#503 1961-1989

Mooi verhaal(d). Goed tijdsbeeld in een betrekkelijk klein aantal woorden neergezet. Wat mij betreft mag je de laatste alinea schrappen, maar tja, dat ben ik. 😀

Goed verhaal, Schmetterling. Het moet een ingrijpende ervaring geweest zijn om elkaar na zoveel tijd "normaal" te kunnen ontmoeten.
De laatste alinea voegt voor mij ook niet veel toe. Je zou het eventueel wel als inleiding kunnen gebruiken. Het zou mij als lezer wel meteen in het verhaal trekken.
Bijvoorbeeld:
Nooit eerder begreep ik wat die waterige ogen betekenden van mijn partner, telkens hij Hildegard Knef of Marlène Dietrich hoorde zingen: Ich hab’ noch einen Koffer in Berlin. Hoe dikwijls heb ik Peter zijn verhaal horen vertellen?

Hadeke en Fief, vielen Dank met jullie reactie.
Hadeke, het woordenaantal was beperkt, dus gold In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister, waarbij ik niet wil gezegd hebben dat ik een meesterlijk verhaal heb geschreven :-).
Fief, niet erg, maar je hebt mij verward met Virtuosu. Ik vind zelf niet dat het slot van mijn verhaal het begin kan zijn omdat pas na het gebeuren met Wolfgang het besef komt hoeveel Berlijn voor Peter wel degelijk betekende. 

Oeps, Schmetterling. Ik heb het aangepast.

Hoi Schmetterling, 

Heel mooi! Je wisselt een inleiding van de personages en hun omstandigheden goed af met de periode waarin de muur hen scheidt. Sowieso is een geschiedkundig moment van uitzinnige vreugde een goede setting voor een veelbelovende, mooie reünie, want dat heeft relatief weinig introductie nodig. De aanleiding en de sfeer kennen we dan namelijk meestal wel uit de geschiedenisles. Juist omdat je de tijd neemt de personages te introduceren en dan overschakelt naar een setting met een sfeer die voor zich spreekt, is dit slot met deze gekozen woorden:
Beide mannen blijven elkaar omhelzen. Het duurt eindeloos, misschien wel drieëntwintig minuten lang, één minuut voor elk jaar dat ze elkaar niet konden ontmoeten. Op de grond liggen de twee borden met hun namen over elkaar. 

extra beeldend, mooi gekozen en komt het echt binnen. 

Knap gedaan! 

Groet, 

Nadine

Dank je Nadine voor je immer snelle feedback en het compliment. Fijn hoe ik je mee in het verhaal heb kunnen trekken. 

Heel mooi verhaal, goed geschreven. Wel vroeg ik mij steeds af wie de hoofdpersoon was, welke rol hij/zij was. Pas in de laatste alinea kwam dat antwoord.

En: hoe wist je op dat moment dat het een iconische foto was? Blijkt zoiets niet pas na verloop van tijd? 

Laura, dank voor de reactie. Het klopt uiteraard dat het pas later een iconische foto werd, ik heb de zin aangepast. 

Duitsers, het is me wat! :)

GG!

Viele kleine Leute die in vielen kleinen Orten viele kleine Dinge tun, können das Gesicht der Welt verändern. 
 

Mooi Schmetterling! Taalzeurtje: woorden uit andere talen in een Nederlandstalige tekst mogen cursief. (Endlich, Mensch)
 

Danke, Charles. Mooi citaat. Woorden in andere talen schrijf ik altijd cursief, maar omdat ze hier deel uitmaken van een dialoog vind ik het zo beter.