Afbeelding
Vervolg van het interview met auteur Judith Koelemeijer uit het eerste nummer van Schrijven Magazine van 2014. Het volledige artikel lezen? Bestel het nummer hier na.
‘Daar ben ik het niet mee eens. Schrijven over bekenden kan spanning oproepen, omdat de waarheid in het boek niet noodzakelijk de waarheid is zoals die door alle betrokkenen is beleefd. Annettes vader en broer wilden, nadat zij Hemelvaart hadden gelezen, niets in het verhaal veranderen. Maar twee van onze vroegere vriendinnen zeiden: dit is een roman, het is niet ons verhaal. Wrijving ontstaat, omdat je als schrijver altijd maar één werkelijkheid optekent. Maar er is niet één werkelijkheid, iedereen heeft zijn eigen versie.’
‘Nooit. En dat is ook niet nodig. In Duitsland zocht ik de man op die Annette had doodgereden. Ik ontmoette niet de schuldbewuste man die ik verwacht had aan te treffen. Hij kon zich Annettes sterfdatum niet eens herinneren. Even was ik teleurgesteld. En toen dacht ik: dit is het, zo gaat het leven dus. Het mooie van non-fictie is dat de werkelijkheid altijd anders is dan je verwacht. De werkelijkheid is ruw, ongerijmd, fantastischer dan je kunt bedenken. Ik zou nooit romans kunnen schrijven. De werkelijkheid is zó mooi, ik kan dit niet verzinnen.’
Door Hinke Hamer
Hoe kreeg Geus dit voor elkaar? Ze vertelt het in het komende nummer & geeft tips voor het schrijven van een serie.
De eerste zin is de belangrijkste van je verhaal. Lees de tips + opdrachten in het komende nummer van Schrijven Magazine!
Niet veel romans gebruiken de jij-persoon, waarom zou je dat doen? Je leest het in het komende nummer!
Over het vinden van inspiratie, het ontwikkelen van je eigen schrijversstem, en over de ziel van het personage.
In het komende nummer duiken we in de wereld van de historische roman!