Wat maakt schrijven de moeite waard?

Mijn schrijverij bereikte op een gegeven moment het punt van verzadiging. De gevangenis-scène is erg lang geworden maar ik heb nog een prachtig stuk dat erin moet. Dan wordt het dus nóg langer. Toen ik de hele scène nog eens doornam, kwam het mijn neus uit. Je gaat zitten strepen en schrappen.

Misschien is dit te vergelijken met een emotionele gebeurtenis, waarbij je het gevoel hebt niet begrepen te worden en je anderen van je gelijk wilt overtuigen. Zwaar! Keer op keer op keer steek je naar allerlei mensen hetzelfde verhaal af, en dan komt er een punt dat je het niet meer kan opbrengen. Moegestreden, radeloos en krachteloos.

Het juiste moment

Misschien is het tijd om met een deskundige te gaan sparren. Dat er tot dusver geen respons kwam van uitgeverijen helpt niet. Het manuscript is in de tussentijd behoorlijk veranderd en vraag je je af of het toen niet te vroeg was. Wat is het juiste moment? Is schrijfwerk ooit af? Nee, volgens mij niet. Ik heb soms het idee dat ik op open zee aan het dobberen ben; geen land in zicht, windstil en zonder richtinggevoel.

Ongetwijfeld worstelen andere schrijvers zoals het mij overkomt. Dat je er alleen voor staat, is een gegeven. Je moet er iets van maken. Met volharding ontstaat motivatie en routine en mag je er op een gegeven moment de vruchten van plukken. Of er sprake is van talent of dat je op de juiste weg bent, wie vertelt je dat? Victor Hugo en Giuseppe Tomasi di Lampedusa zijn ook ooit een keer begonnen. Een schrale troost. Komt tijd komt raad is een loze spreuk; een dooddoener. Bah!

Verwerkingsproces

Wat maakt schrijven de moeite waard? Zolang je er lol in hebt, moet je doorgaan, wat mij betreft een absolute waarheid! Dat schrijven in zekere zin ook een verwerkingsproces is en dat het je in je ontwikkeling als mens verder helpt, dat is mooi. Ik ervaar het als dusdanig, maar een gevoelswaarde biedt geen houvast. Met mooie recensies en succes, qua boekenverkoop, ga je een stap verder. Mijns inziens wordt vooral het ego daarmee op zijn wenken bediend. Inkomen biedt houvast voor zo lang als het er is. Hetzelfde geldt voor lol en volharding en routine en motivatie. En moedeloosheid.

Het door mij geschreven boek geef ik het mooiste plekje in de kast, op ooghoogte, met een foto van papa en mama ernaast. Beloofd…