M'n of mijn?

Moet je in een verhaal - wat je voor literair wil laten doorgaan - wel "m'n" gebruiken? Ik zit daar nu mee. Ik denk dat ik er "mijn" van maak, omdat "m'n" ook niet zo mooi staat. Wat vinden jullie?

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als je de spellingchecke aanzet, zie je dat er een opmerking over is: spreektaal. je kunt dan ook nog uitleg vragen, maar volgens mij wordt het altijd afgeraden. het scheelt één handeling met intikken, dus waarom niet zoals de regeltjes zijn? gewoon: mijn en geen m'n.
5 juni 2008 - 23:04

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Om eens een dissidente mening te plaatsen... "M'n" en "z'n" zijn geen afkortingen, het zijn verkorte vormen van "mijn" en "zijn", zoals "je" en "we" verkorte vormen zijn van "jij" en "wij". De enige reden dat ze met een weglatingsteken worden geschreven is dat we de doffe e als een scherpe e zouden lezen in "men" en "zen". Deze verkorte vormen niet gebruiken betekent een verschraling van de taal, want volle en verkorte vormen hebben een verschillend gewicht in de zin en geven dus een verschillende betekenis aan de zin. Maar dit is dus een dissidente mening, de meeste redacteurs zullen alle m'n en z'n systematisch 'verbeteren'.
15 maart 2016 - 16:52