even voorstellen

Aangenaam...Zo zou ik me voorstellen.

En U bent? Aangenaam. Meestal toch. Als ik geen honger heb. Of niet moe ben. Soms ook aaibaar, heel af en toe vervelend, soms hopeloos onhandig, zelden ziedend. Een mens, van het geslacht man met naam Tijl, lerend, soms met uitgesproken mening, niet geheel vrij van gevoel en absoluut onbekwaam te multitasken.

Reeds halfweg in het leven, onwetend of het ruim of nog maar net is, hopend op nog minstens evenveel. Met de gedachte zo laat mogelijk jong te sterven. Moeizaam schrijvend, des te meer wanneer de snelheid van het leven mij te pakken heeft, de stilte na de storm niet de tijd krijgt stil te worden. 

En toch, wil ik het proberen. Al was het alleen maar voor mezelf: die stilte te kunnen schilderen in woorden.