Verhaal

Heftig verhaal Dramcoo. Het is een groot gemis om je familie niet te kennen en niet bij je te hebben. Het is een leegte die niet zomaar opgevuld kan worden. Je kan er wel mee om leren gaan, hoe abstract en ver weg dat misschien ook klinkt. Je vraagt je af of je het leven nog wel wilt en denkt soms dat je er beter niet had kunnen zijn. Dat geeft wel aan hoe sterk en pijnlijk je gevoelens van eenzaamheid en leegte zijn. Ik denk dat je mensen om je heen nodig hebt om met deze gevoelens om te gaan. Heb je het hier met je adoptiefamilie over gehad? Ik krijg uit wat je schrijft het idee dat ze van je houden en er voor je willen zijn. Misschien dat je ze wat je hier geschreven hebt kan laten lezen.

Als je wilt praten over de gedachten aan er niet meer willen zijn kan je altijd anoniem hier terecht: https://www.113.nl/ het kan helpen om er met iemand over te praten, om er minder alleen mee te zijn. 

Dit forum van Schrijven Online gaat over het schrijven van verhalen, gedichten en boeken. Als je je emoties wilt omzetten in een verhaal of gedicht zou je dat hier kunnen delen. Je krijgt dan feedback op hoe je geschreven hebt, geen tips over hoe je met de situatie om kan gaan. Daarvoor kan je denk ik beter bij een ander forum zijn, bijvoorbeeld een forum voor mensen die geadopteerd zijn.