[kort verhaal] De Haukes

Vandaag is het oorlog. Gisteren nog niet. Vandaag is alles anders dan daarvoor. De bombardementen en de angst was er wel, maar dat was achteraf gezien alleen een proloog. De bommen 's nacht afgevuurd vanuit onzichtbare demonische toestellen hebben nu een gezicht gekregen. Tijd om erover na te denken heb ik niet, want er gebeurd teveel. Duitse legervoertuigen rijden Den Helder in. Groene uniformen in auto's, maar ook voorovergebogen op motoren. Ik kijk naar de mannen, maar ze zijn niet anders dan ik gewend ben. Gewone jongens, sommigen maar een paar jaar ouder dan ik ben. Ze namen bezit van de stad als een jager van een gewond dier. Die middag had ik wat in de stad rondgezworven. Hier en daar smeulde nog wat vuur van de bombardementen, maar de meeste branden waren nu geblust. De straten waren bezaaid met glasscherven en puin. De Duitsers waren door de Koningsstraat getrokken. Ik zag dat een winkelier een hakenkruisvlag had uitgehangen. Hij was een verrader. De wind was koud. Maar ze lag halfwinds en dat was gunstig. Ome Reijer stond aan de helmstok, hij leek nu meer ontspannen dan toen we vertrokken waren uit Den Helder. Ik trok de fokkenschoot nog wat aan, waarop het donkerbruine zeil zich nog verder aanspande. We waren een goed uur geleden vetrokken uit de haven van Nieuwediep. Ome Reijer had me eerst thuis opgehaald. Hij was iemand van weinig woorden. 'Kom mee,' bromde hij. 'We brengen de schuit naar Haukes.' Ik wist wat hij bedoelde. Hij wilde zijn botter in veiligheid brengen, want verschillende schuiten waren ingevorderd door de Duitsers. De Verwachting van Piet Kroon was de eerste kotter die ingenomen werd. Het was een nieuwe kotter en ook de grootste van de vloot met een zware Kromhoutmotor van 200 PK. Kroon was woedend en had de Duitser aangevallen als deze niet zijn pistool op hem had gericht en hem in het gezicht had geslagen. Met gebalde vuisten had Kroon moeten toezien hoe zijn kotter naar de Rijkswerf werd versleept en tot mijnenveger werd omgebouwd. Trillend van angst had ik het thuis verteld. Na Kroon volgden de HD 10 van Kobus Mulder en daarna nog de HD 8 van Geert Jeltsma. Ome Reijer had gelijk zijn botter verplaatst naar een meer afgelegen plek in de haven, maar had nu besloten om hem helemaal weg te halen. Het was een wonder dat de Duitsers zijn botter nog niet opgemerkt hadden 'Denkt u dat de schuit in De Haukes veilig ligt, oom?' Vroeg ik. Ome Reijer, keek me bezorgd aan. 'Ik weet het ook niet jongen, maar hier zijn meer Duitsers dan in Haukes en we kunnen daar de boot wat verstoppen tussen het groen. We zullen het zien. Kom, we gaan.' De botter van Ome Reijer was in 1918 ingeschreven onder de naam Twee Gebroeders en daarna bij verschillende eigenaars gevaren totdat Ome Reijer hem kocht. Hij had de botter de Vrouwe Trijntje genoemd. De botter was uitgevoerd met een hulpmotor, maar lang niet zo zwaar als die van de kotter van Kroon.