Hallo medeschrijvers, Voordat ik hier eens even lekker op het forum ga rondsnuffelen, is het wel zo netjes om me even voor te stellen :) Ik ben Sabine (36 jaar) en heb, net als velen van jullie waarschijnlijk, het verlangen om mijn verhaal met de 'wereld' te delen. Als kind zat ik bomvol fantasieën en verzinsels, wat zich toen alleen nog maar uitte in de avonturen die mijn playmobiel poppetjes en later barbiepoppen meemaakten, maar dat ik ze had was wel duidelijk. Later maakte ik kennis met mijn pen en begon ik het op papier te verwoorden. Ik won de derde prijs bij een schrijfwedstrijd van de plaatselijke bibliotheek. Het is jammer dat ik nu geen idee meer heb wat ik toen geschreven heb. Ik heb het helaas niet meer. Ik geloof niet dat mijn ouders het bewaard hebben. Mijn schrijven werd ook niet echt verder gestimuleerd, wat ik nu wel jammer vind. In ieder geval ben ik het wel altijd blijven doen. Verhalen, gedichten, songteksten en in 2007 bracht ik in eigen beheer een Engelstalig boekje uit. Het was in eerste instantie niet de bedoeling. Ik wilde gewoon iets maken voor mijn idool, de Amerikaanse zanger, Josh Groban. Zijn muziek was een inspiratie voor mij en ik wilde iets terug doen, maar tijdens het schrijfproces kwam ik er al gauw achter dat andere fans van Josh het eigenlijk ook wel wilde hebben. Zodoende liet ik een oplage drukken en verkocht het aan verschillende fans in Nederland, Duitsland en zelfs Amerika waar ik later heen ben geweest om wat boeken te signeren. Nu moet je hierbij niet aan honderden boeken denken hoor, maar het was een superleuke tijd! Ik werd geïnterviewd voor het Brabants Dagblad en kwam op de lokale tv en radio. Het belangrijkste en allerleukste was echter de overhandiging van mijn boek aan Josh zelf. Een droom die uitkwam. Het boekje bevat stukjes tekst aan Josh gericht, gedichten en foto's en het heet: Reflections of a brainjoshed mind. Een aantal jaren geleden begon ik ook aan een verhaal. Ik weet eigenlijk nog steeds niet goed onder welke genre ik het zou moeten plaatsen, maar ik noem het altijd een spirituele roman. Ik was in ieder geval heel goed op weg, het voelde goed en ik had er heel veel plezier in maar toen gebeurde het...Mijn computer crashte!! :( Ik was alles kwijt. Ik heb de ogen uit mijn kop gejankt en kon mezelf er lange tijd ook niet meer toe aanzetten om het weer van voren af aan op te pakken. Tevens slokte het leven al mijn tijd en energie op en er was geen plek meer om te schrijven.Tot dit jaar. Ik raakte overspannen. Mijn leven stond eigenlijk helemaal op z'n kop en ik moest rust nemen wat niet meeviel. Ik moest beslissingen nemen, knopen doorhakken en min of meer opnieuw beginnen en ergens in dat proces kwam dat verhaal van jaren geleden weer naar boven. Ik heb het weer opgepakt en ik heb me er nu ook even volledig in gestort. Het schrijven geeft me een goed gevoel, alsof ik doe wat ik hoor te doen. Dit najaar ga ik een cursus creatief schrijven doen en daar heb ik ontzettend veel zin in. Het schrijfproces gaat echter wel met pieken en dalen. Ik kan er helemaal tevreden en met hart en ziel mee bezig zijn, maar dat kan ook ineens omslaan naar onzekerheid en ontevredenheid en dan heb ik momenten dat ik het allemaal niet meer zie zitten en het bijltje erbij wil neergooien. Het valt soms ook niet mee als het er niet helemaal uitkomt zoals je wilt en je dag en nacht bezig bent met je verhaal en je personages. Ik hoop hier mensen tegen te komen die precies weten wat ik bedoel ;) Zo, toch wel een lang stukje geworden en dan te bedenken dat ik een paar minuten geleden niet wist wat ik hier neer moest zetten hahaha. Groetjes Sabine