#142- De berg
Ergens in het dorp hoort hij tromgeroffel, trompetgeschal, mensen zingen. Zijn adem is rustig evenals zijn stappen, rechtdoor wil hij lopen, omhoog en niet meer omkijken. Het komt dichterbij, hij wil niet wachten op een stem die hem laat twijfelen. Niemand weet dat hij dit wil, alleen zijn grote liefde heeft hij gedag gezegd toen de maan vol was en zijn wens waanzinnig groot was om alleen te zijn. Zij laat hem gaan, geeft hem zijn toekomst daar te leven in het moment. Hij laat zijn onwillekeurige gedachten los om de stilte ruimte te geven, zijn woordenstroom stopt en zijn gewenste eenzaamheid bedekt hem als een tweede huid terwijl hij zijn herinneringen een plek geeft. Hij plukt een bloem en denkt aan Matisse ” There are always flowers for those who want to see them”. Hij kijkt in de verte naar de top van de berg en langzaam wordt zijn wereld een andere. *Il y a des fleurs partout pour qui veut bien les voir (pour ceux qui veulent les voir) *Er zijn altijd bloemen voor degenen die ze willen zien.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Maddbrug, Wat een prachtige invulling van de opdracht. Je hebt me de tekst gegeven die ik graag wilde lezen in antwoord op de kluizenaarsvraag. Heel mooi. Proficiat. Graag doe ik nog wel even een paar suggesties waardoor het epos (in mijn ogen), nog net iets prettigers leest. Maar het is jouw goede tekst, dus... De eerste zin zou ik tromgeroffel, trompetgeschal eerst schrijven en dan het zingen van mensen (geen de) Zijn stroom van woorden - woordenstroom onwillekeurige - onrustige Misschien ook een vertaling van de Engelse tekst naar het Nederlands voor de personen die de Engelse taal niet machtig zijn? - de betekenis van deze zin is te belangrijk voor de lezers. Ik wens je een sereen weekend toe. :nod:
12 mei 2017 - 12:09

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Marceline, dat is mooi om te horen. Schrijvenmaar, deze uitspraak lees ik meer in het Engels dan het Frans, vreemd genoeg. Maar ik vind dat je gelijk hebt. en de s verwijderd, a slip of the pen. Riny, altijd goed jezelf in de bloemen te zetten. Connie, ik heb de klim gevisualiseerd. Blavaski, Ik heb wat overgenomen van de suggesties. Mooi dat u het een epos noemt. Het was een aparte opdracht die mij tot dit stukje tekst liet komen. Dank jullie allen!
12 mei 2017 - 14:22

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Madd, ik loop met de man naar boven, stap voor stap. Je weet het zo te schrijven dat ik me eenzaam voel. [Hij laat zijn onwillekeurige gedachten los om de stilte ruimte te geven, zijn woordenstroom stopt en zijn gewenste eenzaamheid bedekt hem als een tweede huid terwijl hij zijn herinneringen een plek geeft.] En hier gebeurt het. De totale overgang, weg van zijn grote liefde en zijn eerdere leven. En dan laat je het verhaal verstillen met die ene bloem. Je bent een rasschrijfster. :thumbsup:
12 mei 2017 - 17:33

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Nancy, Dankjewel. Elyse, Fijn dat je meestapte, in stilte. Mili, Ik vind eenzaam een fijn gevoel, zo kon ik mij ook inleven toen ik het schreef. Ik ben graag alleen, ik zou wel die berg op willen. Die bloem en uitspraak staat voor veel, iedereen heeft de vrijheid om een keuze te maken namelijk. Van je compliment werden mijn wangen warm. Dank jullie wel!
13 mei 2017 - 16:33

Geen afbeelding

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig, ik kreeg op het einde het beeld dat ook madeliefjes, paarse dovenetels en paardebloemen, bloemen zijn. Dat is ook zo :) achter de wolken schijnt de zon :) :thumbsup:
16 mei 2017 - 14:59