Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

M'n of mijn?

Moet je in een verhaal - wat je voor literair wil laten doorgaan - wel "m'n" gebruiken? Ik zit daar nu mee. Ik denk dat ik er "mijn" van maak, omdat "m'n" ook niet zo mooi staat. Wat vinden jullie?

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ooit gebruikte ik gigaveel afkortingen, z'n, m'n, 'r, 't, weet ik veel wat nog meer :P zie dit topic voor het negatieve antwoord op de vraag xD (oud topic, ik weet 't, kon jij ook niet weten)

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zou ook gewoon het volledige woord gebruiken, \niet afkorten dus. Komen de mensen op een gegeven moment toch in de war mee.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als je de spellingchecke aanzet, zie je dat er een opmerking over is: spreektaal. je kunt dan ook nog uitleg vragen, maar volgens mij wordt het altijd afgeraden. het scheelt één handeling met intikken, dus waarom niet zoals de regeltjes zijn? gewoon: mijn en geen m'n.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hé, Pluis, dat is helemaal waar, tenzij te twee bekakte personen met een hete aardappel in hun keel tegen elkaar laat spreken.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Om eens een dissidente mening te plaatsen... "M'n" en "z'n" zijn geen afkortingen, het zijn verkorte vormen van "mijn" en "zijn", zoals "je" en "we" verkorte vormen zijn van "jij" en "wij". De enige reden dat ze met een weglatingsteken worden geschreven is dat we de doffe e als een scherpe e zouden lezen in "men" en "zen". Deze verkorte vormen niet gebruiken betekent een verschraling van de taal, want volle en verkorte vormen hebben een verschillend gewicht in de zin en geven dus een verschillende betekenis aan de zin. Maar dit is dus een dissidente mening, de meeste redacteurs zullen alle m'n en z'n systematisch 'verbeteren'.