Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mijn levensverhaal

Hallo, Al jaren loop ik met het idee om een boek uit te brengen met mijn levensverhaal. Ik ben 30 jaar oud waarbij ik van alles heb meegemaakt: -mijn zus was plosteling overleden op 3 jarige leeftijd ( dit bracht een enorme druk voor mij om de ideale dochter te zijn. Heel mijn leven heb ik geleefd hoe mijn ouders dat wilden om hun pijn te verzachten) - De druk om er goed uit te zien bracht mij tot gewichtsproblemen en uiteindelijk tot boelimia. - Op 25 jarige leeftijd heb ik een abortus laten doen ( mijn familie wist hier niks van. Dezelfde dag dat ik de abortus liet doen hadden wij een familiefeestje, waarbij het mijn taak was om er geweldig en er gelukkig uit te zien. Terwijl ik van binnen dood ging) - Op 25 jarige leeftijd kreeg ik kanker. - Op 28 jarige leeftijd kreeg ik iets met een getrouwde man ( Nog nooit heb ik van iemand zou gehouden. Mijn gevoelens voor hem zijn niet uit te spreken. Toen ik hoorde dat hij getrouwd was ik weer zwanger. Ik wist dat mijn familie mij zou onterven als ze erachter zouden komen dat hij getrouwd is en dat ik zijn kind droeg. Ik wilde toen zelfmoord plegen. Na alles wilde ik hem verlaten, maar dat mocht niet van hem. Hij was een crimineel die overal contacten had. Ik kon niet uit deze zieke relatie ontsnappen. Ik kreeg vaak klappen. Toen ik met een blauwe oog en een gebroken neus bij mijn ouders kwam vertelde ik dat ik was overvallen..Woorden als hoer, teef en bitch waren normaal voor mij geworden. Er zijn nog een aantal gebeurtenissen Indien iemand mij kan helpen met dit verhaal op papier te zetten hoor ik het graag. Groetjes .. Mira

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat vreselijk dat je al die dingen hebt meegemaakt. Veel sterkte bij het verwerken daarvan. Ik hoop dat je op dit forum vindt wat je zoekt, welkom in ieder geval.

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
Mirela_b, je hebt deze oproep drie jaar geleden ook gedaan: http://www.schrijvenonline.org/forum/110183 Ik hoop dat je iemand vindt die je helpen kan bij het opschrijven van je verhaal, maar kijk ook even hiernaar: http://www.schrijvenonline.org/forum/110287 Misschien kun je de mensen op het forum die geïnteresseerd zijn in dit werk wat meer info geven over wederdienst, honorarium e.d.? Dat kan soms net even wat meer enthousiasme genereren.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Welkom, erg dat je al die dingen hebt meegemaakt. Ik hoop dat het nu beter is met je. Heel erg veel succes met het schrijven van je biografie, ik zou het graag willen lezen.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
September 2011
Ik kamp al enige jaren met het idee om mijn eigen biografie op papier te zetten. Ik ben van mening dat mijn verhaal velen kan helpen.
Waarom zou jou levensverhaal velen kunnen helpen? Ben je zelf al iets wijzer geworden? September 2015
Al jaren loop ik met het idee om een boek uit te brengen met mijn levensverhaal. Ik ben 30 jaar oud waarbij ik van alles heb meegemaakt:
Ik bedoel dit. Tussen 2011 en 2015 doe je iets waaruit blijkt dat leren nog niet bij je leven past,
- Op 28 jarige leeftijd kreeg ik iets met een getrouwde man
Ik denk dat je beter nog eens 4 jaar wacht met je boek.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Yrret, Hartelijk dank voor uw bericht. Ik stel uw mening zeer op prijs.... U vraagt mij waarom mijn levensverhaal anderen zou kunnen helpen. Mijn mening is dat mijn verhaal andere meiden kan helpen die zelf misschien in een donker gat zitten.. Na een lang gevecht woon ik in het buitenland, werk ik bij een multinational en ben ik van mijn eetproblemen af. Hierna vond u het blijkbaar nodig om mijn leven en bepaalde stappen die ik heb ondernomen af te kraken. Op mijn bekentenis dat ik iets met een getrouwde man kreeg, constateerde u dat ik blijkbaar niks van het leven heb geleerd. U heeft alle recht om dit te denken, maar hierbij gratis advies: Beoordeel mensen nooit zonder wat meer informatie te vergaren over hun situatie. Toen ik de heer in kwestie leerde kennen stond niet op zijn voorhoofd geschreven dat hij getrouwd was. Wij gingen samen overal naartoe en ik kwam pas 16 maanden later erachter dat hij getrouwd was. Ik wilde hem toen verlaten, maar dat ging niet omdat hij mij bedreigde. Hij had veel connecties en ik wist dat hij tot alles toe in staat was. Wat uw leeftijd is weet ik niet, maar het is naar mijn mening diep triest dat u iemands dochter, zus, tante, kleindochter etc zo afkraakt zonder dat u het hele verhaal weet. Ik ben door het leven wel wat wijzer geworden en veel dingen geleerd, maar blijkbaar kunt u ook nog veel leren. Nogmaals bedankt voor uw respons en mening. Met vriendelijke groeten, Mirela

