#494 Kerkhof

 

De tranen springen me in de ogen en mijn maag trekt zich samen. Ik dank de voorzienigheid dat er mondkapjes bestaan. Toen ik erin toestemde de vrouw te helpen was ik me niet bewust van de beerput die ik zou opentrekken. Haar hoofd draait iets. Een gehavende tong steekt uit haar stinkende mond. Er zitten grijze spikkels op. Ik ben niet nieuwsgierig naar de bron ervan. Haar adem is te vergelijken met dat van een beest dat al een tijdje dood is. Haar gebit, of wat er nog van over is, is overwegend geel met hier en daar een zwarte kies. Het is op zijn best te vergelijken met een ingestort bouwwerk. De vergelijking met een kerkhof dringt zich bij me op. Zuchtend schraap ik wat aan het tandsteen maar geef al snel de moed op. Ik richt me op en knip de lamp uit. Ze opent haar ogen en kijkt me verwachtingsvol aan.
‘Goed? ‘ vraagt ze en steekt haar duim op.
Ik kan er niets aan doen dat ik in lachen uitbarst en mezelf afvraag wie dit gaat betalen.

 

Profile picture for user Anna.saffier

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag John,

Ik vind de titel te misleidend, het hoeft niet helemaal aan te sluiten bij de beschrijving, maar het verward mij als lezer. Ik zie al een kerkhof voor me als ik begin met lezen, en ik moet mijn perspectief dan bijstellen, dat zorgt voor verwarring. Voor de rest prima aan de opdracht gehouden, goed opgebouwd en verrassend!

24 februari 2024 - 13:32

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank jullie allemaal voor de reacties. Kerkhof had te maken met het gebit waarin de kiezen en tanden schots en scheef stonden zodat het leek op een ouderwets kerkhof. Omdat het later in de tekst terugkomt had ik niet verwacht dat het toch nog voor een verrassing zou zorgen. 

 

25 februari 2024 - 23:26