Hoe schrijf je een hervertelling?

Hervertellingen zijn hot en lijken steeds populairder te worden. In mijn vorige artikel over perspectieven noemde ik Maleficent van Disney al. Ik zou willen zeggen dat ze goed met deze trend zijn meegegaan met bijvoorbeeld ook hun laatste hit Cruella. Maar eigenlijk zou je ze trendsetters kunnen noemen, want onze geliefde sprookjes zoals Assepoester, Doornroosje, Belle en het Beest, etc. zijn in weze allemaal hervertellingen van sprookjes van lang, láng geleden.

En nu is jouw hart sneller gaan kloppen bij het idee om deze bekende verhalen om te toveren naar iets eigen, een verhaal dat alleen jij kan vertellen. Maar hoe pak je dat aan, de zoveelste Assepoester? Waar begin je aan als je een Belle en het Beest insteek wilt doorvoeren in jouw verhaal? Pak mijn hand, jonge sprinkhaan, en laat je meevoeren door mijn eigen opgedane wijsheid en ervaringen.

Regel nummer één; er zijn geen regels

Er zijn echter wél bepaalde verwachtingen. Ik ben helemaal voor creatieve vrijheid, en soms is het het beste om jezelf geen keiharde regels op te leggen tijdens het schrijven, waardoor je bepaalde creativiteit de kop in drukt. Aan de andere kant, kunnen bepaalde ‘regels’ je juist helpen in je creatieve proces. Klinkt tegenstrijdig? Ik zal het uitleggen met een voorbeeld.

Mijn boek De nieuwe Wendy is geïnspireerd door Peter Pan. In veel gevallen zou ik het niet eens een hervertelling durven te noemen, omdat het een heel eigen wereld (letterlijk) en verhaal is geworden. Tijdens het schrijven, begon ik met de herkenbare elementen uit J.M. Barrie’s geliefde verhaal. Ik schreef de kernwoorden die me als eerste te binnen schoten ergens op: blije gedachten, vliegen, piraten, kapitein, zeemeermin, verloren jongens, Wendy. Daarna deed ik research en kwam ik erachter dat Peter Pan zelfs meer krachten had die we in de Disneyversie niet of nauwelijks terugzien, zoals: exacte mimiek van stemmen, het aanvoelen van gevaar en het tevoorschijn toveren van voorwerpen vanuit zijn verbeelding. Deze laatste twee elementen heb ik dan ook zorgvuldig toegepast in mijn boek. Leuke feitjes die niet iedereen weet van Peter Pan.

Aan de andere kant liet ik me niet limiteren door wat er van een Peter Pan verhaal verwacht werd. Om te beginnen, Peter Pan zelf. Ik heb er voor gekozen dat er mensen zijn met bepaalde Gaven die Peters en Wendy’s genoemd worden. Later in het verhaal wordt de oorsprong hiervan uitgelegd. Ik vond het dan ook leuk om een bepaalde easteregg erin te verwerken die J.M. Barrie fans ongetwijfeld zullen opmerken. Verder ben ik volledig afgestapt van Nooitgedachtland zelf en heb mijn eigen wereld gevormd: Lumin, de plek waar sprookjes vandaan komen. Hiermee heb ik meteen alle deuren voor mezelf open gezet om meerdere hervertellingen (of losse inspiraties op de sprookjes) te schrijven.

Verwachtingen

Zoals ik al zei, schept een hervertelling wel bepaalde verwachtingen en dat is meteen een potentiële valkuil. Zorg ervoor dat er genoeg elementen van het oorspronkelijke verhaal in zitten dat voor de meeste mensen herkenbaar zijn. Sneeuwwitje? Praten met dieren, 7 dwergen, schoonheid, jaloezie, spiegel, appel, gif, heks. Assepoester? Feeën Peetmoeder, glazen muiltje, muizen, as, stiefmoeder, stiefzussen, vader gestorven, bal, prins, twaalf uur.

Dit betekent niet dat je elk element letterlijk moet nemen. Denk maar aan de Feeën Peetmoeder in Shrek. Een spiegel hoeft niet letterlijk te kunnen praten. Assepoester hoeft de prins niet pas op het bal te ontmoeten. En de lelijke stiefzussen hoeven helemaal niet zo lelijk te zijn. Misschien is het glazen muiltje wel een Hollandse klomp! Kortom, alleen jouw creatieve brein is de limit.