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Best Ayoub... Heel erg bedankt voor je bericht.. Stel je aardige woorden zeer op prijs...

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijn mening is dat mijn verhaal andere meiden kan helpen die zelf misschien in een donker gat zitten.
En hoeveel meiden denkt u te bereiken met uw verhaal? Heeft u daar 1000 Euro voor over - en dan is het nog niet meer dan een ms? Wilt u dan ook met foto en naam op de cover? Anoniem blijven? Promotie doen voor uw boek? Is dat wat u nu al prijsgeeft u echt overkomen? En als er geen uitgever voor te vinden is, wat dan? U wil uw eigen leed geschreven hebben door een ander? Ja, natuurlijk maakt u één kans - dus waarom niet. Echt uw ellende loslaten - zal u gezien de tijdsduur dat u al loopt met een plan - voorlopig nog niet lukken. U laat in deze reactie duidelijk blijken dat u wel kunt schrijven. Doe dat dan, of ga anoniem bloggen voor die andere meiden.
Hierna vond u het blijkbaar nodig om mijn leven en bepaalde stappen die ik heb ondernomen af te kraken.
Noem het wat u wil. Ik kan nu nog steeds niet bedenken wat u voor andere meiden kan betekenen.
Beoordeel mensen nooit zonder wat meer informatie te vergaren over hun situatie.
Meer info dan dit heb ik niet nodig. Ik heb een vooroordeel in minder dan een volledige zin of één seconde.
Wat uw leeftijd is weet ik niet, maar het is naar mijn mening diep triest dat u iemands dochter, zus, tante, kleindochter etc zo afkraakt zonder dat u het hele verhaal weet.
Ik ben grootvader en zou u nooit onterven als u mijn dochter was. Mijn vader zou mijn kop eraf hakken met een botte bijl als ik dat wel zou doen. Dus... wat is er nu triest? Bent u niet verantwoordelijk voor uw eigen daden? Misschien moet u eens met uw familie rond de tafel - tenminste als u hun schuldig acht voor uw ellendig leven. Of gewoon opbiechten - kijken naar de reacties. Dan zou een jonge vrouw die uw boek leest het mogelijk haar vader vertellen. Misschien is uw boek voor de mama en papa van die meiden bedoeld.
Ik ben door het leven wel wat wijzer geworden en veel dingen geleerd, maar blijkbaar kunt u ook nog veel leren.
Correct, ik kan nog veel leren. Voor u ook een gratis advies: ga uw boek zelf schrijven en leer uzelf veel belangrijkere dingen dan het 'wijs' worden door het leven. Al schrijvende kijkt u in uw spiegel. En als uw boek gereed is - gooi het dan op de brandstapel en leef dan nog lang en heel gelukkig.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mirela, ... dat lijkt me een heel goed idee: bloggen! Je kunt dan direct met de gebruikers in contact komen. Ik zou dan wel onderwerp per onderwerp aansnijden. Het is dan wel belangrijk een gesloten blog te hebben; alleen voor leden dus. Zo ben je van de moeilijkheden om je verhaal als boek uit te geven af. Dit is zomaar een meedenkertje.