#275 Einde
'Ik mis je,' fluistert ze tegen haar vervormde spiegelbeeld.
De kerstboom is versierd met kaarsen, met engelenhaar en glazen ballen. Ze zucht en staart nog steeds naar de grote rode bal, die ze in haar hand houdt. Een geschenk van haar man.
Gedachten dwalen even weg naar vroeger. Langzaam opent ze de door reuma aangetaste vingers, waardoor de bal wegglipt en op grond aan scherven spat. Terwijl ze de resten opraapt prikt ze zich.
'Kon ik maar opnieuw in slaap vallen en ontwaken door jouw kus,' fluistert ze.
Haar spinnewiel staat te verstoffen in een hoek.
'Een echt sprookje. Lang en…
Lid sinds
10 jaarRol
Die zin kan er volgens mij uit, omdat dat uit het hele verhaal al blijkt. Door het halverwege zo uitdrukkelijk te vermelden, wordt de lezer niet de gelegenheid geboden zelf tot die conclusie te komen. Daarmee gaat m.i. het effect verloren.
Verder graag gelezen!
@Annetteke, helemaal mee…
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
@Annetteke, helemaal mee eens. Verwijderd en wat weemoed toegevoegd. Dank voor je reactie.
Mooi sfeervol en subtiel…
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Mooi sfeervol en subtiel verhaal, @Hadeke.
Mooi!
Lid sinds
5 jaar 1 maandRol
Mooi!
Hi Hadeke, ... leuk…
Lid sinds
11 jaar 1 maandRol
Hi Hadeke,
... leuk gevonden met dat spinnewiel.
Met begrip gelezen. (Heel vroeger had ze van schrik de scherven onder een kleedje geveegd)
Mooi geschreven Hadeke!
Lid sinds
6 jaar 6 maandenRol
Mooi geschreven Hadeke!
Die spiegel en die rode bal…
Lid sinds
6 jaar 5 maandenRol
Die spiegel en die rode bal ken ik niet uit het sprookje. Verder mooi voortgeborduurd op het 'happily ever after' in je tekstje. Leuk gedaan. Het spinnewiel is een krachtig beeld in dezen. Beter dan bijvoorbeeld een gewrongen metafoor als 'voortborduren'.