Het succes van je boek: A change of perspective!

Ik ben ervan overtuigd: iedere schrijver die achter zijn laptop aan het werken is aan zijn manuscript, zonder uitzondering, fantaseert ondertussen over het winnen van een grote, belangrijke literaire prijs! Je ziet jezelf bij wijze van spreken al op dat podium staan! Alle lof in ontvangst nemend.

---

Drang?

Misschien is dit een ‘bold statement’ om mee te beginnen, maar ergens is die grootheidswaanzin absoluut noodzakelijk om zo’n project aan te gaan én überhaupt af te maken. Je moet willen winnen, al is het maar van jezelf. Er is dus altijd sprake van een bepaalde bewijs- of geldingsdrang. Dat kan (bijna) niet anders.

Het goud

Iedereen die een boek heeft geschreven, verdient wat mij betreft ook een gouden medaille. Het is namelijk echt een monsteropgave, een proces van vele jaren met tal van te overkomen obstakels. Je moet jezelf volledig in de spiegel durven aankijken, jezelf emotioneel volledig overhoop halen en het proces in jezelf echt helemaal aangaan, tot in ‘the core’. Het schrijverschap is eigenlijk in de kern vrij destructief, ook al creëer je er daarna iets moois van. De voltooiing van het boek is, kortom, op z’n minst een overwinning op jezelf. En die overwinning is goud waard. Prijs of geen prijs. Het goud heb je al in handen op het moment dat je je eerste boek vasthoudt.

Manifestatie in materie

Ergens in iedere schrijver zit verder ook een bepaalde narcistische noodlijdendheid, een vurige wens om gezien en erkend te worden. Ook dat kan (bijna) niet anders. (Dat deel zit dus, voor alle duidelijkheid, ook in mij!) Anders zou het innerlijke werk en transformatieproces als zodanig wel volstaan. Nee! Voor de schrijver is het óók nodig om dit proces vast te leggen in materie, in de vorm van de creatie van een boek. Er is een behoefte om het innerlijke creatieproces in fysieke zin vast te leggen, over tijd en ruimte heen. Zodat het blijvend is, tastbaar. Een proces van manifestatie in materie.

Is het een succes?

Meestal doe je dat niet alleen voor jezelf. Dat doe je omdat je een urgentie voelt. Je wilt een boodschap meegeven of delen. Maar is het ook écht belangrijk dat veel mensen jouw boek lezen? Ik weet het niet. En wanneer is je boek een succes? Nu mijn debuutroman gepubliceerd is, vraagt iedereen dat aan mij: “Is het een succes?” Ik vind dat eigenlijk een verwarrende en moeilijke vraag. De vraag achter die vraag – en dat is de vraag die mensen écht bedoelen – is namelijk: “Wordt het boek goed verkocht?” Maar dat zijn twee heel verschillende dingen, althans voor mij. (Het proces is sowieso niet in geld uit te drukken, daar gaat het ook helemaal niet om. Wat mij betreft mist die vraag alleen al volledig de kern! Het gaat om transformatie, dat is de enige en echte weg naar het “goud”.)

Tot besluit

Om terug te komen op de vraag/vragen: ja! Voor mij is mijn boek absoluut een succes, terwijl de verkoop pas net is begonnen! Het gaat om de intentie. Voor mij ging dit boek over bewijzen aan mijzelf (jawel, daar heb je hem! Ting, ding, ding: bingo! De bewijsdrang! Ik zei het toch? Check the box.) dat ik een boek kon schrijven. Met dit boek ging ik leren schrijven, dát was mijn doel. Een kroon op een jarenlang en intensief transformatieproces. Ik deed dat vooral voor mijzelf. En als ik anderen ermee kan bereiken, is dat uiteraard mooi meegenomen. Dat waardeer ik ook enorm, het is heel bijzonder als je iemand kunt bewegen met jouw creatie, maar het was voor mij geen doel op zich. Met de (verkoop)cijfers ben ik dan ook niet tot nauwelijks bezig. Maar mijn succes, daarentegen, vier ik alom. Het kunnen delen van het boek in mijn omgeving is voor mij de helft van het plezier. 

De moraal

Je kunt vooraf natuurlijk nooit voorspellen welke uitwerking het boek uiteindelijk zal hebben en welke kant de bal op zal rollen… Met de juiste intentie doet dat er niet toe. Je bent er al, de rest is extra. Moraal van het verhaal: zorg er in ieder geval voor dat je je intenties goed zet, en ach, een beetje fantaseren mag altijd, toch?

Afbeelding

Over de auteur

Nicolette Heijkant (1983) werkte na haar rechtenstudie in Leiden bij een advocatenkantoor aan de Amsterdamse Zuidas. Zij was betrokken bij grote en bekende zaken, zoals de aandelenlease-affaire en het faillissement van DSB Bank. Nu werkt Heijkant in de algemene praktijk met een focus op strafrecht. Wekelijks heeft zij zittingen bij rechtbanken door het land. Haar ervaringen uit de advocatuur hebben als inspiratie gediend bij het schrijven van haar debuutroman “De Stagiaire”, die nu verkrijgbaar is in alle online winkels.