[gedicht] Een Groet Aan Mijn Ex

 

Een Groet Aan Mijn Ex

 

Indringende ogen,

nogal excentriek

Een natuurlijk

gevoel voor stijl

 

Gevaarlijk vals en

ook lief, creatief

Ze was de mijne

 - Vond ik

 

Soms was ze ineens

iemands vosje

En likte ze

zijn schoot

 

Ze toverde rook onder

haar handen - In die tijd

geloofde ik alles wat zij

kon laten vervliegen,

 

ontbinden - Ze schiep,

(BOEM): zichzelf als

VENUS! - weg,

begreep ik later

 

Afgericht in het aannemen

van sprookjes als waarheid,

(magical thinking)

geloofde ik dat

 

ware schoonheid en

het echte leven

wel  degelijk in elkaar

vervlochten kunnen zijn

 

Toch niet, ook deze

 relatie riep een einde

van zich af - Dag!

Of, tot gauw!

 

Zo vaak hebben wij

het genagelde beest

gebonden en

weer ontbonden

 

Ze hield van mij

want ik was haar ridder

die in de Arena

kon worden verminkt

 

Onze liefde werd

uitbetaald in kluchten,

totdat onze certificaten

te zeer werden besmeurd

 

Uiteindelijk gaven wij

het wilde dier zijn vrijheid

terug - Het bleek

niet te temmen