Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nieuw hier: Tuijl

2 augustus 2013 - 16:06
Beste allemaal, Graag stel ik me aan jullie voor. Als zeventienjarige schreef ik tijdens tussenuren op een verlaten grasveld tussen twee flatgebouwen. Later, tijdens mijn studie, werd schrijven zo'n beetje het belangrijkste in mijn leven. De inspiratie dwong me om te schrijven; hele nachten bracht ik door achter de computer, of met een schrijfblok op het balkon. Ik nam me voor om deze kant van mezelf nooit te verwaarlozen. Het leven kwam ertussen. Hoewel ik jarenlang nauwelijks toe kwam aan daadwerkelijk schrijven, besef ik nu dat er niets verloren is. Ik heb geleefd, geproefd, gevoeld, getreurd en geleerd. Heel veel geleerd van onder andere deze site, schrijfboeken, een cursus creatief schrijven en vooral het leven zelf. Als zolderkamerschrijver ontdekte ik de eindeloze mogelijkheden van het schrijven. Nu is het mijn droom om te schrijven voor een publiek. Tuijl.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2013 - 17:02
Beste Tuijl, Welkom! Zelf ben ik pas begonnen met schrijven, ik ben ook erg benieuwd naar je stukken.

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 augustus 2013 - 19:55
Hallo Tuijl, ik heb even geacht om je welkom te heten, omdat het je zo mooi boven het topic "Uit de spiegel" stond. Maar ja, ik kan wel blijven wachten, dus hierbij: van harte welkom.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2013 - 21:01
Dank jullie wel! Tuijl Uitdespiegel, haha, dat is inderdaad sterk Johanv. En laten we het hopen, Diana Silver. Levenservaring kan een hoop (verborgen) materiaal opleveren, heb ik gemerkt. Maar soms vrees ik weleens dat het verlies van onbevangenheid ten koste gaat van het schrijven. Het èchte schrijven. Het is moeilijker geworden om het verhaal zijn eigen gang te laten gaan. Groeten, Tuijl.

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 augustus 2013 - 21:40
Het is moeilijker geworden om het verhaal zijn eigen gang te laten gaan.
Agreed, daar heb ik ook last van. Het lukt me bij tijd en wijlen wel om echt mee te dromen, maar dat is nu uitzondering terwijl het vroeger regel was :( Maar zo gaat het leven, je krijgt er weer andere dingen voor terug. Ik kan inmiddels beter schrijven nu dan vroeger, dus daar troost ik mezelf maar mee =)