Door: waarzegstersamiera
Op: 14 januari 2018
Ik ben een boek aan het schrijven over mijn artiestencarrière (1981 - 2016 ) als buikdanseres, slangenbezweerster, fakir. Momenteel werk ik aan een hoofdstuk dat gaat over mijn ervaringen bij studenten en dan met name corpsstudenten. Het wordt een hoofdstuk met vele verhalen en idiote anekdotes.
In de inleiding ( onderstaand fragment) vertel ik over hoe het er in het algemeen toeging op een studentenfeest, daarna komen de echte verhalen.
Mijn vragen zijn:
1) In de zin ' De meest bizarre belevenissen heb ik meegemaakt ...' klopt er iets niet. Welk voltooid deelwoord past bij 'belevenissen'? 'meegemaakt' klinkt niet zo goed. Ik had willen schrijven 'De meest bizarre ervaringen heb ik meegemaakt...' maar het voltooid deelwoord past helemaal niet bij 'ervaringen'.
'De meest bizarre ervaringen heb ik opgedaan...' is hier ook niet goed, want ervaringen opdoen betekent meer iets leren. "De meest bizarre ervaringen heb ik-- voltooid deelwoord-- welk voltooid deelwoord past hier' ?
2) ik zou de tegenstelling graag wat meer benadrukken. De chaos en gelal van de feestende studenten aan de ene kant en de nuchterheid en hulp van de feestcommissie aan de andere kant. Een sterker compliment geven aan artiestenbegeleiders, maar ik kan geen mooie zin bedenken.
3)Na de zin: 'Kenmerkend voor het oude gebouw was de penetrante zure geur die er hing' had ik eerst geschreven: ' De vloeren en muren waren in de loop der jaren met bier doordrenkt, waar kwistig mee werd gemorst. Waarschijnlijk was de samenstelling van de geur breder, want in de hoek van de hal lagen meestal oude plakken kots'
Kan ik het maken om zoiets in een boek te schrijven? Ik wil de studenten ook niet te zwart maken, ze waren wel goed klanten van mij.
Van alle verschillende soorten publiek waarvoor ik heb gestaan vormen studenten een categorie apart. De stad Groningen is rijk aan studentenverenigingen en ik was met mijn show regelmatig te gast in hun sociëteiten. De meest bizarre belevenissen heb ik meegemaakt in het sociëteitsgebouw van het Groninger Studenten Corps Vindicat. Ik bedoel daarmee het oude gebouw, dat in 2012 werd het vervangen door nieuwbouw. Kenmerkend voor het oude gebouw was de penetrante zure geur die er hing.
Het was me al vroeg duidelijk wat het verschil was tussen optreden voor 'gewone' studenten en optreden voor corpsstudenten. 'Gewone' studenten boekten mij om wat ik te bieden had: mijn show. Corpsstudenten boekten mij om te kijken hoe ik zou reageren als ze mijn show verstoorden, of zeg maar gerust verziekten. Ook de corpora van Utrecht, Rotterdam en Leiden hadden daar een handje van. Toegegeven, het gebeurde niet bij elk optreden, ik wist nooit van te voren of ze een geintje met me gingen uithalen of niet.
De mensen om mij heen verklaarden me voor gek, dat ik er telkens toch weer heen ging. Maar ik vond het elke keer een spannende uitdaging. Ik dacht: kom maar op met jullie geintjes, ik kan er wel tegen. En wat er ook gebeurde, ik maakte altijd mijn show af, zodat ik geen contractbreuk pleegde en gewoon mijn gage op kon eisen.
Op de sociëteiten, maar vooral ook in de studentenhuizen, was het immer een chaos en een bende. Als de 'kleedkamer' te vol lag met rommel, veegde de organisatie gewoon wat van die rommel opzij om ruimte te maken voor mij en mijn koffer. Het publiek dronk, schreeuwde, lalde en gooide met bier. Het geschreeuw overstemde dikwijls mijn muziek. Er liepen opvallend veel studenten rond met een arm in het gips of een verband om het hoofd. Als ik een opmerking maakte over de gang van zaken werd er steevast niet gereageerd. Ik leerde al snel mijn mond te houden. Het was een kwestie van horen, zien en zwijgen. Ik besefte maar al te goed: als het mij niet aanstond moest ik geen boeking aannemen van studenten. Maar stiekem vond ik het best wel leuk.
Je zult het niet geloven, maar ondanks de bovenstaande verhalen voelde ik me heel veilig op een studentenfeest. Door ervaring had ik inmiddels begrepen dat alle studentenverenigingen één vaste regel hadden waar iedereen zich aan hield: De leden van de feestcommissie bleven nuchter en beschermden, verzorgden en vertroetelden een artiest uitermate. Altijd ging er iemand met me mee naar de kleedkamer en naar het toilet en hij/zij bleef voor de deur staan wachten. Mijn koffer en andere spullen werden bewaakt. Ze liepen mee naar het podium en vingen me na de show weer op.
“Wil je nog wat drinken?” hoorde ik honderden keren, er mocht mij aan niks ontbreken.
