#44 - Groei
Het ging goed met je. Dat vertelde je. Je had besloten om non te worden. Voor altijd de rust om gewoon na te denken. De kalmte van rituelen zou over je neerdalen. En je wilde een schakelbrommer. Daar moest je hard om lachen. Ik lachte maar een beetje met je mee. Het was allang fijn dat je lachte. We zaten in een kantine. Achteloos stak je een sigaret op. Wie ging jou wat verbieden? Je lachte weer, heel bitter deze keer.
Een aantal jaar eerder heb ik je zien afglijden in de duisternis. Je deed geen gordijnen meer open. Het was altijd nacht in jouw leven. Met afhangende schouders zat je in je stoel. Je keek maar een beetje. Die dag dat ik bij je kwam en dat er door het hele huis lege wijnflessen stonden, je had geprobeerd jezelf dood te drinken maar het was niet gelukt. Je vond niet dat je naar een dokter toe hoefde te gaan. Je was hooguit een klein beetje gedeprimeerd. Dat kon iedereen toch overkomen?
Toen je op een dag met je hoofd door een raam ramde en vervolgens naar buiten probeerde te springen was de maat vol. Ik heb je in de auto gezet en meegenomen naar de Spoedeisende hulp. De verwondingen vielen mee. Maar je mocht blijven slapen op de Paaz want je was een crisisgeval. Je protesteerde niet. Je ging gewoon in een stoel zitten en je keek een beetje om je heen.
Via de Paaz verhuisde je naar een reguliere instelling. Een gesloten afdeling. In de kantine vertelde je me dat je met een theekopje geen zelfmoord kon plegen. Je flikkerde er eentje op de grond en begon met een scherf over je polsen heen en weer te krassen. Er gebeurde inderdaad weinig.
De psychiater vertelde dat iedereen gek kan worden. Gekheid bleek een gevalletje van domme pech. Het was niet bijzonder. Soms komt iemand erbovenop. Soms blijft iemand er in hangen. Jij bleef er in hangen.
Op een mooie zomerse dag ben je de deur uitgewandeld, zo de gesloten afdeling af. Niemand had het zien aankomen. Het ging relatief goed met je. Dat werd gezegd door jouw begeleiding. Niemand snapte het. Je bent gesprongen. Misschien is het beter, je hebt jouw rust gevonden.
Bij elke groei die ik mee
Lid sinds
10 jaar 3 maandenRol
Johanna B, Triest verhaal.
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
@Johanna, in eerste instantie
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Zo Johanna, dat is niet mis,
Lid sinds
12 jaar 10 maandenRol
het leek even
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Johanna, een heel mooi en
Lid sinds
10 jaar 2 maandenRol
Johanna, ik heb je verhaal nu
Lid sinds
12 jaar 4 maandenRol
@Richard, Af en toe, om
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Een Trampoline in een
Lid sinds
10 jaar 3 maandenRol
Richard, Limburg is groot
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Mooi verhaal. Ik ben het
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Wow, wat een mooi verhaal,
Lid sinds
11 jaar 5 maandenRol
Ik schrok letterlijk op van
Lid sinds
13 jaarRol
Triest verhaal maar heel goed
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
bartsnel schreef: Johanna, ik
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
W Rynlandt schreef: Johanna,
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Mili schreef: @Johanna, in
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
@Odile, Het was inderdaad een
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Johanna, ik heb weinig
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
@Liltihx, Het was niet de
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Heftig. Heel goed beschreven.
Lid sinds
15 jaar 5 maandenRol
Wow! Knap geschreven in de
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
@Marietje, Zoals jij het zegt
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
@Tja, Dank je.
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
@ Johanna B Knap en
Lid sinds
9 jaar 11 maandenRol
@Virtuosuo, Nooit een
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
@johanna B, Ik vind dit een
Lid sinds
10 jaar 6 maandenRol
Zo, wat een heftig verhaal.
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
@Lucius, Dank je voor jouw
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol