Madd, Ik voel, ruik en proef een verlaten strand en de zee in jouw kwatrijn. Heerlijk! Je opmerking 'een teveel' eronder, snap k echter niet.

Oneindige stranden met verten, waaiende winden waar hoge golven met witte krullen het zand vinden. Ik versta de zoute taal, ik vertel mijn verdwaalde woorden aan het zand en zout, ik wil er altijd zijn, mij verbinden.

Hallo Maddbrug, Je zet hier een mooi dromerig beeld neer. Ik denk wel dat het kernachtiger kan door nog wat woorden te schrappen en eventueel te vervangen. Er staat bij voorbeeld drie keer 'ik', vrij kort na elkaar. Verder vind ik persoonlijk het 'verbinden' niet zo geslaagd. Ik zou liever zien dat je die 'verbinding' oproept, in plaats van die rechtstreeks te benoemen. Succes! Groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal

heerlijk beeld

Oneindige stranden, wegwaaiende winden hoge golven, witte krullen die het zand vinden. Ik versta de zoute taal, spreek verdwaalde woorden tegen verliefde zandkorrels die zich willen binden. Bij deze versie twee, mevrouw Schrijftaal. Ik had het versje tweemaal geplaatst, ik plaats deze versie onder de andere waar meer reactie werden geplaatst.

Ah, Maddbrug, deze versie is inderdaad een stuk beter, directer. Vooral de laatste regel kan me bekoren! Goed gedaan, groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal