Hallo, Ook ik wil me hierbij netjes voorstellen. Als kind van een Nederlandse leraar en leraar Nederlands - Jawel, het is één en dezelfde persoon: mijn vader - kwam ik al vroeg in contact met boeken. Wat later vond ik ook mijn weg in het schrijven. Aan menig boek ben ik begonnen, maar het afschrijven ervan vond ik moeilijk. Mijn moeder wist me al gauw te inspireren voor het vak verpleegkunde. Toch bleef het schrijven mij trekken. Er ging geen vakantie voorbij dat ik niet mijn koffer volgeladen had met boeken, met iedere keer weer hetzelfde probleem: welke kleding laat ik thuis? Mijn boeken moésten mee. Bij thuiskomst dacht ik steeds: 'Ik wil ook mijn verhaal kwijt.' Maar het gebruikelijke verhaal hield me tegen. Ons huisje, de boompjes, beestjes en mijn werk, ik heb ze allemaal als excuus gebruikt. Nu, gigantisch veel verhalen later, en boekenkasten vol stukgelezen boeken verder, ben ik dan toch begonnen. Ik ga ervoor. Deze keer schrijf ik het af! Ik zit al op 21.059 woorden en ben nog steeds niet uitgeschreven. Het verhaal vliegt mijn (spreekwoordelijke) pen uit. Het is leuk om te lezen dat er met mij zoveel anderen zijn die deze liefde delen. Met genoegen lees ik al jullie verhalen en steek er daar ontzettend veel van op. Bedankt voor al deze inspiratie. Groetjes Carlijn (Schrijver in wording)