Wekelijkse schrijfopdracht #141

Ruisend zal ik ten ondergaan in de diepte van mijn eigen waan eindeloze, spiegelende lucht verdrietig zout van de oceaan

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Manon, Een stemmig kwatrijn dat nog een beetje laat raden waarover het gaat. Ik denk aan de zon, of de horizon. Maar het kan ook een stemming zijn van een 'ik' die in een illusie leeft, daar achter komt en erom treurt. Het is dus even de vraag waar 'eigen waan' op slaat. Mooi gedaan, misschien kun je nog een tipje van de sluier oplichten? Groet van Wilma van den Akker / Mevrouw SchrijfTaal
8 mei 2017 - 16:27

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
treurend om illusies en verloren hoop. het ik dat erachter is gekomen dat het wordt opgeslokt door de eigen waan. weemoed met verdriet en berusting. dank je wel voor je mooie commentaar. gr Manon
8 mei 2017 - 22:30

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Manon1963, ...je bent depressief, of moe van het leven; dit eigenlijk anders gehad willen hebben dan je ervaren hebt. Je kwatrijn ontroert me en brengt me tot deze conclusie.
9 mei 2017 - 11:28

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ik hou juist van het onbestemde...maar ik kan me voorstellen dat, dat niet iedereen kan bekoren. Fijn dat het jou ontroert Riny, het gaat inderdaad over verlies.
9 mei 2017 - 11:39