# 58 Metamorfose

Om je laatste zin heb ik hartelijk gelachen; Icarus denkt niet eens alleen aan hoe Ovidius het verhaal zal vertellen, maar zelfs aan hoe Vondel het zal vertalen! :thumbsup: Het maakt ook dat je tekst moet herlezen, want nu begrijp ik dat je teveel naar Vondel gekeken hebt, en wil ik ook dat hij Ovidius anders vertaald had ;) Het is een ingewikkeld spel met een hp die weet dat hij alleen in verhalen bestaat. En het is nogal een puzzel. Er zijn nog wat zinnen waarvan ik me afvraag wat ze nu eigenlijk echt betekenen en of je dat zo kunt zeggen, maar misschien moet ik daar nog eens op mijn gemak naar kijken. (Ik blijf ook vallen over het feit dat hybris als godheid aangesproken wordt; het is de menselijke hoogmoed jegens de goden; een buitengewoon slechte eigenschap, met buitengewoon slechte gevolgen.)

elysevdr, mooi! het zowel mythologisch als filosofisch. :) Goed gedaan.

Een detail. Twee spartelende benen... en de boer die ploegt gewoon door... het leven gaat zijn gang en weinigen hebben een vermoeden Elyse. ;) Hij viel dus in de Egeïsche zee... ik bijna in de Tyrreense... of was het nog een stukje Ligurische? Maar ik ben nu veilig thuis ook al was het even schrikken :p We houden straks een Breughelfeest :D Mooi geschreven dit stukje... echt!

Verrassende zelfreflectie van een filosofische Icarus, die zich bewust is van zijn inspirerende mythologische status. Niet alleen knap, maar ook mooi geschreven.

Spitsvondig! Ik kan het niet anders beschrijven...

Mooi beeldend geschreven. Icarus krijgt bijna goddelijke kwaliteiten maar wilde de mythe niet verloochenen. Mooi gevonden!

@ schrijvenmaar: Ik ben benieuwd naar je bevindingen nadat je nog eens op je gemak naar mijn zinnen gekeken hebt (en om welke zinnen het precies gaat) ;) Het is inderdaad een ingewikkeld spel. Dank voor je uitgebreide reactie! (Er bestond in de Griekse mythologie ook een godin Hybris. Zij was de personificatie van het begrip hybris. Ze bracht haar meeste tijd onder de stervelingen door.) @ Janp: Dank je wel!

@ Ryn: ik ben echt ontzettend blij dat je weer veilig thuis bent, je bent het achtste wonder van België... ;) Bedankt voor je subtiele reactie en compliment! :) :thumbsup: @ Marcker: hallo je bent er weer! :thumbsup: Dank voor je mooie compliment! @ Lilithx: dank je wel... :ninja: @ Anthony: dank je wel! (Als zoon van Thetis krijgt hij nieuwe kansen, wie weet gaat hij Achilles wreken. ;) )

Ik ken op zich het bestaan van de godin Hybris wel -vrijwel elke menselijke eigenschap is ergens in de oudheid wel verpersoonlijkt tot godheid- maar ik kan me niet herinneren haar ooit op dergelijke wijze aangeroepen gezien te hebben (en ik heb op zich wel een bovengemiddeld portie klassieken verwerkt). Belangrijker nog strookt het voor mijn gevoel gewoon niet met wat zij vertegenwoordigt. Het is hybris/ Hybris die mensen goden doet beledigen, met fatale gevolgen, want goden zijn nogal gevoelig voor beledigingen. Ik voel niet hoe jij de aanroep van deze overmoed hier in het verhaal past. Maar ik voel wel meer niet hoe jij het hier in het verhaal past. Hoe meer ik het lees, hoe vreemder het mij wordt, vrees ik. Is vooral natuurlijk mijn volstrek on-poetische inborst, die bij herlees steeds wantrouwiger tegenover fraaie formuleringen als de 'dolende eenzaamheid van het labyrinth' staat. Dat is mijn gebrek, velen laten zich er wel graag en blijvend door betoveren (ik wel graag, maar dat spat dan dus uiteindelijk altijd weer uit elkaar). Soms ook puur de inhoud: wat heeft Thetis er ineens mee te maken, bijvoorbeeld. Wat moet ik me erbij voorstellen dat zij hem voor zijn wedergeboorte opnieuw zal baren? Welke wedergeboorte uberhaupt? Wat mis ik nou allemaal?

