word, dus ik kan het niet controleren.

Ja, dat zei ik toch? Waarom herhalen?

Omdat op twee verschillende manieren uitleggen de kans groter maakt dat de vragensteller de oplossing begrijpt. Ik stel altijd bij alinea de optie 'afstand voor alinea invoegen', anders lijkt het er heel erg op dat elke zin op een nieuwe regel ook meteen een nieuwe alinea is.

Alleen gaat de eerste regel van een paragraaf dan ook mee. En die hoort niet in te springen.

De eerste regel van een alinea moet inspringen, de rest van de zinnen niet.

Het begin van de eerste zin van een alinea moet inspringen, BEHALVE als dat de eerste zin van de eerste alinea van de paragraaf is.

Elida, wat bedoel je precies? Een nieuwe alinea maak je door op de Enter-knop te drukken. Twee keer Enter en je hebt een nieuwe paragraaf. Ik kan me niet voorstellen dat je dat niet hebt gedaan (hoewel het voor komt bij beginnende schrijvers). Je kunt er voor kiezen in te springen bij het begin van een nieuwe alinea. Dat is echter niet verplicht. Als je naar een uitgever wilt met je manuscript, lees dan goed hoe die het aangeleverd wil hebben. Meestal zijn ze niet zo dol op opmaakfratsen. En sommigen vragen wel om een "Tab". Earthlady bedoelt volgens mij het tabblad Pagina-indeling, en dan de groep (of het blok) Alinea-opmaak. Maar ik heb thuis geen Word, dus ik kan het niet controleren. Je kunt hetzelfde effect krijgen door met de bovenkant van de horizontale lineaal te schuiven. Alleen gaat de eerste regel van een paragraaf dan ook mee. En die hoort niet in te springen.

De enter knop heb ik zeker wel gebruikt, voor de grote delen alinea's. Bijvoorbeeld bij verandering van tijd of plaats. Maar het is dus niet verplicht om de "tab" functie te gebruiken?

Het is niet verplicht maar maakt het manuscript wel leesbaarder. Net zoals het aangeraden wordt om de regelafstand op 1 1/2 te zetten. Als je in elk geval op enter hebt gedrukt aan het einde van elke alinea, dan kun je zoals anderen al zeiden het 'inspringen' door Word of OpenOffice laten doen.

Net zoals het aangeraden wordt om de regelafstand op 1 1/2 te zetten.

Niet altijd, 2 wordt ook nog veel gevraagd. En ruime marges...

Net zoals het aangeraden wordt om de regelafstand op 1 1/2 te zetten.

Niet altijd, 2 wordt ook nog veel gevraagd. En ruime marges...

Ik houd koppig vast aan 1 1/2 :)

Ik heb, als power user in Word, een leesbaar boekje beschikbaar inzake het gebruik van Word. Het is bedoeld voor grote documenten. Zo heb ik een boek geschreven van 1000 pag's, 200 figuren, 260 tabellen en 2000+ hyperlinks --- relatief klein (20MB of zo) en stabiel. Natuurlijk is dit geen fictie-boek (duh) en overkill voor een fictieschrijver, maar de kern van goed Word-gebruik is werken met stijlen. De paragraaf in genoemd Word-boekje over stijlen (en sjablonen - een sjabloon (template) is feitelijk een samenhangende groep van stijlen) wil ik met genoegen beschikbaar stellen aan een ieder die er belangstelling voor heeft (stuur me een mail leonardo.pisano57[at]gmail.com). Let wel, de tekst is in het Engels en gebaseerd op Word 2003 - maar onder water zijn de dialoogschermen nog immer dezelfde. Als antwoord voor Elidaax: maak stijlen voor dialogen, gewone alineas, titels, etc. Hiermee blijft je document klein, je krijgt een consistente opmaak en, mocht je wat willen veranderen, bijv. omdat een uitgever eisen stelt aan font, marges, regelafstand, etc, dan hoef je slechts de stijl te veranderen en alles wordt consistent in een oogwenk aangepast in het hele document.

Word 2003 - maar onder water zijn de dialoogschermen nog immer dezelfde.

Bij mijn weten is er juist onder water veel veranderd in Word 2007/2010. Als ik het me goed herinner wordt een Word-document nu opgeleverd als een soort XML-document dat aan een stylesheet (de normal.dotx) is gekoppeld. Dat zie je bijvoorbeeld als je het bestand als HTML opslaat en vervolgens opent in Kladblok. Dat is ook het ergerlijke eraan: het is monnikenwerk om wat ooit een Word-document was aan te passen naar een mooi, vrij te definiëren HTML-document (of je moet het document "nuken" via Kladblok). Ook blijf ik op andere vlakken problemen ondervinden met de compatibiliteit van de stijlen in Word. Ik ben van huis uit geen Word-gebruiker, aansluiting op Open Office en via MacLinkPlus naar AppleWorks is altijd een drama. Voor gewone tekst is het nog te doen, maar de stijlen maken het lastig. Ik zie dat ook terug in de Smashwords Stijlgids. Als je ooit je werk via Smashwords wilt publiceren, moet je geen rare fratsen uit willen halen met stijlen. Ik weet niet of de uitgevers prijs stellen op een volgens de Microsoft stijl-filosofie opgemaakt manuscript. Ik zie nergens terug dat je het expliciet moet gebruiken. Ik denk dat het verstandig is de opmaak (al dan niet met stijlen) pas tot het allerlaatste te bewaren, en ook een kopie zonder stijlen te bewaren.

