Een gesprekje tussen caracters, hoe correct te schrijven?

Daar sluit ik me bij aan, Dargor. :) Bovendien... op internetfora mis je de lichaamstaal van mensen en daardoor kunnen sommige opmerkingen totaal verkeerd vallen. Vandaar dat ik altijd veel smiley's gebruik, maar toch dekt dat meestal de lading niet.

Ik bedoelde iniedergeval niet om een "als je het alleen over mijn spelfouten kan hebben dan flikker je maar op uit dit topic" reactie te geven. Ik bedoelde gewoon dat ik wel weet dat er spelfouten in zitten, maar dat geeft nu even niet. inderdaat filterd Word veel spelfouten eruit, maar niet allemaal. maar als ik dislectie heb, dan kan ik soms niet uit dingen komen. als iets met een t moet kan ik echt niet begrijpen waarom je het niet met een d kan schrijven hoor. Ik schrijf het dan en soms filterd word het eruit, soms niet.

Toch zal het altijd een punt blijven, dat merken we aan alles. Hij doet veel langer over zijn taal opdrachten en heeft veel meer moeite met lezen. Hij schrijft bijvoorbeeld letters andersom en soms zelfs hele woorden letterlijk in spiegelbeeld.

Iets is alleen een probleem als je er een probleem van maakt. Mijn traagheid was spreekwoordelijk, bij alles wat met lezen en schrijven en rekenen te maken had. En ook met andere dingen trouwens. In de eerste klas van de lagere school (nu groep 3, het jaar dat je leert lezen) ben ik al met al één keer op tijd klaar geweest met mijn werk. Mijn strategie was: heel langzaam en geconcentreerd werken. Omdat het weinige werk dat ik af kreeg, meestal goed was, gaven ervaren leerkrachten me alleen de moeilijkste opdrachten. Het is een paar keer gebeurd dat ik een onervaren leerkracht had en dan haalde ik onvoldoendes. Gewoon doorgaan. Tijdens mijn studie Engels merkte ik dat iedereen een tekst uit had als ik halverwege was. Toen heb ik wat gedaan aan mijn leestechniek, daar bestaan boeken over. Er uit gehaald wat ik nodig had en dat gaan toepassen. Nu lees ik ongeveer twee keer zo snel als mijn gelijken. Als gevolg van mijn aanvankelijke achterstand, heb ik nu een voorsprong. En dyslexie is ook niet alleen maar een nadeel. Als iemand tegenover mij iets leest of schrijft, kan ik zó meelezen zonder dat hij het blad naar mij toe hoeft te draaien. Ik lees tekst net zo makkelijk op z'n kop. In het onderwijs kan dat erg handig zijn :nod: Ieder nadeel heeft zijn voordeel en dat geldt ook voor dyslexie. Ik ben blij dat ik niet gestigmatiseerd ben als dyslect, destijds. Het is lastig genoeg om dyslectisch te zijn, je hebt nog niet eens extra zo'n etiket nodig, met het aura van hopeloosheid en hulpeloosheid dat het meebrengt.

Ik bedoelde iniedergeval niet om een "als je het alleen over mijn spelfouten kan hebben dan flikker je maar op uit dit topic" reactie te geven. Ik bedoelde gewoon dat ik wel weet dat er spelfouten in zitten, maar dat geeft nu even niet. inderdaat filterd Word veel spelfouten eruit, maar niet allemaal. maar als ik dislectie heb, dan kan ik soms niet uit dingen komen. als iets met een t moet kan ik echt niet begrijpen waarom je het niet met een d kan schrijven hoor. Ik schrijf het dan en soms filterd word het eruit, soms niet.

Het was verstandig geweest als je bij voorbaat had gevraagd om geen acht op de spelfouten te slaan. Dan hadden we die gelaten voor wat ze waren. Als je het moeilijk vindt om in één oogopslag te zien of je ergens een 'd' of een 't' achter moet zetten, moet je zorgen dat je de regels voor werkwoordsvervoeging goed kent en consequent toepast.