Dag elysevdr, Ik heb de tekst niet gelezen, want weer over de woordenlimiet.

@ schrijvenmaar: '...maar ik kan me niet herinneren haar ooit op dergelijke wijze aangeroepen gezien te hebben...' Dat hoeft toch ook niet? Is het niet allemaal fantasie? Binnen die fantasie heb ik er zeker mijn logische gedachten bij, maar die ga ik hier niet allemaal uiteen zetten. (Een pb?) Maar je mist helemaal niets hoor lieve schrijvenmaar, het is allemaal een kwestie van perspectief en voorkeur, denk ik. @ Woodpecker: wat jammer Woody... 30 woorden teveel, je hebt gelijk. Ik las ooit (ergens op sol) dat het hier meer om een richtlijn gaat en de vorm belangrijker is. Natuurlijk sla ik daar een beetje van los, maar ik vond dat ik redelijk genoeg in de buurt zat. Ik zit er ook wel eens onder (zoals bij de vorige opdracht). Waarom breng je het zo streng? Het voelt alsof ik weer bij de bestraffende nonnen zit (dat is dan mijn frustratie). Moet ik hier een lesje van leren? Gewoon niet lezen is jouw keuze, lezen en kritiek geven is opbouwend, maar een reactie zonder lezen doet een beetje pijn. Als je echt vindt dat ik dat verdien, heb je daar waarschijnlijk zo je redenen voor. Ik stel jouw schrijfsels meestal erg op prijs.

@Woodpecker Gek eigenlijk. De 480 woorden of meer van Pim (die zich bovendien niet aan de opdracht hield) heb je blijkbaar wel gelezen.

@ schrijvenmaar: '...maar ik kan me niet herinneren haar ooit op dergelijke wijze aangeroepen gezien te hebben...' Dat hoeft toch ook niet? Is het niet allemaal fantasie? Binnen die fantasie heb ik er zeker mijn logische gedachten bij, maar die ga ik hier niet allemaal uiteen zetten. (Een pb?) Maar je mist helemaal niets hoor lieve schrijvenmaar, het is allemaal een kwestie van perspectief en voorkeur, denk ik. .

het is uiteraard helemaal een kwestie van smaak hoeveel vrijheid de fantasie krijgt, en jij bewandelt vaak zo'n schemergebied waar het net niet vreemd genoeg is om als puur absurd gelezen te worden, maar het ook net niet 'klopt' met 'normale' verwachtingen en daar is inderdaad perspectief en persoonlijke voorkeur doorslaggevend. Ik zeg je ook altijd gewoon wat ik vind, in de blinde veronderstelling dat je dat als een mening leest en mijn mening is er maar een tussen velen. De oudheid blijkt mijn gevoelige plek; kon ook al niet genieten van Stuvio's absoluut kunstige samenbrengen van Icarus, Pythagoras en Galenus. Als je tijd en zin hebt, ben ik wel benieuwd naar je uitleg ... zal bij deze bekennen dat ik in het verleden reeds velen verbaasd heb met het tonen van mijn on-poetische inborst, daar mijn studie en absolute passie dus wel klassieke poezie en haar Nachleben was -kennelijk maakt mijn brein een groot onderscheid tussen wat ik leuk vind om op te puzzelen en wat ik leuk vind om 'gewoon' te lezen (en ik lees jouw bijdragen hier nog met mijn 'gewone' verwachtingen).

