De Reiziger V
Komende uit een storm,
Sta ik een verstild,
Wit en uitgestorven,
Landschap zonder vormen.
Waarheen te gaan is nieuw,
Voor mij geen aanwijzingen,
Richtingwijzers zie ik niet,
Alleen het hier en nu.
‘Geef je over aan het niets’,
‘Omarm het vacuüm in je’,
‘Geef de leegte ook een kans’,
Meer advies was niet nodig.
Het zijn alleen haar woorden,
En mijn eigen kompas,
Die ik nu volgen kan.
Ik bega mijn eigen weg,
Volg het pad, mijn eigen hart,
De kaart die zich ontvouwt,
Volgt de contouren van haar gezicht.
En door haar ontdek ik dan,
Wie ik nu eigenlijk ben,
Zie ik mij door haar ogen,
En ontdek zo - wie zij echt is.
Zij is voor mij de muze,
Die zich niet kennen laat,
Anders dan door de liefde.
Ronald Gebhardt schreef: Het
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Dan, Yrret, voor je reactie.
Lid sinds
6 jaar 6 maandenRol
Ronald, Ik zeg: verse
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
@Makker Spot on. Bijzonder
Lid sinds
6 jaar 6 maandenRol
Excuus Ronald, Toen ik het
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
@Makker Je hoeft je niet te
Lid sinds
6 jaar 6 maandenRol