Geen afbeelding
Sanne van Doorn

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hulp gezocht!

 20 november 2015 - 22:19
Hoi iedereen, Ik ben super nieuw hier ( 5 minuten geleden aangemeld). Mijn naam is Sanne, 20 jaar en woon in Amsterdam. Ik ben al een tijd na aan het denken om een autobiografie te schrijven over wat mij allemaal dit jaar is overkomen. Klinkt super cliché als je het zo zegt, maar denk dat mijn verhaal nog niet echt op de markt is en dat er best wat mensen zijn die er wat aan kunnen hebben. 2 januari dit jaar heb ik een herseninfarct gekregen. Dat komt al weinig voor op mijn leeftijd natuurlijk, maar in mijn geval komt het door een designerdrug, 4FMP om precies te zijn. 4FMP komt in de media vaak voor als "de veilige variant van XTC". Dat dacht ik dus ook, totdat het mis ging op een oud en nieuw feest. Het afgelopen jaar is heel heftig geweest en heeft mijn kijk op het leven heel erg veranderd. Dingen die voorheen vanzelfsprekend waren waardeer ik nu heel erg. Mensen waar ik dacht heel close mee te zijn bleken toch geen vrienden te zijn. Nederland bleek toch niet zo'n "verzorgingsstaat" als ik voorheen dacht. Graag zou ik mijn verhaal willen vertellen door middel van een boek. Niet alleen voor mijn eigen verwerkingsproces, maar ook om jongeren te waarschuwen en mensen in te laten zien wat een drastische impact een infarct op iemands leven heeft. Er is ook barweinig hulp voor jongeren met hersenletsel, dus die doelgroep spreekt het vast ook erg aan. Ik weet alleen niet waar ik moet beginnen. Schrijf zelf wel vaak van me af, maar hoe zet ik dat om in een boek? Moet ik een cursus volgen? Hulp van een schrijver? Waar begin ik? Heb niet veel geld, maar wel genoeg motivatie, wilskracht en vooral tijd om dit hopelijk te verwezenlijken. Tips/hulp zijn daarom ook meer dan welkom! Hoor het graag van jullie :)

Geen afbeelding
pr

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2015 - 23:06
Welkom! En oei, wat een heftig verhaal. 4FMP schijnt wel heavy shit te zijn, maar dit had ik niet verwacht. Van autobiografieën heb ik weinig tot geen verstand, maar ik wil je er wel veel succes mee wensen!

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 20 november 2015 - 23:34
Wat een ontzettende ervaring. Ik raad je aan om bij het begin te beginnen. Waar ging je heen? Met wie? Waarom? Wat gebeurde er? Wanneer voelde je niet goed. Wie zorgde ervoor dat je in het ziekenhuis kwam? Herinner je je dat nog of werd je daar wakker? In een logische volgorde je verhaal vertellen moet lukken. Schrappen kan altijd. Niemand weet het beter dan jij.

Geen afbeelding
AyoubLeeft

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2015 - 20:30
Welkom, wat een heftig verhaal. Een biografie kan inderdaad net als een dagboek worden geschreven, als dat het beste voor je is moet je het vooral doen. En als je nog twijfelt over de schrijfstijl kan je altijd een stukje plaatsen op 'Proeflezen'. Heel erg veel succes!

Geen afbeelding
Via

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2015 - 21:51
Ik denk dat je van tevoren het beste kan nadenken over wat je doelgroep is, wat je aan de lezer wilt meegeven. Oftewel, met welk doel schrijf je het boek? Je krijgt een heel ander soort verhaal als je doel is om jongeren te waarschuwen voor drugsgebruik, dan met het doel om een kritisch boek over de verzorgingsstaat te schrijven, of nog een ander doel; om je ervaringen te delen met andere jonge mensen met niet-aangeboren hersenletsel (ongeacht de oorzaak). De toon is hierin ook belangrijk. Bijvoorbeeld serieus en kritisch, of juist met emotie en humor. Je doel kan natuurlijk ook zijn om je verhaal puur als verwerking op te gaan schrijven. Dat is ook prima, maar houd er dan rekening mee dat zulke verhalen over het algemeen niet publicabel zijn. Ik kan me voorstellen dat je dat wel als eerste stap zou gaan doen. Schrijf alles op wat je maar kwijt wilt, alles wat je kunt verzinnen. Dan is dat je allereerste versie, puur voor jezelf. Daarna kun je besluiten of je je verhaal wilt gaan herschrijven voor publicatie en je doel en doelgroep bepalen. (Vanuit mijn eigen beroep, beleidsmedewerker in de gehandicaptenzorg, zou ik het erg interessant vinden om te lezen hoe het is voor iemand om op zo'n jonge leeftijd hersenletsel te krijgen en wat de problemen zijn waar je tegenaan loopt in de chaos van onze zorgverlening.)