De ontkenning van de hoogmoed. Wie hoger vliegen wil... wie hogere doelen heeft... is die per definitie hoogmoedig? Deze Icarus alvast niet... hij is niet zoals Achiles de zoon van Thetis die per se zijn vader wil overtreffen. Hij heeft een ander doel. Wat zoekt hij dan? Vrijheid... het licht... zijn eigen gemoedsrust? Wellicht. In elk geval vliegt hij hoog boven de afgunst uit die hem als hoogmoedig bestempelt. Hij ontsnapt ook aan het alledaagse... de boer ploegt verder... Is het waanzinnig wat hij doet? Ach... wat een scherts en wat een misverstand denkt hij bij zichzelf.

hoho, W, Achilles wil niet per se zijn vader overtreffen, er is sprake van een orakel dat Thetis een zoon zal baren die zijn vader zal overtreffen. Een selffullfilling prophecy, want hierdoor weigeren de goden die van deze voorspelling afweten haar te trouwen en trouwt ze een sterfelijke man, die voor een toch deels goddelijke zoon eenvoudig te overtreffen is. Elyses woordkeus 'behoorde' is dubieus, aangezien het feit dat Achilles dat wel deed, niets zegt over wat Icarus zou moeten doen, maar ik neem aan dat de suggestie is dat hij niet verondersteld wordt zijn vader te overtreffen, omdat Daedalus juist een in lager aanzien staande vrouw als moeder voor zijn zoon had, nl een slavin. Elyses' Icarus zal wel goed op de hoogte zijn van de verhalen en de tegenstelling tussen de moeders zo kunnen verzinnen ... al is het wel erg snel geformuleerd hier, zeker gezien de relatieve chronologie binnen de mythen die overhoop ligt, volgens mij. Zijn doel is volgens mij niets anders dan zijn verhaal vervullen, en dat is lastig, want hij weet dat dat geen prettig verhaal is. Waar haal jij afgunst vandaan? Is de suggestie dat hij in een volgend leven Achilles wil zijn? Vindt hij dat een prettiger verhaal?

Dag elysevdr, Het is niet persoonlijk bedoeld, maar zo kan het overkomen op een internetforum. Wat wel is persoonlijk is - voor mij dan - is dat ik het de uitdaging vind om binnen de limiet te blijven, dat dat moeite kost, maar ook nuttig en leerzaam is. Als een stukje niet binnen die limiet geschreven is, is - weer naar mijn mening, en niet meer dan dat - een reactie - negatief of positief - van nul en generlei waarde, want de schrijver heeft zichzelf niet echt uitgedaagd (weer naar mijn mening), zijn of haar grenzen niet opgezocht. @Ryn Klopt. Maar pim2000 gaf zelf aan dat hij niet aan de opdracht voldeed en stelde er een vraag bij. Ik heb naar mijn idee ook geen inhoudelijke reactie gegeven op zijn stukje, maar een 'meta-reactie', die behelsde dat ik van mening was dat ik het stukje niet geschikt achtte om te plaatsen en te bespreken op SOL.

Erg mooi, Eyse, het had van mij 2 x zo lang mogen zijn. "De landbouwer, de herder en de visser zullen geen acht op mij slaan wanneer ik de golven instort. Want wat zijn twee spartelende benen meer dan een detail in een compositie?" Dit deed mij aan het schilderij van Breugel denken, waarin de neerstortende Icarus een klein bijna onopgemerkt detail is. Ik doe zelf altijd mijn best om binnen de limiet te blijven. Lukt dat niet, dan ga ik proberen om binnen de limiet te komen. Lukt dat ook niet, dan ga ik geen nieuw stukje schrijven; jammer dan. Als het daardoor door sommigen niet gelezen wordt lig ik daar niet wakker van. Wat ik persoonlijk kwalijker vind is dat SOL nog steeds adverteert met 'gratis feedback van de schrijfcoach' op je werk, terwijl dat slechts bij hoge uitzondering gebeurt de laatste tijd.