En niet te vergeten: mijn roadie was er ook altijd om me te beschermen en de boel in de gaten te houden.
Dit nummer niet missen, maar nog geen abonnee? Neem vóór maandag 23 juli 16:00 u. een abonnement! |
 Ontvang de gratis nieuwsbrief boordevol tips, aanbiedingen en winacties! |
Reacties
Hoi waarzegstersamiera,
1)Waarom maak je niet gewoon van 'belevenissen meemaken' een zin met het werkwoord beleven?
Hetzelfde geldt voor ervaring opdoen: ervaren.
Hiermee krijg je kortere, krachtigere zinnen.
2)Bovenstaand verhaal is voornamelijk beschrijvend en vat een boel anekdotes samen, vermoed ik.
Werk zo'n anekdote uit met de behulpzame feestcommissie en de al lallende saboteurs uit en de tegenstelling zal hier vanzelf naar voren komen.
Daarnaast ben ik ook ontzettend benieuwd wat je daar zoal is overkomen.
3) Wat mij betreft kun je zoiets maken, maar ik heb dan ook weinig op met corpsballen. Zolang je de waarheid eer aan doet. Misschien is het wel verstandig om je contracten nog eens na te lezen uit die tijd, misschien was er een geheimhoudingsclausule?
Ik hoop dat je hier iets mee kan,
Mender Marinus
Het leven is nu eenmaal niet in een oneliner te vatten.
Hai Mender, bedankt., kan ik wel iets mee.
Nee, ik heb nooit getekend voor geheimhouding.
De echte verhalen, zoals het verzieken van mijn show ga ik deze week schrijven.
Bijvoorbeeld : mijn oosterse muziek uitdoen en dan jodelmuziek draaien.
Of alle publiek draait zich op commando om en niemand kijkt naar mijn show.
En zo heb ik nog veel meer voorbeelden.
Ook heb ik gezien dat studenten bier gooiden over het orgel van een muzikant, hij mocht een nieuw orgel kopen.
Trouwens zo'n hoofdstuk ga ik ook schrijven over militairen, want daar heb ik ook veel meegemaakt.
En bij de Marine en in gevangenissen.....
Ik weet precies wat ik wil schrijven, maar kan vaak niet de juiste woorden en zinnen vinden...
Waarzegster, handlezeres Samiera
www.samiera.nl
waarzegstersamiera,
1) In de zin ' De meest bizarre belevenissen heb ik meegemaakt ...' klopt er iets niet. Welk voltooid deelwoord past bij 'belevenissen'? 'meegemaakt' klinkt niet zo goed. Ik had willen schrijven 'De meest bizarre ervaringen heb ik meegemaakt...' maar het voltooid deelwoord past helemaal niet bij 'ervaringen'.
'De meest bizarre ervaringen heb ik opgedaan...' is hier ook niet goed, want ervaringen opdoen betekent meer iets leren. "De meest bizarre ervaringen heb ik-- voltooid deelwoord-- welk voltooid deelwoord past hier' ?
Houd het eenvoudig, kies onvoltooid verleden tijd(ovt):
De meest bizarre belevenissen maakte ik mee in het sociëteitsgebouw van het Groninger Studenten Corps Vindicat.
Je kunt alles in ovt schrijven. Dat is het meest gangbaar en dan heb je geen hulpwerkwoorden nodig.
2) ik zou de tegenstelling graag wat meer benadrukken. De chaos en gelal van de feestende studenten aan de ene kant en de nuchterheid en hulp van de feestcommissie aan de andere kant. Een sterker compliment geven aan artiestenbegeleiders, maar ik kan geen mooie zin bedenken.
Vertel je verhaal van a naar b naar c enzovoort. Neem je tijd voor de details. Het verschil tussen de groepen blijkt dan vanzelf. In je inleiding wil je teveel. Het gevolg is dat je alleen algemeenheden vertelt.
3.Na de zin: 'Kenmerkend voor het oude gebouw was de penetrante zure geur die er hing' had ik eerst geschreven: ' De vloeren en muren waren in de loop der jaren met bier doordrenkt, waar kwistig mee werd gemorst. Waarschijnlijk was de samenstelling van de geur breder, want in de hoek van de hal lagen meestal oude plakken kots'
Dat is prima info. Maak het gerust meer beeldend, alsof de lezer het ruikt.
succes.
www.janpmeijers.nl
Nieuwe roman: Ladders van schuim. klik hier
#3 bedankt Jan, ik heb nu besloten om de tekst in de inleiding over de chaos bij de studenten en de goede verzorging en verschil tussen de studenten enzo inderdaad te gebruiken in de verhalen, die ik nu ga schrijven. Het lijkt me inderdaad voor een lezer leuker om aan het eind van het hoofdstuk zelf tot de conclusie te komen hoe het ertoe ging op die studentenfeesten in plaats van dat ik dat van te voren al verklap.
Joepie, nu kan ik weer verder.
Waarzegster, handlezeres Samiera
www.samiera.nl