opdracht # 137 respect voor het leven

Anderhalve centimeter Op een van de afgelopen zonnige dagen zat ik op het terras en mijn blik werd gevangen door iets glinsterends op de buxus in pot. Ik boog mij voorover en zag een minuscuul kleine rupsje omhuld door ochtendnevel dat zich te goed deed aan een jong blaadje. Niet zo goed voor de buxus. Nu ben ik van nature zo ingesteld dat ik respect heb voor het leven, zodat ik rupsje met blad en al in de haag plaatste. Het rupsje, niet groter dan anderhalve centimeter draaide en keerde zich om en om op de haag. Het was er duidelijk niet gelukkig. Ik nam het blad plus rups en legde het tussen de grassprieten, in de hoop dat het zich daar beter thuis voelde. Groot was mijn verbazing toen het diertje resoluut potwaarts kroop, zich zeker 40 cm omhoog ploeterde en weer aan een buxusblad begon te knabbelen. Home, sweet home.

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Blavatski, ik zie het u doen. Ja rupsjes kruipen waar ze niet gaan kunnen. Gelukkig maar dat de natuur zichzelf redt, kunnen we hoe goed bedoeld ook, het leven niet verstoren. Succes met het rupsje, straks een prachtige vlinder?
6 april 2017 - 21:12

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Blavatski, dit verhaal ziet er zo overwogen uit, zoiets is jou wel toevertrouwd. De liefde voor alles wat leeft lees je tussen de woorden door. Kan me niet voorstellen dat dit in 5 minuten gelukt is. Graag gelezen Mooie dag, Connie
7 april 2017 - 11:23

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Connie, dank je wel voor de mooie woorden. Ik begrijp het zelf niet, Connie, maar wanneer ik ga schrijven is het net alsof er een kraan openstaat; het stukje is inderdaad in enkele minuten geschreven. Wellicht is dit te wijten of te danken aan het feit dat ik jarenlang, zeg maar een leven lang, mijn schrijfwoede heb moeten onderdrukken. Door tegenslag en verdriet geplaagd wilde ik begrijpen waarom ik zo'n chaotisch bestaan moet leiden heb ik mij de laatste 40 jaar verdiept in paranormale zaken zoals astrologie, de tarotkaarten en in " foto's lezen " en denk dat ik contact heb met "een gids" en dat deze energie/entiteit mij helpt. Ik geef/gaf séances en dat gaat/ging redelijk goed. Communicatie met de bron van alle kennis via het zilveren koord dat wij allemaal bezitten, maar dat bij de meeste mensen verstopt zit. Spijtig genoeg. :o
7 april 2017 - 18:53

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Blavatski, herkenbare woorden. Ik heb ook een lange zoektocht achter de rug en het antwoord gevonden 7 jaar geleden. Kan nu dan ook met mijn boek beginnen en schrijven over dat leven als over bruisende geschiedenis. De rijkdom van het schrijven zonder beladenheid doet veel bronnen ontspringen en inderdaad een stroom op gang brengen. Fijn weekend, Connie
7 april 2017 - 19:42

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Blavatski, Geweldig mooi, heel sterk om iets 'alledaags' te herkennen en zo beeldend en respectvol neer te zetten. Een juweeltje. Niet alleen qua schrijven, maar ook qua levensinstelling! Met bewondering gelezen! Met vriendelijke groet, Ton Badhemd
7 april 2017 - 23:32

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Blavatski, Ook ik heb van dit verhaal genoten. De tederheid, de liefde en de rust die het uitspreekt maakt het voor mij een wonderschoon verhaal over weten wat je wilt en daarvoor gaan. Een bijzonder rupsje, dat dit via u aan ons laat zien!
8 april 2017 - 19:48

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Blavatski, ... wat een mooi stukje natuur heb je ons laten zien. Jouzelf incluis, je deed alles heel natuurlijk; je hoorde bij dat rupsje en de buxus op die mooie zonnige dag. Het was fijn om dit stukje te te lezen.
10 april 2017 - 23:25

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Willemina, fijn dat je mijn stukje mooi vindt en dat je mee keek naar de reis van het rupsje. Dank je wel voor de felicitatie. Ik ga mijn best doen een goede coach te worden! :o
11 april 2017 - 13:08