Ik wil hier niet op reageren. Echt niet. Momenteel doe ik niet eens mee met de schrijfopdrachten. Shit! Ik doe het toch. Hoi Elyse, Naar mijn idee heeft feedback geven op dit forumonderdeel vaak te maken met interesse en zeker ook (vaak) het humeur van de feedbackgever. Daar is niets mis mee, zolang je dat maar in gedachte neemt. Zelf vind ik dit een topverhaal. Maar ook puur door het toeval dat ik momenteel een dichtbundel lees waarin alle legendes die je hier bij elkaar raapt ook zijn meegenomen. Dus ineens herkenning over iets wat mij normaliter omver kan lopen en waarvan ik vervolgens zou kunnen denken: verdomme kijk eens uit waar je loopt. Maar dus op dit moment, echt heel erg mooi Elyse. En verder denk ik niet dat er exact gekeken moet worden naar het aantal woorden. Maar wel snap ik de suggestie dat het een mooi streven is om wel te schrijven binnen de opdracht. Vandaar ook opdracht. En dan ook nog het gebrek aan reacties van de schrijfcoaches: Ja, jammer. Maar is er werkelijk iemand die denkt dat die reacties meer toevoegen dan die van collega amateurschrijvers? Ik twijfel daar ernstig over. Ik wil dolgraag weer meedoen. Maar reacties zoals in deze draad weerhouden mij behoorlijk. Erg jammer. (Ja, ik besef dat ik ook een zeikerd ben doordat ik deze reactie plaats.) Groet, Annemieke

Naar mijn idee heeft feedback geven op dit forumonderdeel vaak te maken met interesse en zeker ook (vaak) het humeur van de feedbackgever. Daar is niets mis mee, zolang je dat maar in gedachte neemt.

Beste Elyse, Ik heb tot nu toe niet gereageerd omdat ik ervan uitging dat mijn reactie niet leerzaam zou zijn en ik ga ervan uit dat iedereen die op dit forum zit, juist dat als doelstelling heeft. Maar zoals Annemieke verwoord heeft het feedback geven ook te maken met interesse en (voeg ik er dan nog aan toe) bij mij heeft het ook te maken wat de schrijver er mee doet. Mijn humeur/ stemming heeft er niet zoveel mee te maken. Hoewel ik nu heerlijk uitgeslapen ben! :D Ik heb jouw verhaal dus zeker met interesse gelezen, meerdere keren zelfs. Het enige beeld dat bij me binnenkomt is het stukje dat Bart Snel aanhaalt. Het schilderij van Breughel heb ik voorbij zien komen toen ik op afbeeldingen van Icarus googlede en werd waarschijnlijk onbewust weer opgeroepen. Maar ik herkende het pas na Bart zijn reactie. Vreemd genoeg intrigeerde jouw verhaal me enorm juist door dit beeld met die spartelende benen. Helaas is mijn gebrek aan kennis van alle andere genoemde figuren te beperkt om meerdere beelden te vormen en krijg ik het verhaal niet helder. En het triggert me niet genoeg om alle personages te googlen. Mag mijn algemene feedback deze week eruit bestaan dat hoewel de schrijver zijn fantasie onbeperkt is, hij/zij er rekening mee moet houden dat de lezer zich 'thuis voelt' in die fantasie wereld die de schrijver schetst? M.i. moet de lezer genoeg herkenningspunten hebben om voldoende beeld te kunnen vormen van het verhaal zodat de lezer er iets mee kan. Die invulling kan natuurlijk wisselend zijn, dat is juist interessant. Ervan uitgaande dat geen enkele schrijver schrijft puur voor zichzelf anders publiceert men niet op dit forum. Ik ben me ervan bewust dat juist mijn onkunde op het gebied van mythologie de oorzaak is dat ik hier geen beeld kan vormen. Natuurlijk heb ik je zoals altijd, met interesse gelezen en juist de wisselende, onderbouwde reacties zijn voor mij erg leerzaam. :nod: En daarom, hoewel hun reacties altijd welkom zijn, heb ik geen schrijfcoach nodig voor leerzame reacties! :)

