Las eens een zomerstop in!

Soms lijkt het alsof schrijvers hun woorden op magische wijze op papier krijgen en altijd weten wat ze moeten schrijven. Bij mij verloopt dit proces toch anders. In deze blog deel ik mijn ervaring.

Inspiratie

Echt zo’n clichévraag: “Waar haal jij je inspiratie uit?” Het antwoord is vaak al net zo cliché: “Overal en nergens”. Geen idee of dit bij alle schrijvers zo werkt. Ik wil vooral niemand over één kam scheren. Natuurlijk is het een prachtig antwoord. Hoe mooi om in je directe omgeving je oren en ogen goed open te houden en als donderslag bij heldere hemel een knalidee te krijgen.

Was het maar zo’n feest, nietwaar? Ik denk dat dit de droom is van zo’n beetje iedere schrijver. Zelf heb ik ook geroepen dat ik mijn inspiratie overal vandaan haal. Maar als ik heel eerlijk ben is dat niet zo. Het gaat niet vanzelf. Tenminste niet altijd.

Hard werken

Voor het grootste gedeelte is het gewoon keihard werken. Beginnen, schrijven, schrappen en herschrijven. Ik zou willen dat ik het mooier kon maken dan het werkelijk is. Misschien herken je jezelf hier totaal niet in en ben je het absoluut niet met me eens. Ben jij een van die gelukkige schrijvers die altijd en overal inspiratie uit haalt en nooit moeite heeft om de woorden op papier te krijgen. Gefeliciteerd!

Een pauze inlassen

In iedere schrijfhandleiding en uit elke opleiding leer je dat schrijven een kwestie is van beginnen en doen. Oefenen, oefenen, oefenen. Meters maken, ervaring opdoen. Daar ben ik het mee eens, absoluut. Ik denk dat het onvoorwaardelijk is om succes te hebben als schrijver.

En toch is het niet zo makkelijk als het lijkt. Ik las dan ook regelmatig een pauze in. Soms heb ik van die momenten dat het gewoon niet wil vlotten. Dat ik geen briljant idee krijg, ook niet als ik uren en dagen heb rondgelopen in de stad met mijn oren gespitst en mijn ogen wijd open. Of liters water over me heen heb laten stromen in de hoop het perfecte idee op te doen. Niks, noppes, nada. Het beste wat ik kan doen, is een break nemen. De focus eraf halen en op die manier rust en ruimte in mijn hoofd creëren.

Is dat erg?

Betekent dit dat ik een “slechte” schrijver ben? (wat is überhaupt de definitie van een slechte of goede schrijver?) Heb ik gefaald? Geef ik te snel op? Misschien wel. Misschien ben ik geen doorzetter of kan ik simpelweg niet consequent en consistent schrijven, zoals een heleboel andere schrijvers dat wel kunnen en doen.

Toch hoop ik je middels deze blog een hart onder de riem te steken. Het is oké om even niets op papier te kunnen zetten. Ik wil het geen writer’s block noemen. Soms lukt het gewoon even niet. Punt en dat is niet erg. Althans, ik vind het niet erg. Ik gun het mezelf om even mijn focus op andere dingen te richten. De zin om te schrijven komt altijd terug. In mijn ervaring in ieder geval.

Zomerstop

Op dit moment las ik een zomerstop in. Het hoeft even niet. Ik mag schrijven, maar ik hóéf niet. Dat is een heel ander gevoel. Lichter, vrijer, fijner. Ik gun het jou ook. En wie weet? Wie weet krijg ik opeens dé ingeving. Het perfecte idee. Als dat zo is, laat ik het jullie zeker weten.