Dit artikel is een vervolg op het essay van Guus Bauer uit het zesde nummer van Schrijven Magazine van 2016. Bestel het nummer hier na.
De juiste trend of aandacht
De moeizame weg naar een zekere erkenning is van alle tijden. Ferdinand Bordewijk, schrijver van titels uit de Nederlandse canon als Bint en Karakter, is decennialang in een door Edgar Allen Poe geïnspireerd genre blijven hangen. Bundelingen van zijn fantastische vertellingen werden door hemzelf gefinancierd, bleven onverkocht, mede ook door de deels vernietigende kritieken. Te veel het werk van een adept. Pas toen hij met Blokken (1931), een zeer compacte toekomstroman, aansloot bij de trend in die dagen om kritische tijdgeestromans te schrijven, kreeg hij zijn eerste erkenning, kwam de verkoop op gang. In de tussentijd hielden Ferdinand en zijn vrouw Johanna, een eveneens sterk bekritiseerde componiste, elkaar boven water, steunden elkaar onvoorwaardelijk.
De (beginnende) schrijver heeft meer dan ooit doorzettingsvermogen nodig, een rotsvast geloof in zichzelf, zonder daarbij zich af te sluiten voor welgemeende adviezen. Het vinden van een eigen stem, van de juiste vorm voor het verhaal is nog steeds het allerbelangrijkste. Daarna ben je voor een groot gedeelte afhankelijk van de gunfactor, maar ook critici hebben zo nu en dan behoefte aan ‘ontdekkingen’. Gerbrand Bakker (1962) is nu wereldwijd succesvol, mede ook door het winnen van de IMPAC Dublin Literary Award 2010, net als Müller in 1998. Bedenk dat hij met zijn klassieker Boven is het stil (2006) bij meerdere uitgevers heeft aangeklopt. Dat zijn nu op zeker spijtoptanten.
Frans Pointl (1933) debuteerde pas op 56-jarige leeftijd in 1989 met De kip die over de soep vloog. Een enkel tv-optreden, bij Adriaan van Dis, was in die dagen voldoende voor een massale verkoop. Er is altijd hoop. In een recensie in The New York Times van 5 augustus 2010 werd de Duits-Nederlandse schrijver Hans Keilson (1909-2011) uitgeroepen tot een geniale auteur, twee van zijn romans tot meesterwerken. Hij werd op honderdjarige leeftijd alsnog een hype. Schrijvers hebben de tijd, alle tijd van de wereld.