Mooi geschreven interview. Ze danst een stuk na van Pina Bausch. Ze voelde hoe zich stalen banen om haar romp samenspanden, alsof haar romp een capsule – een flacon was. Ik denk dat: “de verteller die een koekje eet, gedoopt in bloesemthee”, meer zegt over Ellen Deckwitz. Het is daarom niet alleen een creatieve bezigheid die invloed heeft op je schrijven. Alles heeft invloed op je schrijfwerk. Geen uitzonderingen. Alles. Zo zou dansen dus ook een negatieve invloed kunnen hebben op je schrijfwerk. Er is zelfs ernstig psychisch leed mogelijk als je zo succesvol bent als Ellen. Ga gerust experimenteren. Maar niet klagen als het mis gaat. [aub]

Ik wilde een cursus Toneel gaan doen om mij beter te kunnen verplaatsen in mijn personages. Helaas denken de organisatoren van deze cursus dat ik met pensioen ben en daarom alle tijd van de wereld heb (de cursus is op maandagochtend om 10:00) en kan ik er helaas niet heen. Dat is jammer, want ik zou graag willen kijken of het geholpen zou hebben.

Hoi, ik ben een viertal jaar geleden begonnen met toneellessen. Xuchiejlala, bij mij vallen die cursussen 's avonds. Die lessen hebben me heel erg veranderd in de positieve zin. Ik heb weer meer voeling gekregen met mijn eigen emoties, kan die vlugger oproepen en kan mij bijgevolg veel beter verplaatsen in een rol. Door deze technieken kan ik mij ook beter verplaatsen in een personage bij het schrijven. Het heeft echt wel een goed effect. Maar ik heb wel het gevoel dat blijven trainen (in mijn geval acteren) het verplaatsingsproces vergemakkelijken. Wanneer ik een tijdje niet met het acteren bezig ben, kost het mij wat meer energie om mij in een personage te verplaatsen, maar het lukt nog. De basis van acteren en schrijven komt op hetzelfde neer. Wanneer je een personage bedenkt moet je ook eerst echt weten wat, waar, wie, wanneer en hoe; vooraleer je je goed kan inleven.

Ik zing in een koor, maar ik denk eigenlijk niet dat dat veel invloed op mijn schrijven heeft. Ik let wel altijd op ritme en klankkleur, en met een muzikale achtergrond kun je dingen natuurlijk makkelijker benoemen (staccato, dissonant, ...) maar of dat nu echt een groot verschil uitmaakt, weet ik niet. Ik schrijf sinds mijn zesde en ben sinds mijn zevende naar de muziekschool gegaan, ik denk sinds mijn achtste in een kinderkoor, dus ik weet ook niet hoe ik zou schrijven zonder die combinatie. Moeilijke vraag dus, maar wel de moeite om eens over na te denken!

Ik volg ook toneel, maar dat voegt eigenlijk niets toe aan mijn schrijven. Verder speel ik gitaar en ik heb wel het idee dat ik gevoel voor ritme kan hebben als ik schrijf. Als ik vastloop, pak ik mijn gitaar er even bij en ga ik spelen, maak ik mijn hoofd compleet leeg, en als ik mij gitaar weer wegleg, kan ik verder. :)

Ik sluit me aan bij wat Yrret zegt. Alles wat je doet heeft invloed op je schrijfwerk. Daarom is het volgens mij belangrijk dat je af en toe de dingen eens anders doet of nieuwe dingen uitprobeert. Neem eens een andere weg naar het werk en kijk bewust om je heen, probeer eens te strijken met je linkerhand als je rechtshandig bent, neem eens een kookboek en maak het stoofvlees eens op een andere manier klaar dan jij al jaren gewend bent, begin bij het douchen eerst met het inzepen van je tenen en ga zo omhoog....:-) Toneellessen of naar de kunstacademie gaan brengen je sowieso in contact met andere mensen en laten je kennismaken met andere talenten van jezelf, dus dat is zeker een mogelijkheid. Ik reis ook graag en soms is dat voorbereid, maar soms ook niet en dan is het zelfs eens leuk als er iets mis loopt, want dan maak je dat ook eens mee.

Natuurlijk heeft alles invloed op je schrijfwerk, maar de vraag is: hoe precies (en in dit geval wil ik het graag beperken tot creatieve bezigheden en specifieke persoonlijke ervaringen)? Kun je aangeven, Els, hoe bijvoorbeeld iets heel anders doen, precies invloed heeft (gehad) op jouw schrijfwerk? Krijg je er nieuwe invalshoeken door, nieuwe onderwerpen? Heb je gemerkt dat je vrijer bent gaan schrijven? Of misschien iets anders?

Ik denk dat de kern ligt in het woord 'sensaties' ongeacht waar die uit voortvloeien. Ik heb voor mezelf wel voorbeelden die mijn kijk op het leven veranderd hebben, en dus ook mijn schrijfstijl. Eentje, omdat ie zo lekker ongeloofwaardig is: Een ontmoeting met een groep Tijgerhaaien (doorgaans solitair, daarom ongeloofwaardig, maar toch meegemaakt). In een paar minuten kom je heel veel over jezelf te weten. Dat heeft wel invloed.

Door iets anders te doen, bots ik inderdaad soms op nieuwe invalshoeken of nieuwe onderwerpen. Maar het is ook gewoon leuk eens iets anders uit te proberen en andere mensen te ontmoeten of bijvoorbeeld een gesprek aan te knopen met een volslagen vreemd iemand. Het kan inspiratie geven. Het is niet zo dat ik met speciale verwachtingen dingen anders doe. Wie veel verwacht kan teleurgesteld worden, wie niet veel verwacht, kan verrast worden.

Ik denk dat de kern van het interview niet gaat over inspiratie, maar over schrijfstijl. Dat je (al dan niet af en toe) een gesprek aanknoopt met een wildvreemd iemand lijkt me trouwens niet meer dan normaal. Andere mensen ontmoeten en dingen een keer op een andere manier proberen ook.

Ik teken graag, en ik teken ook wel eens scenes en hoofdpersonages uit mijn verhalen. Dat heeft niet echt invloed op het schrijven, maar het helpt me wel om meer in het verhaal te komen en een duidelijker beeld te krijgen.

Ik heb leuke penvriendinnen in Nederland en het buitenland. Ik doe ook aan postcrossing (kaarten sturen en ontvangen uit de hele wereld) Post krijgen is voor mij een feestje. In mijn brieven schrijf ik wel eens een gedicht of een stukje uit een van mijn verhalen. Tekenen doe ik wel graag, maar ik heb absoluut geen talent.