1e of 3e persoon bij autobiografisch verhaal

Ik ben,heel afgezaagd, een verhaal aan het schrijven over een aantal turbulente momenten in mijn leven. Op dit moment heb ik de 3e persoon aangehouden. Maar ik twijfel daarover. Ik denk toch over te gaan naar de 1e persoon, ook omdat dit bij een autobiografisch verhaal misschien toch persoonlijker maakt. Wat is jullie mening hierover en waarom zou je voor 1e of 3e persoonsperspectief kiezen? Ander vraagje: Als je een derde persoonsperspectief hebt, kan je dan in één moment omschrijven wat de één doet én wat de ander doet? Bijvoorbeeld, Jantje is boven en Keesje is beneden. Kan je dan zowel over Jantje vertellen wat hij doet en denkt. En in de volgende alinea, wat Keesje doet en denkt. Of moet je bij die ene persoon blijven?