Een beter verhaal met een minimum woordenaantal

Tijdens de NaNoWriMo stuitte ik op een voor mij nieuw probleem: mijn verhaal was af terwijl ik nog een anderhalve week en iets meer dan 14.000 woorden te gaan had. Wat moest ik doen? Stoppen?

Deelnemers aan schrijfwedstrijden hebben vaak met het omgekeerde probleem te maken: hoe blijf je ónder het maximale woordenaantal? Je schrapt met pijn in je hart alles wat niet echt noodzakelijk voor je verhaal is, ondertussen jezelf voorhoudend dat door het afnemen van de lengte je verhaal alleen maar beter wordt.

Eigenlijk is het behalen van een minimaal woordenaantal geen groot probleem. Niet als je, zoals bij de NaNoWriMo, met je eerste versie bezig bent. In zo'n geval kun je het streefgetal van 50.000 woorden juist in je voordeel laten werken. Op zo'n moment geldt namelijk niet 'hoe korter, hoe beter' maar 'hoe langer, des te meer materiaal heb je om naderhand uit te kiezen'. Het is net als bij het maken van een speelfilm, ook daar sneuvelen in de montagekamer vele meters materiaal. Stop dus niet met schrijven als je verhaal een mooi afgerond einde bereikt heeft. Ja, maar waarover moet ik dan nog meer schrijven? Ik heb je toch gezegd dat mijn verhaal af is? Nee, je verhaal is niet af. Je verhaal is nooit af. Je verhaal laat slechts een klein stukje zien van een veel grotere wereld. Verken die wereld, het maakt je verhaal een stuk echter.

Wat ging er vooraf?

Voordat je verhaal begint, is er al het één en ander gebeurd. Hoe is bijvoorbeeld je hoofdpersoon die meedogenloze autocoureur geworden en waarom hangt er aan zijn achteruitkijkspiegel een vergrootglas? Ook als je zijn jeugd niet als flashbacks laat terugkomen, weet jij als schrijver waarom je personage bepaalde keuzes maakt. Je diept er je karakter mee uit.

Diep locaties en bijfiguren uit

Waarom staat er in die uithoek van het racecircuit een tribune? En waarom zit er, behalve dat ene jongetje, nooit iemand op? Schrijf eens op wat het jongetje doet als hij na een wedstrijd naar huis gaat. Het zal niet de eerste keer zijn dat een bijfiguur een cruciale rol in een boek krijgt doordat de schrijver na is gegaan wat zijn verhaal is.

Missen er scenes?

Zelfs tijdens zo'n drukke maand als de NaNoWriMo is er tijd om je verhaal een keer door te lezen. Ruim halverwege je boek even de tijd in om te controleren of er hier en daar niet wat extra verwikkelingen of informatie nodig zijn.

Maak een doorstart

Is het einde dat je hebt geschreven echt het einde van je boek? Of overleeft je coureur de crash in de tribune en krijgt hij de kans om zijn fouten recht te zetten? Verras jezelf en je lezer.

Alternatieve eindes

Houd in je achterhoofd dat dit de conceptversie van je verhaal is. Nu kun je nog voluit experimenteren. Is dit einde het beste wat je er uit kunt halen? Neem midden in het verhaal een andere afslag en kijk waar deze uitkomt.

En toen?

Een verhaal laat maar een stukje van een werkelijkheid zien. Nadat het boek uit is, gaat het leven van je hoofdpersoon verder (of als je hoofdpersoon wel omkomt bij de crash, die van de bijfiguren). Wat gebeurt daarmee? Zit er een vervolgverhaal in?

Stel jezelf een minimum woordenaantal, ook als je je novelle niet tijdens de NaNoWriMo-maand schrijft. Schrijf verder dan je verhaal lang is. Je zult merken dat er altijd nog genoeg is om over te schrijven. En gelukkig maar. Kun je ook dit jaar weer tegen je schrijfbuddies op het TGIO-feest zeggen dat je die 50.000 woorden gehaald hebt.

Door: Olivier Sted Wil je meer van Olivier lezen, bezoek zijn website.