hoe gaan jullie om met weeskinderen en hoerenjongens?

Alleen iets van aantrekken wanneer je grafici in de familie hebt - en als je ze hebt, zou je ze kunnen vragen, het probleem even op te lossen. In dit stadium doet de opmaak van je manuscript er namelijk niet toe.

Ik laat ze staan. De reden daarvoor is heel simpel: De digitale tekst die ik "nu" heb, zal nog vele malen aangepast worden. De uiteindelijke opmaak die bij de drukker komt, zal heel anders zijn, o.a. door een ander lettertype en een andere lettergrote en pagina-formaat. Pas dan is het het moment om je over de "weduwen en wezen" druk te maken. Wanneer je voor die tijd gaat lopen rommelen aan je tekst, kan het zijn dat je er daarna erg veel last van gaat krijgen. Althans - wanneer je de aanpassingen helemaal handmatig doet (teveel witruimtes) - wanneer je de weduwen- en wezenbescherming van Microsoft Word toepast: dat moet je dan heel consequent voor iedere alinea toepassen, en je moet heel goed weten welke opmaak-elementen aan het alinea-einde-element zijn gekoppeld. Als je het "mooi" afgedrukt wilt aanleveren, zou ik adviseren eerst een kopie van je ms te maken, en de kopie te bewerken en af te drukken. Als de uitgever daarna het digitale bestand vraagt, is dat nog ongeschonden en past het in iedere opmaak.

De meeste uitgevers willen je tekst (vrij) clean ontvangen, dus hoef je je in zo'n vroeg stadium nog niet druk te maken over hoerenjongens e.d.

Bovenstaande geldt overigens ook voor het uitlijnen en (automatisch) afbreken van woorden aan het einde van een regel. Dat is ook iets om in de gaten te houden als je een drukproef onder ogen krijgt, of de uiteindelijke opmaak van je tekst.

Ik maak me daar niet druk om. Proeflezers kijken daar niet naar, en het is een hoop moeite voor niets. Die energie kun je beter bewaren voor het herschrijven. Ik doe dat zelfs niet voor uitgevers, die begrijpen echt wel dat het een printuitdraai is, en niet een opmaak door een professionele grafische vormgever (die doet dat in een later stadium). Ik zorg natuurlijk wel dat ik het netjes aanlever verder. Ze vallen echt niet over zo'n hoerenjong of weeskind (mooie uitdrukking overigens), waar ze wel over zullen vallen is de inhoud. Alleen als het bijv. om een selectie gedichten gaat voor een uitgever doe ik het (ook voor proeflezers zou ik het dan doen). Daarin is de impact van losse regels als ze niet zo bedoeld zijn, namelijk te groot.

Ik sluit me aan bij de rest: dat is in dit stadium niet van belang, en als je gaat zitten knoeien, riskeer je dat het er later niet meer goed uitziet. Ik heb als jurylid van een wedstrijd zo eens een verhaal gekregen dat (handmatig) zo was opgemaakt dat ieder hoofdstuk op een aparte bladzijde kwam. Om papier te besparen en een uniforme look voor alle verhalen te hebben, had ik voor het afdrukken alle verhalen in één document gekopieerd en met select all omgezet in arial 8 enkele regelafstand. Resultaat: dat ene verhaal bestond voor de helft uit wit. Dus wat bedoeld was om er mooi uit te zien, kwam er juist erg lelijk uit.

Ik laat die weduwen en wezen altijd staan, ik zet ze zelfs aan in Word, ik hou er niet van als ik tijdens het typen gestoord wordt omdat er een regel naar de volgende pagina verplaatst wordt :P

Gewoon zo laten, anders wordt de hele indeling verstoord.

jammer dat niemand zich daar iets van aantrekt, daar ik én zelf vormgever ben, én 1 van mijn proeflezers drukker is. Ik ben ook niet van plan het uiteindelijke manuscript naar een uitgever te sturen omdat het verhaal semi-autobiografisch is. Ik wil gewoon een goed boek op mijn plank hebben staan en dan is opmaak voor mij persoonlijk erg belangrijk. Juist omdat het script nu klaar is om proefgelezen te worden. Toch zijn er zoveel die dit nu zeggen, dat ik misschien ook maar eens moet luisteren. Dank voor de tips.

Taya, als het goede proeflezers zijn, realiseren ze zich dat er in het stadium van proeflezen nog heel veel kan veranderen. Ze weten dan ook dat je de lay-out in de war kunt schoppen door nu al extra witregels in te lassen omdat je dat mooier vindt. Je hebt zeker gelijk wat mij betreft dat het foeilelijk is, zo'n weeskind, maar als je nu al regels gaat overbrengen naar een nieuwe pagina, kan dat later je lay-out lelijk in de war sturen. Als je je manuscript gaat klaarmaken voor de drukker, dan is het natuurlijk logisch dat je, vooral als vormgever, heel veel aandacht besteedt aan dit soort dingen.

taya22, ik heb ook een (illustratieve) vormgeversachtergrond, en ben heel erg van dat dingen er goed uit moeten zien, in balans moeten zijn etc. (én ik ben perfectionistisch). Alleen de uiteindelijke opmaak wordt pas belangrijk wanneer je de eindversie van je ms klaar hebt. Meestal kost dat een paar herschrijfrondes (en een paar proefleesrondes), dus dan is het zonde van alle moeite. Je eindversie, daar kun je straks al je gevoel voor schoonheid etc. op uitleven, en dan heb je een prachtig boek staan. Eerdere versies zijn een soort schetsen. Zo zie ik het tenminste.

Jullie hebben me overtuigd. Dankje

Graag gedaan.