Ik heb tot nu toe niet gereageerd omdat ik ervan uitging dat mijn reactie niet leerzaam zou zijn en ik ga ervan uit dat iedereen die op dit forum zit, juist dat als doelstelling heeft. Mag mijn algemene feedback deze week eruit bestaan dat hoewel de schrijver zijn fantasie onbeperkt is, hij/zij er rekening mee moet houden dat de lezer zich 'thuis voelt' in die fantasie wereld die de schrijver schetst? M.i. moet de lezer genoeg herkenningspunten hebben om voldoende beeld te kunnen vormen van het verhaal zodat de lezer er iets mee kan. Die invulling kan natuurlijk wisselend zijn, dat is juist interessant. Ervan uitgaande dat geen enkele schrijver schrijft puur voor zichzelf anders publiceert men niet op dit forum. En daarom, hoewel hun reacties altijd welkom zijn, heb ik geen schrijfcoach nodig voor leerzame reacties! :)

Hoe / in hoeverre een verhaal overkomt is volgens mij de allerbelangrijkste feedback! Of het nu een detail is dat vaag blijft, een verwachting die onvervuld blijft, of een verhaal waar voor de lezer helemaal geen touw aan vast te knopen is, dat is relevant voor een schrijver. Uiteraard bepaalt die vervolgens zelf in hoeverre dat aan zijn verhaal en in hoeverre dat aan de lezer ligt. Niet iedereen kan, wil of hoeft alles te begrijpen of mooi of leuk of interessant te vinden. Niet iedereen schrijft voor iedereen. Maar op het forum laten we het wel aan iedereen lezen en stellen we ons dus open voor iedereens reactie.

Ik heb tot nu toe niet gereageerd omdat ik ervan uitging dat mijn reactie niet leerzaam zou zijn en ik ga ervan uit dat iedereen die op dit forum zit, juist dat als doelstelling heeft. Mag mijn algemene feedback deze week eruit bestaan dat hoewel de schrijver zijn fantasie onbeperkt is, hij/zij er rekening mee moet houden dat de lezer zich 'thuis voelt' in die fantasie wereld die de schrijver schetst? M.i. moet de lezer genoeg herkenningspunten hebben om voldoende beeld te kunnen vormen van het verhaal zodat de lezer er iets mee kan. Die invulling kan natuurlijk wisselend zijn, dat is juist interessant. Ervan uitgaande dat geen enkele schrijver schrijft puur voor zichzelf anders publiceert men niet op dit forum. En daarom, hoewel hun reacties altijd welkom zijn, heb ik geen schrijfcoach nodig voor leerzame reacties! :)

Hoe / in hoeverre een verhaal overkomt is volgens mij de allerbelangrijkste feedback! Of het nu een detail is dat vaag blijft, een verwachting die onvervuld blijft, of een verhaal waar voor de lezer helemaal geen touw aan vast te knopen is, dat is relevant voor een schrijver. Uiteraard bepaalt die vervolgens zelf in hoeverre dat aan zijn verhaal en in hoeverre dat aan de lezer ligt. Niet iedereen kan, wil of hoeft alles te begrijpen of mooi of leuk of interessant te vinden. Niet iedereen schrijft voor iedereen. Maar op het forum laten we het wel aan iedereen lezen en stellen we ons dus open voor iedereens reactie.

:thumbsup: :nod: :{}

Wat ik persoonlijk kwalijker vind is dat SOL nog steeds adverteert met 'gratis feedback van de schrijfcoach' op je werk, terwijl dat slechts bij hoge uitzondering gebeurt de laatste tijd.

