Hey allemaal, zal me even voorstellen, ik ben Renske onder de naam geschreven leven. 24 jaar, heb nu een tussen jaartje maar ben wel van plan om mijn studie de kunst accademie, fine art, af te maken indien mogelijk. Heb hiervoor multi media gedaan en daar kwam mijn passie voor schrijven zeker van pas, bij het maken van films en dergelijken. Heb veeeeeeeeel verschillende hobby's en passies: schilderen, tekenen, filmen, animeren, circus dingen, schrijven en dat gaat zo nog wel even door ;). Mensen zeggen me vaak genoeg dat ik daar wat keuzes in moet maken, maar niets kan zonder het ander bestaan. Het doet me goed om te wisselen van het een naar het ander, om op een later tijdstip terug te keren naar iets wat ik eerder ben begonnen. Vandaar dat ik nu me heb aangemeld op deze site en het schrijven terug oppak. Misschien is het hierboven al opgevallen, maar ik heb dyslexie. Gek genoeg weerhoud dat mij nu niet meer van schrijven. Al mijn leven lang zit ik vol met verhalen, dromen en bizarre zinnen of gedachten, die ik graag wil delen, omdat ze mensen kunnen motiveren/ raken/ of doen verwarmen. Echter toen ik begon met schrijven, was altijd het eerste wat men zei: dat ik iets fouts had geschreven of dat er taal fouten in stonden. Pas als dat verbeterd was wilde men verder kijken naar wat ik te zeggen had, in mijn verhaal. Op een gegeven moment, was ik hier zo klaar mee> ik heb een schriftje gepakt en ben gaan schrijven, in "Renske taal". Niets qua spelling deed er meer toe, ieder die het las mocht ALLEEN letten op de inhoud! en als het niet duidelijk was, dan vroegen ze het maar aan me. Sindsdien heb ik wat afgeschreven, want het gaat mij om inhoud niet om wat lettertjes!!! En voor alle critici ja, ik laat het wel degelijk na lezen als ik een belangrijke brief ergens naar toe schrijf of naar een producent of wat dan ook. Zo nu dat is opgeheldert, kan ik gewoon lekker mezelf zijn ^^. Dank u