[kinderverhaal] Prinses

Zelf schrijf ik in de verleden tijd. Characters praten en denken (soms) in de tegenwoordige tijd. Dat vind ik niet storend. Ook niet in jouw verhaal. Edoch, ik ben ook een beginner. Enkele voorbeelden.

'Dat meen je niet,' zei ik. (het gezegde in de tegenwoordige tijd.

Ik schatte de afstand, twee meter. Dat haal ik niet dacht ik. Voor mij mooier: Ik schatte de afstand. Dat haal ik nooit. Weer tegenwoordige tijd. Dat de HP dat denkt, begrijpen we wel, dus ik laat 'denkt' achterwege.

Benieuwd wat anderen er van vinden.

Nog een voorbeeld van jouzelf: We vragen ons al heel lang af waarom, maar hij wil het niet zeggen.
Zou je wil veranderen in wilde, dan geeft dat de indruk dat de kat nu niet meer door het huis loopt. Het is wikken en wegen, zoals immer.

Je gebruik van tijd komt op mij heel naturel over, ik zou het zo laten. Je fragment getuigt van onderkoelde humor en dat zie je niet vaak in kinderboeken, compliment dus. Ik zou het insturen naar een uitgever.

Ik vind het een vlot geschreven stuk en ik denk dat ik dit wel kan voorlezen aan een jong kind. Alleen over de kat vind ik minder. Ik vind het voldoende dat de kat weg rent (dat is al vreemd genoeg, want normaal reageert een huisdier niet op kleding). Dat hij zijn oogjes dicht doet, dat vind ik onnatuurlijk. Tenzij de kat een soort sprookjesfiguur later in het verhaal wordt.

Het hele kat gedeelte vind ik door de lengte behoorlijk afleiden.

Lucas

De schrijver meet een kat menselijke eigenschappen aan, dat kan natuurlijk in een kinderboek en vanuit een oogpunt van humor. Mijn katten doen zo vaak hun ogen dicht, één knipoogt zelfs, dus zo onnatuurlijk is dat niet.

Leon,

Alle opmerkingen met een korreltje zout nemen. Het is maar een mening.

Ik heb een beeld van een kat die wegsprint, als bijvoorbeeld met veel lawaai binnenkomt.

Als het meer een persoon is, dan kan ik me een kat voorstellen die zijn oogjes dichtdoet. Ook al is dat niet geloofwaardig.

Maar de combinatie vind ik raar. Een kat die wegsprint is te vergelijken met een kat in de jacht stand en heeft zijn ogen wijd open.

Lucas

Persoonlijk zou ik het inkorten, de volgorde van de zinnen vind ik wat verwarrend. 

In plaats van dit als eerste zinnen: "Als ik een prinses wil zijn, dan bén ik een prinses Dit ben ik. Mijn moeder zegt dat ik er niet zo uit zie, dat mijn haar niet zo lang is. Maar dat is onzin. "

Zou ik deze zinnen (in jouw eigen woorden) gebruiken en heel veel schrappen: "Mijn moeder zegt dat ik er niet uit zie als prinses. Maar toen ik vanochtend wakker werd, wist ik het. Ik bén een prinses. Soms weet je dingen ineens. Ik weet nu dus dat ik een prinses ben. Dingen veranderen vreselijk zodra je weet dat je een prinses bent. Je kunt bijvoorbeeld onmogelijk in normale kleren naar school."

Kinderen lezen zwart-wit, helemaal kindjes van zo'n jonge leeftijd. Het liegen van de moeder, het verkleedkist stukje, de prinses op de erwt, de kat... is dat relevant voor de rest van het verhaal? Dan erin laten. Is het opvulling? Dan schrappen. 

Succes!