Bart, bovenstaande opmerking vind ik ongepast en niet getuigen van respect voor het werk dat ik/wij schrijfcoach(es) voor jullie doen. In de eerste plaats voorzien we jullie van leuke schrijfopdrachten. Althans, ik probeer mijn best daar toch voor te doen. Wat ik het belangrijkst vind aan deze opdrachten is dat jullie aan het schrijven gezet worden, en dat jullie ELKAAR vinden in het schrijven. De uiteindelijke commentaren van de coaches zijn hierbij van minder belang. Bovendien is het erg moeilijk, zeker bij populaire opdrachten, iedereen van commentaar te voorzien. Je hebt geen idee hoeveel tijd hierin kruipt, en wij doen dat ook allemaal op vrijwillige basis hoor. Voilà. Hierbij een verdedigend woordje namens mezelf, de opdrachtgever van deze wekelijkse schrijfopdracht. Wegens tijdsgebrek had ik Frank Noë, de hoofdredacteur, gevraagd of hij in mijn plaats commentaren wilde leveren. En dat heeft hij gedaan. Wat ik wel wil voorstellen, Bart, is dat als je werkelijk een keer in de knoop zit met een tekst, en je echt niet voldoende hebt aan de feedback van de tientallen andere forumgangers, en je voor de zoveelste keer geen feedback van mij/ons hebt gekregen op je werk, je bij uitzondering me je tekst in een persoonlijke mail mag toesturen. Doe dat dan maar aan write@manamahouse.com Ik hoop je hiermee verder geholpen te hebben?

Wat ik persoonlijk kwalijker vind is dat SOL nog steeds adverteert met 'gratis feedback van de schrijfcoach' op je werk, terwijl dat slechts bij hoge uitzondering gebeurt de laatste tijd.

Bart, bovenstaande opmerking vind ik ongepast en niet getuigen van respect voor het werk dat ik/wij schrijfcoach(es) voor jullie doen. In de eerste plaats voorzien we jullie van leuke schrijfopdrachten. Althans, ik probeer mijn best daar toch voor te doen. Wat ik het belangrijkst vind aan deze opdrachten is dat jullie aan het schrijven gezet worden, en dat jullie ELKAAR vinden in het schrijven. De uiteindelijke commentaren van de coaches zijn hierbij van minder belang. Bovendien is het erg moeilijk, zeker bij populaire opdrachten, iedereen van commentaar te voorzien. Je hebt geen idee hoeveel tijd hierin kruipt, en wij doen dat ook allemaal op vrijwillige basis hoor. Voilà. Hierbij een verdedigend woordje namens mezelf, de opdrachtgever van deze wekelijkse schrijfopdracht. Wegens tijdsgebrek had ik Frank Noë, de hoofdredacteur, gevraagd of hij in mijn plaats commentaren wilde leveren. En dat heeft hij gedaan. Wat ik wel wil voorstellen, Bart, is dat als je werkelijk een keer in de knoop zit met een tekst, en je echt niet voldoende hebt aan de feedback van de tientallen andere forumgangers, en je voor de zoveelste keer geen feedback van mij/ons hebt gekregen op je werk, je bij uitzondering me je tekst in een persoonlijke mail mag toesturen. Doe dat dan maar aan write@manamahouse.com Ik hoop je hiermee verder geholpen te hebben?