>> Verplaatst naar opmaak en computerzaken

Word 2003 - maar onder water zijn de dialoogschermen nog immer dezelfde.

Bij mijn weten is er juist onder water veel veranderd in Word 2007/2010. Als ik het me goed herinner wordt een Word-document nu opgeleverd als een soort XML-document dat aan een stylesheet (de normal.dotx) is gekoppeld. Dat zie je bijvoorbeeld als je het bestand als HTML opslaat en vervolgens opent in Kladblok. Dat is ook het ergerlijke eraan: het is monnikenwerk om wat ooit een Word-document was aan te passen naar een mooi, vrij te definiëren HTML-document (of je moet het document "nuken" via Kladblok). Ook blijf ik op andere vlakken problemen ondervinden met de compatibiliteit van de stijlen in Word. Ik ben van huis uit geen Word-gebruiker, aansluiting op Open Office en via MacLinkPlus naar AppleWorks is altijd een drama. Voor gewone tekst is het nog te doen, maar de stijlen maken het lastig. Ik zie dat ook terug in de Smashwords Stijlgids. Als je ooit je werk via Smashwords wilt publiceren, moet je geen rare fratsen uit willen halen met stijlen. Ik weet niet of de uitgevers prijs stellen op een volgens de Microsoft stijl-filosofie opgemaakt manuscript. Ik zie nergens terug dat je het expliciet moet gebruiken. Ik denk dat het verstandig is de opmaak (al dan niet met stijlen) pas tot het allerlaatste te bewaren, en ook een kopie zonder stijlen te bewaren.

Onder water is er veel veranderd in 2007/2010, maar in veel gevallen zijn de dialoogschermen nog steeds die van 2003 - nadat de eerste laag is afgepeld. Stijlen kunnen overigens altijd worden verwijderd: Word maakt er dan de default normal stijl van. Uitgevers vragen vaak een tekst "plat" aan te leveren omdat ze met eigen opmakers werken. In fictie is het niet zeer belangrijk, maar in non-fictie waar je vaak complexe documentstructuren hebt, zijn stijlen heel handig - om niet te stellen essentieel - om overzicht te bewaren en structuur aan je schrijfproces te geven. Dat werkt i.i.g. voor mij zo.

In fictie is het niet zeer belangrijk, maar in non-fictie waar je vaak complexe documentstructuren hebt, zijn stijlen heel handig - om niet te stellen essentieel - om overzicht te bewaren en structuur aan je schrijfproces te geven. Dat werkt i.i.g. voor mij zo.

Daarom gebruik ik voor dat werk ook geen Word voor het schrijven.

Daarom gebruik ik voor dat werk ook geen Word voor het schrijven.

"dat" werk ? Is dat fictie of non-fictie? Ik zie het onderscheid niet zo. Vaak kennen Word-gebruikers de finesses onvoldoende en klagen dan over dat verschrikkelijke programma. Met gebruik van stijlen worden veel problemen opgelost, maar iedereen moet het natuurlijk voor zichzelf uitmaken.....

Daarom gebruik ik voor dat werk ook geen Word voor het schrijven.

"dat" werk ? Is dat fictie of non-fictie? Ik zie het onderscheid niet zo. Vaak kennen Word-gebruikers de finesses onvoldoende en klagen dan over dat verschrikkelijke programma. Met gebruik van stijlen worden veel problemen opgelost, maar iedereen moet het natuurlijk voor zichzelf uitmaken.....

Er zijn heel wat tekstverwerkers die ontworpen zijn om 'out of the box' meer structuur in een document aan te brengen. Scrivener bijvoorbeeld ( http://www.literatureandlatte.com/scrivener.php ) . Word is prima als allround tekstverwerker, maar ieder stukje software dat ik eerst moet 'temmen' voor het aan mijn eisen voldoet is wat mij betreft zonde van mijn inspanning. Het moet het gewoon doen.

Ik schrijf handleidingen. Daarvoor gebruik ik AuthorIT. Professionele software om flexibele structuren in documenten te maken en her te gebruiken (omdat je handboek en je cursusteksten deels hetzelfde zijn, bijvoorbeeld). Verwijzingen worden vrijwel automatisch gemaakt., net als de inhoudsopgave etc. Ik kan Word gebruiken om mee te publiceren, maar dat hoeft niet. Natuurlijk gebruik je daarvoor ook stijlen, maar alleen voor de opmaak, niet voor de structuur. Voor fictie is deze software minder geschikt, omdat het hartstikke duur is en je niets aan alle tools hebt die je voor handboeken gebruikt.