Geen afbeelding
RalphX

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 november 2015 - 11:26
Dat is heftig voor je wat je hebt meegemaakt. Ik werk al een paar jaar aan een autobiografie. Het gaat met horten en stoten. Soms ligt het weer maanden stil en dan ga ik weer schrijven. Ik ben op dit moment op 75% en heb nog flink wat klaar liggen aan delen. Ook heb ik veel ervaringen en inzichten ingesproken op op video's. Ik heb een paar uur materiaal liggen waarvan een deel weer verwerkt kan worden in mijn boek. Mijn advies is, om vooral los te laten waar je moet beginnen. Los te laten voor welke doelgroep het is, welke structuur het moet hebben. Ga zitten en schrijf wat je wilt schrijven voor je zelf. Wat je wilt delen met het 'papier' (scherrm) en later kun je zelf bepalen wat je wilt delen met de buitenwereld. Het maakt niet je de complete structuur nog niet ziet of dat het niet makkelijke leesbaar is. Voelen en schrijven zonder een oordeel te geven. Heel veel succes!! Ralph

Geen afbeelding
etiket

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 november 2015 - 17:16
Hoi! Ik kan je voorlopig weinig tips geven, dus heet ik je simpelweg welkom op het forum :)

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 8 december 2015 - 11:07
Ik wil je aanraden om Paaz te lezen, het onderwerp is anders, iemand die opgenomen is in een psychiatrische inrichting, maar het is ook een autobiografie die succesvol is, dus een mooi voorbeeld. Ik ben het verder eens met de voorgaande schrijvers hier. Begin ergens en ga verder. Geef niet op. Handig kan zijn om in scènes te schrijven of rond gevoelens. Het hoeft niet een geheel te worden meteen. Je eerste versie hoeft niet perfect te zijn. Zinnen kun je later mooier opschrijven, of je schrijft juist heel kaal. Dus let in het begin niet op je schrijfstijl, behalve als je de aandrang voelt om dat wel te doen. Voel je vooral vrij om met je eigen stem te spreken, ook al kan die veranderen doordat je veel gaat schrijven of verandert van inzichten. Associeer stukken, schrijf stukken in chronologische volgorde. Wissel manieren af. Schrijf eens een gedicht, schrijf eens boos, verdrietig of lachend. Schrijf aan verschillende groepen. Een brief aan een leeftijdsgenoot. Een brief aan hulpverleners. Schrijf niet hele dagen met een druk dat het af moet, maar bedenk dat je met iedere dag 500 woorden al snel genoeg een heel boek hebt geschreven.

Geen afbeelding
Bileam Faustina

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 december 2015 - 13:27
Hoi Sanne Bah, wat een nare ervaring en goed en dapper dat je erover wilt schrijven. Als insider denk ik wel dat je veel ogen kan openen. Zelf heb ik nog nooit een boek "af"geschreven dus ik ben geen geweldig leermeester. Maar ik raad je aan om net als Odile (#11) enige (auto)biografieën te lezen zodat je wat voorbeelden hebt van hoe je het wel of juist niet wilt doen. Wil je een chronologische volgorde aanhouden of het boek in delen naar thema, mijn gevoelens, opvang omgeving, slecht werkende verzorgingsstaat etc? Heel veel succes gewenst en voor wat het waard is beterschap.

Geen afbeelding
Ferry

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 januari 2016 - 15:04
Ik had ergens wat advies gelezen van een schrijversforum, ik weet alleen niet precies meer waar. Daar ging het erom dat je soms niet goed weet waar je moet beginnen. Dus het advies was: schrijf de stukken die je wel weet en maak hoofdstukken. Daarna kun je nog gaan indelen en bij sommige verhalen kun je ook met flashbacks en zo gaan werken. Misschien is dat een idee?

Geen afbeelding
JuneTheunissen

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 2 maart 2016 - 16:20
Hoi Sanne! wat heftig zeg, hopelijk gaat het nu wat beter weer! Ik denk dat een dagboek idee mooi is. Ik zou van alles proberen, uiteindelijk denk je ja dit is het! Succes!