Beste Joey, Ik denk dat ik een idee heb hoeveel tijd er in zit en die tijd wordt enorm gewaardeerd. Maar met alle respect, en dat meen ik, je hebt volgens mij niet goed gelezen wat ik schreef. Ook al komt er helemaal geen feedback van de schrijfcoach, jammer, maar daar kan ik mee leven. Er zit op dit forum erg veel talent, en gelukkig wordt vrijwel elke bijdrage door meerdere 'klasgenoten' gelezen en beoordeeld. Intussen krijg ik regelmatig op mijn facebook-tijdlijn een uitnodiging om mee te doen aan de wekelijkse schrijfopdracht omdat iedereen gratis professionele feedback krijgt. Dáár zit mijn kritiek. Als je een website in de lucht houdt waarbij 'schrijven' centraal staat, loop je het risico dat wat je schrijft serieus wordt genomen. Ik heb vaak niet de indruk dat men zich bewust is van dat risico. Dus het was niet persoonlijk. Dit wel: Ik zou het van respect getuigen als je, vóór dat je woorden in de mond neemt als 'ongepast' en 'niet getuigen van respect', eerst even goed leest waar het om gaat. ;)

Beste Bart Ik wist best waar het om ging. Je was bovendien niet de eerste en de enige met deze kritiek. In elk geval: SOL zal vanaf nu geen promotie meer maken voor gratis feedback. Dat haalt de druk van onze schouders (schrijfcoaches) en dat geeft ons de vrijheid om, wanneer het ons past, jullie van feedback te voorzien. Hartelijke groet uit Ikaria!

Beste Bart Ik wist best waar het om ging. Je was bovendien niet de eerste en de enige met deze kritiek. In elk geval: SOL zal vanaf nu geen promotie meer maken voor gratis feedback. Dat haalt de druk van onze schouders (schrijfcoaches) en dat geeft ons de vrijheid om, wanneer het ons past, jullie van feedback te voorzien. Hartelijke groet uit Ikaria!

:thumbsup:

Beste Joey en 'klasgenoten' Ik ben blij dat alle frustraties er nu uit zijn en ik dank iedereen voor de aandacht en/of (toch ook) complimenten; toen ik mijn Icarus schreef was ik me echt van geen kwaad bewust... Ik snap het allemaal best, hoewel mijn verhaaltje inmiddels een platform is geworden dat mij een beetje overhoop gooit. :crybaby: Ik sta open voor alle kritiek en commentaar, anders zou ik inderdaad niet op een forum verschijnen. Géén reactie is ook goed, er zitten maar 24 uur in een dag en iedereen doet wat mogelijk is. Ik ben zelf een koala en stel me geregeld vragen over het verdwijnen van de tijd. Bovendien is het internet op deze verdomde berg al sinds een week met de rukwinden meegevlogen en zit ik nu op mijn telefoontje te prutsen. Vandaar deels mijn karige aanwezigheid in deze draad. Maar, lieve Joey, nu je toch al meerdere keren mijn 'metamorfose' hebt aangeklikt, vraag ik mij toch stiekem af of je behalve al het commentaar ook mijn tekst gelezen hebt. Toen ik zag dat er, zelfs twee keer, een reactie van jou was, was ik blij verrast en heel benieuwd. Maar oh zo zielig: veel woorden over en weer, maar geen woord over mijn verhaaltje. Op mijn eigen platformpje. Dat is toch zelfs voor mij wel curieus. Ik heb er, de 30 overgekookte woorden ten spijt Woody, mijn ziel en zaligheid in gestopt, hetgeen ik (zoals iedereen hier denk ik) altijd doe als ik schrijf. Mijn liefde voor woorden en voor mijn moedertaal (ondanks het feit dat ik nooit verder ben gekomen dan lagere school Nederlands) is te groot om er ooit met mijn petje naar te gooien. Ik denk overal altijd ernstig over na en er zit altijd wel een diepere gedachte achter mijn spinsels. Voor mij zat de uitdaging van deze opdracht meer in de innerlijke monoloog dan in 30 woorden minder. Maar wat mij betreft mag iedereen bij de tweede alinea beginnen met lezen, dan zit ik 12 woorden onder de limiet. Alleen gaat dan de betekenis achter het hekwerk van de kolder een beetje de mist in, maar daar valt denk ik mee te leven. Ik weet niet waar de literaire wereld het eerst aan ten onder zal gaan; aan het niet 'killen van je darlings', aan het negeren van de innerlijke monoloog of aan mythische figuren die zich niet aan conventies houden (zoals de mijne o.a.). Ik geef toe, ik hou niet van standaard en nog veel minder van onrechtvaardigheid. Icarus wordt als dom en hoogmoedig bestempeld terwijl zijn alom geloofde vader uit afgunst zijn eigen neef heeft vermoord. Ik gun de miskende Icarus meer nobelheid en wens hem die metamorfose in de Metamorphosen van Ovidius toe. Hij sterft niet door hoogmoed, maar als een held door Joey's mooie eiland zijn rechter vleugel te schenken en zich daarmee vrijwillig in zee te storten. Hij weet (zoals schrijvenmaar terecht opmerkte) dat hij slechts in verhalen bestaat en kent zijn lot. Maar hij gunt het de goden, noch de mythe, niet zijn dood volgens de voorgeschreven kapriolen tegemoet te gaan. Is dat nou echt zo'n warrige gedachte? En ja dan nog, inderdaad Bart, de knipoog naar het schilderij van Breugel. 'En de boer die ploegde voort...' (Dank ook voor je fijnzinnige begrip Ryn.) Marietje zei ergens hierboven dat een schrijver de lezer voldoende duidelijkheid moet geven, dat doe ik waarschijnlijk niet, althans niet op de gebruikelijke manier. Ik wil graag duidelijk zijn, maar ik zie zelf die onduidelijkheid weer niet zo. En sommige lezers volgen me wel. Dus wie is 'de lezer'? Ik vrees dus toch dat ik voor bepaalde lezers een raadsel zal blijven. Mijn lievelingsboek op school was 'L'écume des jours' van Boris Vian. En mijn vader zei: 'Alles wat je kan bedenken is werkelijkheid.' Hij legde mijn kinderhoofd wiskundig uit waarom we ooit, op een dag, in de tijd zullen kunnen reizen. Maar hij schreef ook sprookjes over een verwaand wasknijpertje en de paddenstoelen-eikenblaren-soep van kabouter puntbaard... Het is weer niet gelukt om kort te blijven, maar dit keer kon ik echt niet anders. En dat op mijn telefoontje. Wat zou ik vanavond graag met Icarus en Achilles een flesje wijn wegtikken! Maar nee, ik ga me verdiepen in het tekenen van kikkerdril en zeemeeuwen voor mijn kinderboekje. Ook leuk. Ik wens iedereen hoe dan ook nog heel veel schrijf- en leesplezier toe. Groetjes Elyse :{}

Dat klinkt als een afscheid Elyse, en dat zou wel jammer zijn want jij kan prachtig en beeldend schrijven. Onlangs was ik bij een therapeut die mij het verschil uitlegde tussen beelddenkers en begripsdenkers, ik denk dat jij in de eerste categorie valt. Niemand is voor 100% beeld- of begripsdenker (gelukkig) maar problemen met communicatie komen voort uit het feit dat ze de wereld anders waarnemen en anders uitleggen. Dat kan ook verklaren waarom de een wel resoneert met jouw gedichten en een ander niet, ik zou daar verder geen punt van maken. Anyways, ik hoop dat je het schrijfplezier hebt behouden en veel plezier met het tekenen van de kikkerdril!

zoals gezegd: de schrijver bepaalt of het aan zijn verhaal ligt of aan de lezer ... blijf schrijven en genieten en laat ons alsjeblieft af en toe meegenieten of ploeteren, hoe het maar uitpakt (dan proberen wij je achtertuintje minder te misbruiken voor de algemene discussies die soms per ongeluk ontstaan ;) )

Wat een heerlijk stuk. De waanzin van een kunstenaar. De konigin parend met een beest. Je zet de vader mooi neer en trekt me in het verhaal. Heerlijk te lezen en genoten van je stukje. In jet midden ging de vaart er een beetje uit met de beschouwing, maar het einde maakte het weer goed. :)