Niet via NTI of LOI, maar bij de cursus die ik nu volg (en gevolgd heb bij dezelfde organisatie) wordt uitdrukkelijk gezegd dat als een opdracht je niet ligt, je dan de docent om een alternatief kunt vragen. Wat ik zelf heb gedaan, is de opdracht aanpassen aan mijn eigen behoefte en interesse, in overleg met de docent, zodat de opdracht wel zinvol wordt. Daarbij is enige zelfkennis en schrijfervaring van belang, want sommige oefeningen kunnen, hoewel ze op het eerste gezicht niet leuk lijken, toch erg zinvol zijn. Wat je je kunt afvragen is: *Wat wil ik (uiteindelijk) zelf schrijven? Is deze opdracht daarvoor relevant (te maken)? Is het antwoord op de laatste vraag nee: *Kan ik deze opdracht overslaan in overleg met de docent? Een LOI of NTI cursus is geen school, en je krijgt er (in dit geval) geen erkend diploma voor. Jij betaalt ervoor, dus de cursus en de cursusleider zijn er voor jou, niet andersom. Succes!

Minque, ik ben ook bezig met de NTI-cursus Korte verhalen en romans schrijven. Ik ben een maand geleden tot stilstand gekomen bij hoofdstuk 9, terwijl ik eerst sneller ging dan ik van plan was. Ik heb de hele cursus al in huis; heb alle leerstof ook al bestudeerd. Hoofdstuk 9 zijn de kinderverhalen. Ik denk dat ik die eerst maar oversla. Dan komen we bij hoofdstuk 10, de literaire verhalen. Je moet een auctoriale opening schrijven. Na lang inwendig mopperen heb ik hier nu toch een plannetje voor - auctoriaal is niet mijn ding, het moest ook al bij de populaire romantiek. Maar juist omdat het niet mijn ding is, is het waarschijnlijk een goede oefening. Daarna mag je kiezen tussen een angsthaas of een onmogelijke liefde. Nou ja, de angsthaas dan maar. De vaart die ik eerst had, is weg. Ik denk dat ik het maar gewoon op discipline ga doen. Maar wat houdt jou tegen, Minque? Wat is het waardoor jij het nu moeilijk vindt om jezelf te motiveren? Over deze vraag heb ik voor mezelf ook al nagedacht natuurlijk.

Ik heb NTI korte verhalen en romans gedaan... De motivatie voor mij was dat je overal van leert, ook van de dingen die je uit jezelf niet zou schrijven. Ook al deed ik de opdrachten helemaal verkeerd of gewoon slecht, dan was de feedback nog leerzaam. Het voordeel van schrijven over iets waar je hart niet ligt is dat je extra je best moet doen om nog iets zinnigs op papier te krijgen en dus stimuleer je weer je fantasie...toch?

Dat hoeft zeker niet altijd zo te zijn. Ik heb ook de laatste les geloof ik toen overgeslagen, puur door gebrek aan interesse. Zo van, het is toch de laatste les en die vond ik helemaal niet leuk :)

Een detective schrijven is ook wel specialistisch, aangezien je wel aardig wat achtergrondkennis (politieprocedures e.d.) erbij nodig hebt. Als het je niet ligt, en als je niet van plan bent ooit een detective te gaan schrijven, zou ik de opdracht gewoon overslaan.

@Minque: de meeste genres die behandeld worden, zijn nieuw voor mij. Ik ga dus naar de bieb en haal een paar boeken in het genre - meestal begrijp ik dan ook vrij snel waarom ik zulke boeken gewoonlijk niet lees ;-). Alleen Nicci French was een ontdekking - maar dan wel in het Engels en alleen de meer recente titels. Maar toch. Zonder de cursus had ik het niet geprobeerd. Zoiets zou ik ook wel willen schrijven. Dat perfectionisme, daar heb ik ook wel last van. En dat werkt slecht bij deze cursus. Ik denk dat de houding van Jetjeveer de meest productieve is: gewoon doen en als het niet goed blijkt te zijn, jammer dan, je leert er toch van. Wat de politieprocedures betreft, dat hoeft niet, je mag ook een excentriek mannetje of vrouwtje zoals bijvoorbeeld Miss Marple gebruiken.