En dyslexie is ook niet alleen maar een nadeel. Als iemand tegenover mij iets leest of schrijft, kan ik zo meelezen zonder dat hij het blad naar mij toe hoeft te draaien. Ik lees tekst net zo makkelijk op z'n kop. In het onderwijs kan dat erg handig zijn :nod:

Ik wist niet dat dat met dyslexie te maken had. Ik heb totaal geen problemen gehad met leren lezen en schrijven, integendeel, maar ik lees ook makkelijk op z'n kop en in spiegelbeeld. Ik schrijf net zo snel in spiegelbeeld als gewoon, maar dat kan ook met mijn linkshandigheid te maken hebben.

Als je het moeilijk vindt om in één oogopslag te zien of je ergens een 'd' of een 't' achter moet zetten, moet je zorgen dat je de regels voor werkwoordsvervoeging goed kent en consequent toepast.

Nu moet ik iets aanvoeren ter verdediging van kevinh. In het Nederlandse onderwijs staan helaas nogal wat mensen voor de klas die zelf geen kaas gegeten hebben van de spellingsregels. Mijn beide dochters hebben bij zo iemand in de klas gezeten, ze raakten en volkomen van in de war. Het was om moedeloos van te worden. En dat strijk je daarna ook niet meer helemaal glad. De leerkracht in kwestie was een bevoegde leerkracht, hij had gewoon zijn diploma gekregen, ook al beheerste hij de basisregels van de Nederlandse spelling niet. De laatste jaren is het er niet beter op geworden: als leerkrachten uitvallen, worden klassen vaak overgenomen door onderwijsassistenten. Die hoeven helemaal niet te kunnen spellen of rekenen. Daar leren de kinderen dus allerlei fouten van. En dan heb ik het nog niet gehad over de zij-instromers. Het is verrassend hoe weinig die soms afweten van de vakken die ze geven. @AndreaClimbing: misschien ben je ook wel dyslectisch! :lol: :lol: :lol:

Ja, 't is jammer dat slechte leerkrachten de materie nodeloos ingewikkeld maken. Tot aan de brugklas snapte ik er ook nooit een sikkepit van. Op mijn lagere school moesten we het zelf maar een beetje uitzoeken, aan de hand van onduidelijke stencils. Gelukkig maakte ik op de middelbare school kennis met 't kofschip. Daarmee kom je er in 99% van de gevallen wel uit.

J Gelukkig maakte ik op de middelbare school kennis met 't kofschip. Daarmee kom je er in 99% van de gevallen wel uit.

Maar dan moet je wel goed uitgelegd krijgen hoe dat werkt met 't kofschip . Het onderwerp van het topic heeft een andere draai gekregen, ik vraag me af of het niet handiger is om hier een aparte topic over te openen. Ik heb die d t regeltjes tientallen keren uitgelegd, op diverse manieren. Misschien moet ik dat nog maar een keer doen, in een nieuwe topic. Dat zoekt makkelijker op voor wie het nog eens wil nazien.

Wat ik geleerd heb uit ervaring is dat wat er nodig is (aan tijd en energie) om de spelling goed te beheersen zwaar onderschat wordt in het onderwijs. En dan heb ik het voornamelijk over het middelbaar onderwijs (waar zo goed als geen aandacht werd besteed aan de verandering van de spellingregels) en de lessen spelling die ik op het HBO heb gehad. Ik heb nog het meest geleerd op de basisschool als het gaat om zo foutloos mogelijk spellen. En ik vind dan ook dat dyslectie tijdens de basisschoolperiode (in ieder geval zo vroeg mogelijk) "bestreden" moet worden.

Kinderen lezen te weinig (goede) boeken. Ze lezen alleen nog maar op internet en het is duidelijk dat het daar echt wemelt van de spelfouten. Daar word je gewoon door beinvloed; als je iets vaak genoeg fout voor je snufferd krijgt, ga je het vanzelf fout nadoen. Goede voorbeelden zijn dus erg belangrijk!

