Aha, nu snap ik het, de etiquette gevonden! Mij eerst netjes voorstellen! Hallo, ik ben Avondrood en nieuw op dit Forum. Als ik er goed over nadenk, ben ik zonder meer nieuw op fora; was nooit mijn ding. Maar... ik ben sinds kort gegrepen door de nanowrimokoorts en wil heel graag weten wie nog meer en wat zij dan doen. Ik schrijf al vanaf mijn 10e, van dagboeken, korte verhalen voor mijn ouders, een fantasyverhaaltje, nog meer dagboeken en nu wil ik kijken of ik een roman kan afmaken. Daaraan ben ik 2 jaar geleden begonnen. Uiteindelijk eindeloos verstikt geraakt in de traagheid en tegelijkertijd snelheid ervan, totdat ik een boek las met de fraaie titel hoe je een verdomd goede roman schrijft. (Oei, hopelijk is dit geen reclame). Heel hard met beide benen weer op de grond dus. Verder een schrijfcursus gedaan, sporadisch aan schrijfwedstrijden meegedaan en ook echt tekst opgestuurd... Nu ben ik er eindelijk van overtuigd geraakt dat schrijven gewoon hard buffelen is. Dat bevalt me wel, geen zweverig gedoe voor mij over muzen en inspiratie vanuit de kosmos. Nee, letter voor letter, woord voor woord, worstelen door de klei. Net als een marathon beginnen met de eerste stap. Nanowrimo is een nieuwe eerste stap. Deze hele maand geldt als die eerste stap, om maar even te schetsen hoe ik mij verhoud tot wat er daarna nog allemaal zal moeten gebeuren aan wat ik dan 'af' heb. Een hele opgaaf om niet steeds te corrigeren, verbeteren, opnieuw te beginnen; juist nu 'kilometers maken'. Hebben jullie daar ook je dagelijkse strijd met je alter ego over? Ben benieuwd!