Dat vind ik ook, MichaM!

Veel lezen is misschien het belangrijkste wat er is! Op mijn basisschool kreeg een jongen met dyslexie een boek mee naar huis, waaruit hij iedere avond een hoofdstuk aan zijn moeder moest voorlezen. Tijdens de voorleesuurtjes in de klas merkte je dat hij met grote sprongen vooruit ging. Veel oefenen is dus heel belangrijk, eigenlijk voor iedere beroepstak (denk aan doktoren, maar bijv ook loodgieters en kunstschilders ;) ). En zo is het waarschijnlijk ook met dialogen. Kijk hoe andere schrijvers dat doen, wat je er mooi aan vindt (of juist niet) en probeer zo je eigen vorm te vinden. Ook bij 'proeflezen' op deze site kun je er veel over vinden of evt. feedback vragen (tips geven aan de hand van een voorbeeld vind ik zelf iets gemakkelijker). *en nu lees ik dit berichtje nog even na op mogelijke fouten en hoop dat ik ze er allemaal uitvis ;)* ** en eigenlijk zou ik nu nog moeten opzoeken of het 'uitvis' of 'uit vis' is ;) **

@AndreaClimbing: misschien ben je ook wel dyslectisch! :lol: :lol: :lol:

Maar dan wel een zeldzame. Eentje die geen moeite heeft met lezen en spellen. :D

Nu genoeg over spelling... wat een gezeur, hij vroeg totaal wat anders :confused: Ontopic: Ik schrijf dialogen op deze manier, en het is een van de manieren waarop het 'goed' is (maar wat is goed?): "Hoi," zei Jan. Hij schudde Mariekes hand. Achter hem zag ze een groot raam, met stoelen en tafels erachter. Op de ruit stond: Edwins Eetpaleis. "Hoi," zei ze. "Hoe heet u?" Ze streek haar haren achter haar oor. "Jan. En jij?" "Marieke. Wilt u wat drinken?" "Ja graag." Hij liep met haar mee naar het restaurant. Je kan de " (zowel aan het begin van het citaat als aan het eind) ook vervangen door ' . De vraagtekens, komma's en punten kunnen ook na de " of ' . "Hoi," zei Jan. 'Hoi,' zei Jan. "Hoi", zei Jan. 'Hoi', zei Jan.

Wat bij mij ook werkt is onthouden wat er gezegd is, als je terugdenkt aan de gesprekken die je hebt gevoerd. En goed luisteren naar gesprekken die anderen voeren.

Ik begreep uit een eerdere reactie (niet echt 'bestudeerd') dat kevinh met zo'n voorbeeld ook niet alles kan. Daarom is het denk ik belangrijk om te analyseren wat je precies doet. Een aanzetje:

"Hoi," zei Jan.

Een punt achter een zin (eigenlijk staat er 'Hoi.') vervalt altijd en wordt een komma.

"Hoi," zei ze. "Hoe heet u?"

Zelf had ik dit voorbeeld mooier gevonden als er had gestaan "Hoi," zei ze, "hoe heet u?". Dat geeft mooi weer dat zo'n 'zei ze' echt een tussenvoegsel is en dat de punt ook daar een komma wordt. Na de komma ga je verder met een kleine letter. Zoals Waus het doet, zijn het twee aparte zinnen.

Ik doe dat soort regeltjes altijd op gevoel, moet ik tot mijn schaamte zeggen. Kofschip, fokschaap? Dat gebruik ik niet echt. Gewoon op gevoel, wat goed klinkt en wat niet. "Feeling," is misschien wel een beter woord.

Kijk ook een keer op deze site: http://schrijf.trouw.nl/hella-kuipers/valkuilen 100 valkuilen (en tips) over schrijven, o.a. ook dialoog. Sommige heb ik helemaal niets mee, andere zijn erg verhelderend.